உஷ்ணம்(சுஷ்ணம்) - வடசொல்

[N. Ganesan]

உஷ்ணம்(சுஷ்ணம்) - வடசொல் 

---------------------------------------------------------

ஹிந்தியில் ஔஸ்னா என்றால் சூடாதல். H. ausnā ʻ to be hot'.

ஔஸ்னா என்னும் சொல் சம்ஸ்கிருதத்தின் ஔஷ்ண்ய- (< உஷ்ண)

3 auSNya n. (fr. %{uSNa}) , heat , warmth , burning Ya1jn5. iii , 77 Sus3r. &c.

உஷ்ண- 'heat, burning' - சுஷ்ண என்றும் வடமொழிகளிலே வழங்குதல் அறியற்பாலது. தமிழ்ச்சொல் வேர்கொண்ட ‘உஷ்ணம்’ என்பதன் தாதுச்சொல்லை ஆராயவும், வட இந்தியா த்ராவிடமொழிகளை மொழிமாற்றம் செய்தவரலாறும் தெரிந்துகொள்ள உதவும் ஒரு சொல் சுஷ்ண > உஷ்ண. விண்ணு > விஷ்ணு என்றானதல்லவா? அதுபோல. வடமொழிகள் எல்லாவற்றிலும் அடிப்படையாக உள்ள “உஷ்ண” (< சுஷ்ண) என்பதன் தமிழ்வேர்ச் சொல்லை ஆராந்து அறிவோம்.

ஒரு சொல்லின் இரண்டாம் எழுத்தாக -ள்-/-ண்-/-ட்- அமையுமானால் அச் சொற்றொகுதியில் பொருள்கள் ஒன்றோடொன்று தொடர்புகொண்டதாக அமைந்திருக்கும். த்ராவிட சொல்லமைப்பு விதிகளில் அடிப்படையான ஒன்று இது. இந்திய பாஷைகளில் retroflexion தரும் தொன்மையான தமிழின் சொல்லாக்க முறைகளில் ஒன்று:

https://groups.google.com/d/msg/tiruvalluvar/O4M_q-iTESw/g6ZefggBxrsJ

(1) வேள்-/வேண்-/வேட்டல் (2) நள்-/நட்-/நண்- “நெருங்கு’ (3) தொள்-/தொண்-/தொட்-   ‘தோண்டு’(4) விள்-/விண்-/விட்- ‘விஷ்ணு’ என்பதன் வேர் (5) எள்-/எண்-/எட்- ‘குறுகிய’ (6) புள்-/புண்-/புட்- ’குழி’, (7) துள்-/துண்-/துட்- (8) வள்-/வண்-/வட்- வளைதல் (9) குள்-/குண்-குட்- ’குண்டம்’

(10) பிள்-/பிண்-/பிட்- பிளத்தல், பிணா, பிடுதல் ... இவ்வாறு ஏராளமான -ள்-/-ண்-/-ட்- சொற்றொகுதிகள் இலங்குவது தெளிவு.  அவ்வகையில், சுள்-/சுட்-/சுண்- என்பதும் அடங்கும்.

சுள்ளி, சூளை, சூளைபிரித்தல், சுட்ட கறி, சூடு, சுட்டது, சுண்ணம், சுண்ணாம்பு, ... சுள்-/சுட்-/சுண்- ..

சுணங்குதல் (> உணங்குதல்) சுணக்குதல் - வாடுதல்/வாட்டுதல். சுண்ண- என்ற heat, to burn பொருள்கொண்ட த்ராவிடச் சொல் இன்றும் சுஷ்ண/சொஷ்ண என்று வடக்கே வழங்கிவருகிறது.

சுப்பு(சப்பு), சுவை என்னும் சொல் உப்பு என்றாதல் போலவும், சமையம்> அமயம், சமணர் > அமணர்,

சிப்பி > இப்பி, போலவே, சுண்ண-/சுஷ்ண > உண்ண-/உஷ்ண என்றாகி வட இந்தியாவில் வழங்கிவருகிறது,

விஷ்ணு < விண்ணு. உஷ்ண < உண்ண < சுண்ண-/சுஷ்ண (cf. சுள்ளி, சூடு, சுண்ணாம்பு etc., திராவிட ரெட்ரோப்லெக்ஸ் விதி:-ள்-/-ண்-/ட்)

நா. கணேசன்

Comparative Dictionary of Indo-Aryan Languages:

uṣṇá 2389 uṣṇá1 ʻ hot ʼ RV., °aka -- m. ʻ heat ʼ Pat. [√vas3]

Pa. uṇha -- , Pk. uṇha -- , usiṇa -- ʻ hot ʼ, m. ʻ heat ʼ; K. wuśunu, f. °śüñü ʻ warm, hot ʼ; H. unāh m. ʻ hot vapour, steam ʼ; G. ūnũ, hunũ ʻ hot, warm ʼ; M. ūnh, ūn ʻ hot ʼ, n. ʻ heat of sun ʼ, redup. ūnhūnh, unhan ʻ burning hot ʼ; Ko. hūna ʻ hot ʼ; Si. uṇu ʻ hot ʼ, uṇa ʻ fever ʼ. -- P. ludh. huṭṭ ʻ sultry ʼ rather < uṣṭa -- 2.

uṣṇayati, *uṣṇāpana -- , uṣṇālu -- , uṣṇiman -- ; uṣṇakāla -- , *uṣṇadhāra -- , *uṣṇapānīya -- , *uṣṇavāta -- , *uṣṇālaya -- ; *apoṣṇa -- .

Addenda: uṣṇá -- 1: Md. hūnu ʻ hot ʼ.

226a †*atyuṣati ʻ burns ʼ. 2. †*atyōṣati. 3. †*atyuṣyatē ʻ is burnt ʼ. [Semant. rather than with Him.I 52 < cūṣati: cf. uṣṇánt -- RV., ōṣati Pāṇ., †*atyuṣṇa -- , átidahati ŚBr., and †*adhyuṣyatē: √vas3]

1. Ku. ciśṇo ʻ to burn ʼ or poss. < †*atiyuṣati with loss of a -- and assimilation of initial t -- to following palatal (as in tucchyá -- > Pk. cuccha -- etc. or poss. tathya -- > Gy. eur. čačo ʻ true, right opp. to left ʼ).

2. WPah.J. cośṇu ʻ to burn ʼ.

3. WPah.kṭg. cúśṇõ ʻ to be burnt ʼ.

226b †*atyuṣṇa -- ʻ very hot ʼ. [uṣṇá -- RV.: √vas3]

Pa. Pk. accuṇha -- ʻ very hot ʼ.

†*atyuṣyatē see †*atyuṣati.

uṣṇiman 2398 uṣṇiman m. ʻ heat ʼ ChUp. [uṣṇá -- 1]

Si. uṇuhuma ʻ heat ʼ (D. E. Hettiaratchi, Univ. of Ceylon Review vi 291 uṣṇá -- 1 + ūṣmán -- ; EGS 25 uṇu + kama)

uṣman -- see ūṣmán -- .

uṣmāyatē see ūṣmāyatē.

uṣṇālu 2397 uṣṇālu ʻ suffering from heat ʼ Kāty. [uṣṇá -- 1]

M. unhāḷṇẽ ʻ to be affected by heat of weather ʼ rather than der. uṣṇakāla -- .

apōṣṇa 499 *apōṣṇa ʻ not hot ʼ. [uṣṇá -- ]

Kal. rumb. ɔ̈̄žnḗ ʻ cool ʼ.

நடன. காசிநாதன், தொல்லியல் இயக்குனர் (ஓய்வு):

http://www.padasalai.net/2013/06/blog-post_2137.html

http://veerakeralampudur-nellai.blogspot.com/2013/05/blog-post_7744.html

”இரண்டாயிரத்து ஐநூறு ஆண்டுகளுக்கு முன்பு இந்தியா முழுவதும் தமிழே பரவியிருந்தது. அசோக மாமன்னன் தமிழ் மொழியிடம் கடன் பெற்றுத்தான் அவனது கல் வெட்டுக்களைப் பொறித்திருக்கிறான்.

தமிழனின் தொன்மையான வரலாற்றை மறைக்க சதி நடக்கிறது என்று கூறி அதிர்ச்சியை அள்ளித் தெளித்திருக்கிறார், ஓய்வு பெற்ற தொல்லியல் துறை அதிகாரி ஒருவர்.

இரண்டாயிரத்து ஐநூறு ஆண்டுகளுக்கு முன்பு இந்தியா முழுவதும் தமிழே!”

On Thursday, April 17, 2014 6:02:51 PM UTC-7, Dev Raj wrote:

On Thursday, 17 April 2014 15:59:15 UTC-7, ருத்ரா இ.பரமசிவன் wrote:

கீழே கொடுத்திருக்கும் "மோனியர் வில்லியம்ஸ் சமஸ்கிருத சொல் அகராதியில் விஷ்ட(ர்) என்ற சொல் புல் கற்றை கொண்டு பரப்பிய மேடை (கூரை)என்று குறிக்கிறது.அதை ஒட்டிய சொற்களும் இந்த புற் கூரை பற்றி குறிப்பிடுகின்றன.

பாவாணரின் கருத்து :

விட்டம்-விஷ்ட     

விட்டம் = 

1. குறுக்காகச் சென்று வட்டத்தை இரண்டாகப் 

     பிரிக்கும் கோடு.

2. குறுக்குத்தரம்

வட்டத்தின் இரு எதிர்ப்புள்ளிகளை இணைக்க விடுப்பது விட்டம். கூரையின் விட்டம் இருசுவர்களை இணைக்க விடுப்பது.

விட்டம் (> விஷ்டம்) -  Crossbeam in the roof

------------------------------------------

சென்னைப் பேரகராதி தருகிறது வடமொழி தொடர்பை:

விட்டம் < விஷ்ட என்று. 

http://dsalsrv02.uchicago.edu/cgi-bin/philologic/getobject.pl?c.12:1:387.tamillex

விட்டம்¹ viṭṭam

, n. < viṣṭa. 1. Cross beam; உத்திரம். இட்டிகை நெடுஞ்சுவர் விட்டம்  வீழ்ந்தென (அகநா. 167). 2. Diameter; வட்டத்தின் குறுக்களவு. 3. Anything  put across; குறுக்காக இடப்பட்டது. (W.) 4. Body; தேகம். விட்டத்தினுள்ளே விளங்க வல்லார் (திருமந். 2904).

100 ஆண்டுகட்கு முன்னே சம்ஸ்கிருத அறிஞர்கள் ஒப்புமை உள்ள இரு  வார்த்தைகளை தமிழ்-வடமொழியில் கண்டால் உடனே சம்ஸ்கிருதம் என்று எழுதுவது வழமை. ஆனால், தமிழில் விட்டம் என்ற சொல் சங்க  இலக்கியத்திலேயே உள்ளது. அது பிறக்க, விஷ்ட என்ற வடசொல் தேவையா? - எனப் பார்த்தல் அவசியம்.  ஒரு திறந்தவெளியினை இணைக்க இரு சுவர்களுக்கு இடையே எறிந்த/விட்ட மரம் விட்டம். பூப்பு புப்ப என்றாகி புஷ்ப என்றாகிவிடுகிறது. அதுபோல், விட்ட > விஷ்ட என்றாகியுள்ளது.

இன்னும் சில:

(1) முட்டி : முஷ்டி  (மூட்டுதல் joint ).

முடக்கு: முடக்கல், கையை மடக்கிச் சண்டை.

முஷ்டாண்ட ,..

(2) வீட்டுக் கூரைக்கு வைக்கும் விட்டம் (> விஷ்ட),

விடு- என்னும் வினைச் சொல். (சங்க இலக்கியம்)

(3) விரல் போன்றவற்றை அழுகச்செய்து

குட்டை ஆக்கும் குட்டம் (> குஷ்டம்)

(4) இடு- என்னும் வினைச்சொல்லில் இருந்து

இட்டு எழுப்பும் சுவர். எனவே செங்கல்லுக்கு

இட்டி, இட்டிகை என்ற பெயர் (சங்க இலக்கியம்).

வேள்வியில் யாக குண்டங்கள் கட்ட

எழுப்புவது இட்டி  (> இஷ்டி).

விரும்புவதை வேண்டும் வேள்வி வேட்பதாகையால்

இஷ்டம் என்றால் “விருப்பம்” என்ற பொருள்

இட்டி/இஷ்டி என்னும் செங்கல், வேள்விக் குண்ட்ம்

- இதன் நீட்சிப் பொருள் எனலாம்.

(5) பூப்பு/புப்ப > புஷ்ப

(6) விண்ணு > விஷ்ணு

(7) காடு/கட்டை > காஷ்ட

சிந்து சமவெளியில் லட்சக் கணக்கான இட்டிகளால்

கட்டிடங்கள் எழுந்தன. பின்னர் வேள்விக்குண்டங்களுக்கும்

அஃது பயன் பட்டது. ஆக்ஸஸ் என்னும் நதிக்கரைக்கும்,

சிந்துக்கும் தொடர்புகள் உண்டு. சிந்தின்

இட்டிகள் பற்றிய தொழில்நுட்பம் அங்கிருந்து போய்

இஸ்தி என்று வழங்கும். இந்தியாவுக்கு வெளியே

நா-வளை (retroflexes) ஒலிகள் அத்தன்மையை இழக்கும்.

(சோழர்: சோலர் ஆகின்றனர்! அதுபோல.)

-ஷ்ட- : -ட்ட- தொடர்புகள் - மொழியியல் நிபுணர்கள் பார்க்க வேண்டும்.

அன்புடன்

நா. கணேசன்

http://nganesan.blogspot.com

 

http://tamilvu.org/slet/lA100/lA100pd4.jsp?bookid=211&pno=87

ருத்ரா ஐயா கொடுத்துள்ள சுட்டிகளில் கூரை, வட்டத்தைப் பிரிக்கும் கோடு, குறுக்கு உத்தரம்

போன்ற பொருள்களைத் தரவில்லை. இருக்கைக்கான  விரிப்பைச் சுட்டும் சொல் அது. 

विष्टर -

a handful of grass for siiting on, 

a seat made of 25 shoots of Kusa grass tied up in a sheaf

http://www.ibiblio.org/sripedia/ebooks/mw/1000/mw__1032.html

புஷ்கர விஷ்டரா - அலர்மேல்மங்கையைச் சுட்டும் சங்கதச் சொல்;

அலர்கீழ் மங்கை என்று பொருள்தரவில்லை, தாமரை

இருக்கையாக இருப்பதால்

தேவ்

[N. Ganesan]

On Saturday, April 19, 2014 9:49:15 AM UTC-7, ருத்ரா (இ.பரமசிவன்) wrote:

ஆழமான ஆராய்ச்சி முனைவர் திரு கணேசன் அவர்களே

என் மனமார்ந்த பாராட்டுகள்.

அன்புடன் ருத்ரா

நன்றி கவிஞரே. ஹவாயி தீவுக் கவிதை கண்டேன்.

நா. கணேசன்

[N. Ganesan]

On Saturday, April 19, 2014 9:49:15 AM UTC-7, ருத்ரா (இ.பரமசிவன்) wrote:

ஆழமான ஆராய்ச்சி முனைவர் திரு கணேசன் அவர்களே

என் மனமார்ந்த பாராட்டுகள்.

அன்புடன் ருத்ரா

ஶுஷ்ண என்னும் அசுரன் பெயர் இருக்குவேதத்தில் உள்ளது. அப் பெயருக்கும் தமிழுக்கும் உள்ள தொடர்பு பற்றிக்

குறிப்பு:

On Sunday, April 20, 2014 7:19:57 PM UTC-7, ramaNi wrote:

’உஷ்ண’ என்ற வடமொழிச் சொல்லின் மிகப்பழைய பயன்பாடு ரிக்வேதத்தில் என்று தெரிகிறது:
http://www.sanskrit-lexicon.uni-koeln.de/monier/

ரிக்வேதமே உலகின் மிகப்பழைய நூல் என்பது இத்தகைய ஆய்வுகளின் பொதுவான கருத்தாக இருக்க,
(For example, such links: http://apatheticagnostic.com/articles/talkback/talk02/talk026d22.html)

தமிழின் ’உண்ணம் (தேவாரம்), சுண்ணம் (சங்க நூல்கள்)’ போன்ற சொற்களின் பயன்பாடு ரிக்வேத காலத்தினும்
முந்தியவை என்று நிலைநிறுத்தாத வரையில் இதுபோன்ற வேர்ச்சொல் வழிச்சொல் ஆய்வுகள் ஒருதலைப்பட்ட சூசகமே
என்பது என் தாழ்மையான கருத்து.

அன்புடன்,
ரமணி

*****

தங்கள் கருத்துக்கு நன்றி, இரமணி. மொழியியல் என்னும் துறை தமிழ்போன்ற நூல், எழுத்து, சொல் வளம் இல்லாத

எத்தனையோ மொழிகளுக்கும் பிற மொழிகளுக்கிடையில் உள்ள வரலாற்று உறவுகளை ஆராய உதவுகிறது.

மேலைநாட்டுப் பல்கலைக்கழகங்களில் Linguistics பெரிய திணைக்களம். மொழியியல் விதிகள் சொல்ல பழைய 

நூல்கள் மிக உதவும். ஆனால், ரிக்வேதத்துக்கு முந்தைய நூல்கள் தமிழில் இல்லை. ஆனால், குல, குலாய போன்ற

சொற்கள் இருக்கில் இருக்கு. குலை, குலம் போன்ற தமிழ்ச் சொற்கள் அவை. 

தாஸ, தஸ்யு என்னும் அசுரர்களின் அரசனாக சுஷ்ண என்பவனை ரிக்வேதம் குறிப்பிடுகிறது. 

http://ta.wikipedia.org/wiki/%E0%AE%B0%E0%AE%BF%E0%AE%95%E0%AF%8D%E0%AE%B5%E0%AF%87%E0%AE%A4_%E0%AE%95%E0%AE%BE%E0%AE%B2_%E0%AE%AE%E0%AF%81%E0%AE%A9%E0%AE%BF%E0%AE%B5%E0%AE%B0%E0%AF%8D%E0%AE%95%E0%AE%B3%E0%AF%8D

ஶுஷ்ண  என்னும் பெயரை விக்கியில் சுஷ்ண என எழுதியுள்ளனர்.

ஶாயண பாஷ்யத்தில் ஶுஷ்-/அஶுஷ்- வேர்களைப் பற்றிச் சொல்லியுள்ளார். சாயணர் “சாய்ந்து பள்ளிகொள்பவர்” ஶாயண என்றாதல்

போல, அவருக்கும் 2000 வருசம் முன்னரே சுண்ணம்/சுஷ்ணம் ஶுஷ்ண ஆகி உளது. ஶுஷ்ண ‘Parcher', 'Scorcher' என்ற பொருளாதலால்,

உஷ்ணம் என்ற சொல்லுடன் உள்ளமை தெளிவு. விஷ்ணு என்னும் வார்த்தை தமிழின் விண்ணு/விண்டு/விள்ளு/விட்டு (விட்டுசித்தன், விட்டல்) என்று பலர் எழுதியாயிற்று (150 வருஷமாய்). அதை மேற்கொண்டு பார்த்தால் சுண்ணம்/சுஷ்ணம் > உஷ்ணம் என்ற சொல் புரிந்துகொள்ள முடிகிறது. இந்திய மொழிகளில் systemic retroflexion உருவாக தமிழின் -ள்-/-ண்-/-ட்- சொற்றொகுதிகள் பல காட்டியுள்ளேன்.

பார்த்தீர்களா? வேறெந்த நாட்டு பாஷைகளிலும் systemic retroflexion  இல்லை. இந்திய மொழிகளின் அடிப்படையான ட, ள, ண தமிழில்

காணலாம். மொழிகள் மாறுகிற போது சுஷ்ண, உஷ்ண உற்பத்தி ஆகின்றன.

நா. கணேசன்

[N. Ganesan]

On Tuesday, April 22, 2014 2:04:33 PM UTC-7, Dev Raj wrote:

ஸாயண -

http://en.wikipedia.org/wiki/Sayana

http://hi.wikipedia.org/wiki/%E0%A4%B8%E0%A4%BE%E0%A4%AF%E0%A4%A3

சாய்தல் - சாயி, சயந (> ஶாயி, ஶயந)

----------------------------

தேவு ஐயா சாய்வதால் சயந (> ஶயந) என்னும் என் தேற்றத்தைப் பற்றிய வினவியிருந்தார். மாயணன், சாயணன், அவர் மகன் மாயணன், சிங்கணன், கம்பணன் என்ற அவர் குடும்பப் பெயர்களைக் குறிப்பிட்டிருந்தேன். இவை கல்வெட்டுக்களில், அவர்கள் குடும்ப வரலாறுகளில் குறிப்பிடப்படும் பேர்கள் - செல்லப்பேர்கள் அல்ல.

உசிலை/உஞ்சனை தலவிருட்சமாக, சிறப்பாக உள்ள கோவில்கள், ஊர்கள் உள்ளன. உசிலம்பட்டி, உஞ்சனை மாகாளம் (வடக்கே).  மார்பில், நெற்றியில் சாத்துவது சந்து > சந்தந. யாமை சின்னம் பெற்ற, மிகுதியும் உள்ள நதி யமுந (யமுனை, ஜம்நா). அதே போல, சாய்ந்து பள்ளிகொள்வதால் சயந/ஶயந. செம்மை என்னும் பொருள்படும் சிவ என்னும் சொல் ஶிவ என்று இருக்குவேதத்தில் ஆவதுபோல். அப்போது, சிவன் ஹிண்டுயிஸத்தில் தோன்றவில்லை. ஶிவ = auspiciousness என்ற பொருள் மட்டுந்தான். கொற்றி கணவனாய் வருணன் இருந்த காலம் அது. வருணன் இருக்குவேதத்தில் நிறைய உள்ளான். ஆனால் சிவனை(> ஶிவன்) இருக்கில் காணோம். அதேபோல, விஷ்ணு (< விண்ணு) என்றால் சூரியக் கதிர் என்று அப்போது பொருள். தமிழின் ‘சுண்ணம்’ (சுள்ளி, சூடு) > ஶுஷ்ண/சுஷ்ண என்று வடமொழிகளில் ஆதலையும் பார்க்கிறோம்.மஹாவிஷ்ணு என்ற ஹிண்டுயிஸக் கடவுள் ஏற்படாத காலம். ”தை” (மகரவிடங்கன்) - தந்தை, எந்தை, முந்தை, உந்தை என்னும் வார்த்தைகளில் உள்ள “தை” - தையலை (வாலையை) தைப்பவன் தை (தை - ஒரு காரணப்பெயர் - இலிங்கவழிபாட்டின் தோற்றுவாய்) இதுபற்றியே தமிழ் மாசப் பெயர் “தை” இன்றும் இருக்கிறது. 11 ராசிகள் பாபிலோனில் இருந்தவர, ஹிந்து  பஞ்சாங்கங்களில் நிலைபெற்றிருப்பது தை(=மகர) ராசி ஒன்றுதான் இந்தியாவின் ‘ஒரிஜினல்’. 

The etymology of the name, Sayana by M. B. Emeneau, K. Kushalappa Gowda, JAOS, 94,2 (1974), p. 210-212. இந்த ஆய்வுக்கட்டுரை அண்ணாமலைப் பல்கலை கு. கவுடரு படைத்தது. அதில் அண்ணன் என்ற சொல் -அண என்ற விகுதி பெறுதலை விளக்கியுள்ளார்.

“The second element -aNa- had already, by A. C. Burnell (1873:X f.) been stated to be the South Indian *aNNan "elder brother". அண்ண- என்பது அண- என்று ஏராளமான த்ராவிட ஆண்பேர்களில் வருவதனை உண்ணம்/உண- (உணக்கு/உணங்கு) சொற்களை ஒப்பிடலாம்.

வடமொழியில் உண்ணம் > உஷ்ணம், உண- என்று பரவலாகப் பயில்கிறதை CDIAL மூலம் காட்டினேன்:

https://groups.google.com/forum/#!msg/houstontamil/x_CxuwmOwkU/L0jrq6T5oUQJ

ஆக, ஸாயண என்னும் பேரில் -அண என்பது அண்ணன் என்பது தெளிவு என்கிறார்கள் கவுடரும், எமனோவும். முதல் பகுதி சாய/ஸாய- என்பது என்ன? என்று கேட்டு ஸ்வாமி என்ற சொல் என்கிறார் கௌடா. ஆனால், அது சரியில்லை என்பது என் கருத்து. ஸ்வாமி என்பது சாமி ஸாமி ஆகுமே யல்லால், சாய என்று எப்படி ஆகும்? மேலும் சாயணரின் குடும்ப மரபு வைஷ்ணவப் பெயர்களாக பல தலைமுறைகள் வைத்திருப்பது தெரிகிறது. மாயணன், சிங்கணன், கம்பணன் (கம்பர் - நரசிங்கம் தோன்றியது கம்பத்திலே), சாயணன் - நாகப் பள்ளியிலே சாய்ந்து பள்ளிகொள்வான். அனந்தசாயி, யோகசாயி, அனந்தசயனம் என்ற சொற்களுடன் சாயணன் பொருள் பெருமாள் பெயர், வைஷ்ணவப் பேர்களாக இடும் மரபில் வைத்ததாகும். கும்பகோணத்தில் உத்தானசாயி நிலை:

”Suggestions for the first element of the name have all been unsatisfactory. Burnell suggested the word "to die" (Tamil cA, Kannada cAy, DED 2002) used apotroically; Krishnamurti rejects it as an impossible use (his "speaker's intuition" must be accepted.)"

சாவு என்ற சொல் சா(ய்)வு தான். அதிலிருந்து பிறக்கும் சொல் தான் சவம். இதனை, வடமொழி ஶவ என்றாக்கி உள்ளது. ஶவ என்பது சவம் சாவு என்னும் தமிழ்ச்சொல்லின் வடமொழித்திரிப்பு என்று வடமொழியறிஞர் காட்டியுள்ளனர். பர்னல் சாயணன்/ஸாயணன் என்ற சொல்லை சாவு என்ற சொல்லுடன் தொடர்புபடுத்தல் பிழை எனினும், தூங்குதல், பள்ளிகொள்ளல் என்ற பொருளுள்ள சாய்தல் என்னும் வினைச்சொல் என்பது தெளிவு. குசலப்ப கவுடரு இந்த அடிப்படையான சொல்லையோ பொருளையோ அக்கட்டுரையில் ஆயவுமில்லை; எமனோ அவர்களுக்குத் தெளிவிக்கவுமில்லை. "உறங்குவது போலும் சாக்காடு, உறங்கி விழிப்பது போலும் பிறப்பு" என்பது தமிழ்மறை. ஶவ/சவ/சாவு - ஒரு ’பர்மெனண்ட் ஸ்டேட்’; சாய்தல்/சயன/ஶயந/ஶாயி - ஒரு ’டெம்பரரி ஸ்டேட்’. சாயணன் - அழகான தமிழ்ப்பெயர். பெருமாளுக்கானது. வேத பாடியம் தந்தவர் குடும்பம் முழுதும் பெருமாள் பெயரால் இருப்பதுடன் பொருந்துவது. பெருமாள் அரவணையில் பள்ளிகொள்தலை/படுத்துக்கிடத்தலைச் சாய்தல் என்று பழைய உரைகாரர்கள் பலரும் சொல்லி விளக்கியுள்ளனர். அவற்றுள் சில பார்த்தால் நாகணையில் சாய்ந்துள்ள சாயணன் பேர்க்காரணம் விளங்கும்.

திருக்குடந்தை - போர்செய்த காளையைப் போல் சாய்ந்து பள்ளி கொண்டுள்ளான்.

http://www.tamilvu.org/slet/l4100/l4100pd4.jsp?bookid=74&pno=100

இன்றும் இதுபோல் சாய்ந்தவாறே எழுந்திருக்க முயலும் திருக்கோலத்தில்தான் காட்சி தருகிறார். இந்த நிலைக்குத் தான் உத்தனன் சாயி (சாய்ந்து எழமுயலும் திருக்கோலம்) என்று திருப்பெயர்.

     “நடந்த கால்கள் நொந்ததோ நடுங்கு ஞால மேனமாய

     கிடந்த மெய் குலுங்கவோ விலங்கு மால் வரைச்சுரம்

     கடந்த கால் பரப்பிக் காவிரிக் கரைக் குடந்தையுள்

     கிடந்த வாறெ யெழுந் திருந்து பேசு வாழி கேசவனே”

http://dravidaveda.org/index.php?option=com_content&view=article&id=4031

தொட்டில் பழுவைப் பிடித்துக்கொண்டு நிற்கும்படியும். தரித்து நிற்கமாட்டாமை விழுந்திருக்கும்படியும், அது காணும் பொறுக்கமாட்டாமே சாய்ந்து கிடக்கும்படியும்.

http://dravidaveda.org/index.php?option=com_content&view=article&id=4210

செம் சுடர் சோதிகள் பூத்த ஒரு மாணிக்கம் சேர்வது போல் - சிவந்த வொளியை யுடைத்தான சில கிரணங்களைப் பரப்பினவொரு மாணிக்கம், சாய்ந்து கிடக்குமாபோலே,

http://dravidaveda.org/index.php?option=com_content&view=article&id=55

எம்பெருமானே! நாங்கள் எங்களுக்கென்று அன்னம் வஸ்திரம் புஷ்பம் முதலானவற்றை விலைக்கு வாங்கி உபயோகிப்பதில்லை.  தேவரீர் அனுபவித்துக் கழித்தவற்றை மஹாப்ரஸாதமாகக் கொண்டு அவற்றையே உடுப்பதும் உண்பதும் சூடுவதும், செய்வோம் நாங்கள்; அவ்வளவோடும் நில்லாமல், தேவரீருக்கு எந்த திக்கிலே எந்த காரியம் ஆக வேண்டியிருந்தாலும் அவற்றை ஒழுங்குபடச்செய்து முடிப்பதும் செய்வோம்.  அவ்வளவிலும் த்ருப்தி பெறாமல், ஒரு வெள்ளிமலையில் காளமேகம் சாய்ந்து கிடப்பதுபோல் ஆதிசேஷ சயனத்திலே தேவரீர் பள்ளிகொண்டிருக்கிற கிடையழகுக்குப் பல்லாண்டு பாடுவதும் செய்வோமென்கிறார்கள்.

http://dravidaveda.org/index.php?option=com_content&view=article&id=735&ml=1

முதற் பாட்டில் “நாராயணனே” என்பதனால் எம்பெருமானுடைய உபய விபூதி நாதத்வஞ் சொல்லப்பட்டது; இரண்டாம் பாட்டில், “பாற்கடலுள் பையத்துயின்ற பரமன்” என்பதனால் அவதாரார்த்தமாகத் திருப்பாற்கடலில் வந்து சாய்ந்தபடி சொல்லப்பட்டது. இப்பாட்டில் “ஓங்கியுலகளந்த உத்தமன்” என்பதனால் அவதரித்தருளினபடி சொல்லப்பட்டது.  உலகங்களைக் காப்பதற்காகத் திருப்பாற்கடலிற் சாய்ந்தபோது ஆர்த்தரக்ஷணம் பண்ணப்பெறாமையாலே எம்பெருமான் பனிப்பட்டுச் சாய்ந்த மூங்கில் போலக்குன்றி, அம்மூங்கில் இரவியின் கதிர்படக் கிளம்புமாறுபோல இவனும் மாவலிவார்த்த நீர் கையிற் பட்டவாறே கிளம்பினபடியைக் கூறுவது “ஓங்கியுலகலந்த” என்பது.

http://dravidaveda.org/index.php?option=com_content&view=article&id=2649

‘படுக்கையிலே சாய்ந்து உறங்கப் புகுந்தால் கண்ணீர்த்ததும்புதல் மாறும்‘ என்று சொன்னாலும் பள்ளிகொள்கின்றாளில்லை”

நா. கணேசன்

ஶயன ஶாயன

zAyin mfn. lying down , reclining , resting , abiding  Br. &c. &c. (mostly ifc. ; cf. %{adhaH-} , %{eka-z-} &c.)

yogazAyin mfn. half asleep and hñhalf absorbed in 

meditation Ra1jat.

uttAnazAyin mfn. lying on the back.

UrdhvazAyin m. `" lying with the face upwards ,  supine "'N. of S3iva MBh. iii.

taruzAyin m. `" sleeping on trees "' , a bird L.

 

[N. Ganesan]

cūra 4888 *cūra ʻ powder ʼ. 2. *cūrayati ʻ powders ʼ. 3. *cūraṇa -- . [Abstracted from cūrṇa -- , cf. pūra -- 1, pūráyati, pūˊraṇa<-> ~ pūrṇá -- ]
1. Pk. cūra -- m. ʻ powder ʼ, K. ċṳ̄r m.; S. cūru ʻ pulverized ʼ, cūro m. ʻ powder ʼ, °rī f. ʻ bread crumbled in ghee and sugar ʼ; L. cūrī f. ʻ thick wheaten cakes broken up with butter and sugar ʼ, awāṇ. cūrāʻ powder ʼ; P. cūr m. ʻ powder ʼ, cūrā m. ʻ fragments ʼ; Ku. curo ʻ powder ʼ; N. cur ʻ filings ʼ, cur -- cār ʻ crumbs ʼ; A. sūr ʻ smashed, destroyed ʼ; B. cur ʻ coarsely ground powder ʼ; Or. cura ʻ powder ʼ, OAw cūra; H. cūr m. ʻ powder ʼ, cūrā m. ʻ powder, sawdust, bruised grain ʼ; G. cūr, cūrɔ m., °rī f. ʻ fragments, ruins ʼ; M. ċūr, ċurā m. ʻ fragments ʼ, ċurī f. ʻ powder ʼ.
2. Pk. cūrēi ʻ pulverizes ʼ; P. cūrṇā ʻ to break into small pieces ʼ; Or. cūribā ʻ to pulverize ʼ, Mth. pp. cūral, OAw. cūraï, H. cūrnā, OG. pass. cūrīi, G. curvũ; M. ċurṇẽ ʻ to crumble, crush, knead ʼ.
3. S. cūraṇu m. ʻ powdered medicine ʼ, L. cūraṇ m.; G. cūraṇ n. ʻ powder ʼ.
*cūraṇa -- , *cūrayati ʻ powders ʼ see prec.
Addenda: *cūra -- : S.kcch. cūro m. ʻ crumbs ʼ; WPah.kṭg. ċurɔ m. ʻ fragment, piece, powder ʼ, ċvri f. ʻ particle ʼ.

cūrṇa 4889 cūrṇa ʻ *pulverized ʼ (ʻ minute ʼ VarBr̥S.) 2. ʻ *anything ground ʼ, cūrṇaka -- m. ʻ ground corn, &c. ʼ 3. n. ʻ powder ʼ ŚāṅkhŚr., esp. ʻ lime ʼ VarBr̥S. [Prob. to be separated from cárvatidespite EWA i 379 and with F. B. J. Kuiper there quoted]
1. Gy. pal. čīˊna ʻ a little (of anything), a short time ʼ; Dm. čúṇa ʻ thin, smooth (?) ʼ; Tor. čun, f. čin ʻ narrow ʼ; Phal. čuṇṇo ʻ small (?) ʼ; Sh. čŭṇŭ (with close ŭ), f. (Lor.) čüni or čini ʻ small ʼ (→ Ḍ. čūna, f.°ni), B. cunā; -- → Par. čīn&omacrtodtod; ʻ small ʼ IIFL i 246.
2. Pa. Pk. cuṇṇa -- n. ʻ powder ʼ, K. ċṳ̄n m.; S. cuno m. ʻ underskin of rice removed by pounding ʼ; P. cūn m. ʻ meal, bran, dust ʼ; Ku. cūn m. ʻ scrap, shred, bit, flour ʼ, cūno m. ʻ flour, particles of pulses ʼ; Or. cūnā ʻ powder ʼ, Bhoj. cūn; H. cūn m. ʻ powder, flour, coarsely ground pulse ʼ; OMarw. cūṁna ʻ flour ʼ; G. cūn m. ʻ food ʼ; M. ċūn n. ʻ coconut scrapings ʼ, ċūṇ f.n. ʻ husks and fragments of pulse ʼ,ċūṇī f. ʻ coarse grit ʼ (ṇ?); Si. sunu, hu° ʻ dust ʼ.
3. Pa. cuṇṇa -- n. ʻ lime -- plaster ʼ, °aka -- n. ʻ lime used as face powder ʼ; Pk. cuṇṇa -- n. ʻ lime ʼ, K. cūna m. (← Ind.), S. cunu m., L. P. cūnā m., Ku. cuno, gng. ċun, N. cun, A. sūṇ, B. cūṇ, °ṇā, Or.cūna, Bi. Mth. cūn, °nā, Bhoj. cūn, cunā, Aw. lakh. cūnā, H. cūn, °nā m., G. cūnɔ m., M. ċunā m., Ko. cunno m., Si. sunu, huṇu.
cūrṇaka -- , *cūrṇayati, cūrṇita -- ; *cūra -- , *cūraṇa -- , *cūrayati; *cūrṇakarman -- , cūrṇakāra -- , *cūrṇadhāka -- , *cūrṇavarta -- ; ayaścūrṇa -- .
Addenda: cūrṇa -- . 2. Garh. cūnu ʻ flour ʼ; -- ext. -- ḍa -- : OP. cūnaṛī f. ʻ red -- spotted sāṛī ʼ.
†*pracūrṇa -- .

cūrṇaka 4890 cūrṇaka m. ʻ chalklike paleness ʼ Car. [cūrṇa -- ]
Pr. žūˊnyu, žünyogú ʻ yellow ʼ NTS xv 282 with (?).

cūrṇakarman 4891 *cūrṇakarman ʻ lime work ʼ. [cūrṇa -- , kárman -- 1]
Si. suṇuvam ʻ plaster work ʼ.

cūrṇakāra 4892 cūrṇakāra m. ʻ lime -- burner ʼ PāraśPaddh. [cūrṇa -- , kāra -- 1]
MB. cūṇārī, B. cunāri, Or. cūnarā, cunurā.

cūrṇadhāka 4893 *cūrṇadhāka ʻ lime box ʼ. [cūrṇa -- , dhāká -- ]
Bi. Mth. cunhā.

4894 cūrṇayati ʻ pulverizes ʼ MBh. 2. cūrṇita -- ʻ crushed, pulverized ʼ MBh. [cūrṇa -- ]
1. Pa. cuṇṇēti ʻ crushes, powders ʼ, Or. cūnāibā.
2. Pk. cuṇṇia -- ʻ crushed, powdered ʼ; B. cūnī ʻ small ʼ, sb. ʻ coarsely ground pulse ʼ; Or. cūnī ʻ finely powdered ʼ; H. cūnī f. ʻ coarsely ground pulse ʼ, cuniyā, ciniyā ʻ smal , young ʼ.

cūrṇavarta 4895 *cūrṇavarta ʻ lime box ʼ. [cūrṇa -- , *varta -- 2]
Ku. cunauti ʻ box for lime eaten with betel ʼ, N. cunauṭi, B. cunāti, cunati, cunaṭi, Bi. cunauṭī, H. cunauṭā m., °ṭī f.
cūrṇita -- see *cūrṇayati.

[N. Ganesan]

அடிப்படையிலே, கட்டடத்துக்கான கட்டுமானப் பொருள்கள் திராவிட மொழியிலிருந்து வடமொழி பெற்றுள்ளது என்பது வெளிப்படை.

விட்டம் ‘cross-beam' > விஷ்ட (விடு- என்னும் வினை தாதுவாக இங்கே.)

இடுதல் என்னும் பொருளின் இட்டி > இஷ்டி/ இஷ்டிகா போன்றவற்றை விரிவாகப் பார்த்தோம். சிந்து சமவெளிக் கட்டிடங்களில் சுண்ணம் (= சுண்ணாம்பு) மணலொடு கரைந்தாட்டிய காரை இட்டிகைகளுக்கு நடுவே பயன்பட்டது. 

சுள்ளி, சுடுதல்/சூடு, சுண்ணம் என்ற சொற்கள் அமைவதன் காரணம் சுண்ணநீறு காளவாயில் சுண்ணாம்புக்கல்லை சுடுவதால். சுண்ணநீறு இவ்வாறு அமைவதே.

http://en.wikipedia.org/wiki/Calcium_oxide

Calcium oxide is usually made by the thermal decomposition of materials such as limestone, or seashells, that contain calcium carbonate (CaCO3; mineral calcite) in a lime kiln. This is accomplished by heating the material to above 825 °C (1,517 °F),[5] a process called calcination or lime-burning, to liberate a molecule of carbon dioxide (CO2); leaving quicklime. The quicklime is not stable and, when cooled, will spontaneously react with CO2 from the air until, after enough time, it will be completely converted back to calcium carbonate unless slaked with water to set as lime plaster.

Heat: Quicklime produces heat energy by the formation of the hydrate, calcium hydroxide, by the following equation:[7]

CaO (s) + H2O (l) is in equilibrium with Ca(OH)2 (aq) (ΔHr = −63.7 kJ/mol of CaO)

As it hydrates, an exothermic reaction results and the solid puffs up. The hydrate can be reconverted to quicklime by removing the water by heating it to redness to reverse the hydration reaction.

இயற்கையில் பொடிந்து நீறாகும் சுண்ணாம்பைச் சுண்ணம் என்று அழைத்தனர். மற்ற பொடிகளுக்கும் சுண்ணம் என்ற திராவிடச்சொல் பெயராக நாளடைவில் அமையலாயிற்று. ஆனால் அடிப்படையில் சுண்ணம் என்றால் சுண்ணாம்பின் வெள்ளைப்பொடி. திருநீறும் வெள்ளைப்பொடி, அதற்கும் சுண்ணம் எனப் பெயர் ஆயிற்று - ஏனெனில் சுடுகாட்டில் வெந்து சாம்பலாகி சுண்ணாம்புப் பொடிபோல் வெள்ளை நிறம் பெறுவதால். 

”அஞ் சுண்ண வண்ணனே யென்றேன் நானே

  அடியார்கட் காரமுதே யென்றேன் நானே” - அப்பர்.

சுண்ண வண்ணன் - வெள்ளை நிறத்தை உடல் முழுதும் கொண்டவன் - 

சுண்ணாம்பு போல் வெண்ணிறப் பொடி பூசியவன்.

http://www.thevaaram.org/thirumurai_1/songview.php?Song_idField=50450&limitPerPage=1&padhi=045&sortBy=&sortOrder=DESC&startLimit=5&thiru=5

சுண்ண மாடிய தோணிபு ரத்துறை

அண்ண லாருக்குச் 

http://thevaaram.org/thirumurai_1/songview.php?thiru=3&Song_idField=3094&padhi=126

”சுண்ணம் போன்ற வெண்மையான திருநீற்றினை” -

சுண்ணம் - சுண்ணாம்பு. சுண்ணம் - மாட மாளிகைகள் கட்டப் 

பயன்படும் அடிப்படையான கட்டுமானப் பொருள். இப்பொழுது

சுண்ணம் என்ற சொல்லைக் Calcium என்னும் தனிமத்துக்கான

சொல்லாக பயனிக்கிறோம். 

சுண்ணம் - வடமொழியில் உள்ள ஆதாரமான சொல் தொல்தமிழினின்றும்

பெறப்பட்டது. அமெரிக்க இந்திய மொழிகளின் சொற்கள் ஆங்கிலத்தில் உள்ளன அல்லவா? jalapeno, avacado, என்றெல்லாம். அதுப்பொலவே

திராவிட மொழிகள் ஹிந்தி போன்ற மொழிகளாய் வடக்கே திரிந்தபோது

சுண்ணம் என்ற சொல்லைப் பெற்றுள்ளது. சூர்ணம் என்றும் திரித்துள்ளது.

சுர், சுரீர், சூர் என்பனவும் சூடு, சுள், என்பவற்றோடு தொடர்புடையன.

சுண்ணம்/உண்ணம் ‘heat' > வடமொழியில் சுஷ்ண/உஷ்ண என்று

திரிபாகி மிகப் பரந்த அளவில் வழங்கும் சொற்கள். ஔஷ்ண்ய-, ... 

சுணங்கு, சுணம், சுண்ணம் - சங்க இலக்கியத்தில் உள்ள தொடர்புடைய தமிழ்ச் சொற்கள். கணக்கரை கர்ணம் (கர்ண < கண-) என்பதுபோல், சுணம்  சுர்ணம்/சூர்ணம் ஆனதெனலாம்.

cūrṇakarman 4891 *cūrṇakarman ʻ lime work ʼ. [cūrṇa -- , kárman -- 1] Si. suṇuvam ʻ plaster work’

சுணங்கு - பெண்கள் மேல் படரும் பசலை - உடற் சூட்டினால் ஏற்படுவது.

சுணங்கு > cūrṇaka 4890 cūrṇaka m. ʻ chalklike paleness ʼ Car. [cūrṇa -- ]

சுள்ளி/சுண்ண-/சுடுதல். சுணங்கு என்பது இந்தத் தாதுவேரில் தோன்றுவது.

சுண்ணம் என்றால் சுண்ணாம்பின் நீறு. வெண்மையானது. எனவே சுடலை நீறுக்குமாகியது. 

கர்ணம் < கண- (கணக்கு), சுண்ணம் > சூர்ணம். அதுபோல், சுண்ணம்/சூளை/சுடுதல் என்னும் தமிழ் வேர்ச்சொல்

சூர- நீறு ஆக்குதல் என்னும் வினைச்சொல் தருகிறது. காளி > காரி, சூளை- > சூர.

நா, கணேசன்

cūra 4888 *cūra ʻ powder ʼ. 2. *cūrayati ʻ powders ʼ. 3. *cūraṇa -- . [Abstracted from cūrṇa -- , cf. pūra -- 1, pūráyati, pūˊraṇa<-> ~ pūrṇá -- ]

1. Pk. cūra -- m. ʻ powder ʼ, K. ċṳ̄r m.; S. cūru ʻ pulverized ʼ, cūro m. ʻ powder ʼ, °rī f. ʻ bread crumbled in ghee and sugar ʼ; L. cūrī f. ʻ thick wheaten cakes broken up with butter and sugar ʼ, awāṇ. cūrā ʻ powder ʼ; P. cūr m. ʻ powder ʼ, cūrā m. ʻ fragments ʼ; Ku. curo ʻ powder ʼ; N. cur ʻ filings ʼ, cur -- cār ʻ crumbs ʼ; A. sūr ʻ smashed, destroyed ʼ; B. cur ʻ coarsely ground powder ʼ; Or. cura ʻ powder ʼ, OAw cūra; H. cūr m. ʻ powder ʼ, cūrā m. ʻ powder, sawdust, bruised grain ʼ; G. cūr, cūrɔ m., °rī f. ʻ fragments, ruins ʼ; M. ċūr, ċurā m. ʻ fragments ʼ, ċurī f. ʻ powder ʼ.

2. Pk. cūrēi ʻ pulverizes ʼ; P. cūrṇā ʻ to break into small pieces ʼ; Or. cūribā ʻ to pulverize ʼ, Mth. pp. cūral, OAw. cūraï, H. cūrnā, OG. pass. cūrīi, G. curvũ; M. ċurṇẽ ʻ to crumble, crush, knead ʼ.

3. S. cūraṇu m. ʻ powdered medicine ʼ, L. cūraṇ m.; G. cūraṇ n. ʻ powder ʼ.

*cūraṇa -- , *cūrayati ʻ powders ʼ see prec.

Addenda: *cūra -- : S.kcch. cūro m. ʻ crumbs ʼ; WPah.kṭg. ċurɔ m. ʻ fragment, piece, powder ʼ, ċvri f. ʻ particle ʼ.

cūrṇa 4889 cūrṇa ʻ *pulverized ʼ (ʻ minute ʼ VarBr̥S.) 2. ʻ *anything ground ʼ, cūrṇaka -- m. ʻ ground corn, &c. ʼ 3. n. ʻ powder ʼ ŚāṅkhŚr., esp. ʻ lime ʼ VarBr̥S. [Prob. to be separated from cárvati despite EWA i 379 and with F. B. J. Kuiper there quoted]

1. Gy. pal. čīˊna ʻ a little (of anything), a short time ʼ; Dm. čúṇa ʻ thin, smooth (?) ʼ; Tor. čun, f. čin ʻ narrow ʼ; Phal. čuṇṇo ʻ small (?) ʼ; Sh. čŭṇŭ (with close ŭ), f. (Lor.) čüni or čini ʻ small ʼ (→ Ḍ. čūna, f. °ni), B. cunā; -- → Par. čīn&omacrtodtod; ʻ small ʼ IIFL i 246.

2. Pa. Pk. cuṇṇa -- n. ʻ powder ʼ, K. ċṳ̄n m.; S. cuno m. ʻ underskin of rice removed by pounding ʼ; P. cūn m. ʻ meal, bran, dust ʼ; Ku. cūn m. ʻ scrap, shred, bit, flour ʼ, cūno m. ʻ flour, particles of pulses ʼ; Or. cūnā ʻ powder ʼ, Bhoj. cūn; H. cūn m. ʻ powder, flour, coarsely ground pulse ʼ; OMarw. cūṁna ʻ flour ʼ; G. cūn m. ʻ food ʼ; M. ċūn n. ʻ coconut scrapings ʼ, ċūṇ f.n. ʻ husks and fragments of pulse ʼ, ċūṇī f. ʻ coarse grit ʼ (ṇ?); Si. sunu, hu° ʻ dust ʼ.

3. Pa. cuṇṇa -- n. ʻ lime -- plaster ʼ, °aka -- n. ʻ lime used as face powder ʼ; Pk. cuṇṇa -- n. ʻ lime ʼ, K. cūna m. (← Ind.), S. cunu m., L. P. cūnā m., Ku. cuno, gng. ċun, N. cun, A. sūṇ, B. cūṇ, °ṇā, Or. cūna, Bi. Mth. cūn, °nā, Bhoj. cūn, cunā, Aw. lakh. cūnā, H. cūn, °nā m., G. cūnɔ m., M. ċunā m., Ko. cunno m., Si. sunu, huṇu.

cūrṇaka -- , *cūrṇayati, cūrṇita -- ; *cūra -- , *cūraṇa -- , *cūrayati; *cūrṇakarman -- , cūrṇakāra -- , *cūrṇadhāka -- , *cūrṇavarta -- ; ayaścūrṇa -- .

Addenda: cūrṇa -- . 2. Garh. cūnu ʻ flour ʼ; -- ext. -- ḍa -- : OP. cūnaṛī f. ʻ red -- spotted sāṛī ʼ.

†*pracūrṇa -- .

cūrṇaka 4890 cūrṇaka m. ʻ chalklike paleness ʼ Car. [cūrṇa -- ]

Pr. žūˊnyu, žünyogú ʻ yellow ʼ NTS xv 282 with (?).

cūrṇakarman 4891 *cūrṇakarman ʻ lime work ʼ. [cūrṇa -- , kárman -- 1]

Si. suṇuvam ʻ plaster work ʼ.

cūrṇakāra 4892 cūrṇakāra m. ʻ lime -- burner ʼ PāraśPaddh. [cūrṇa -- , kāra -- 1]

MB. cūṇārī, B. cunāri, Or. cūnarā, cunurā.

cūrṇadhāka 4893 *cūrṇadhāka ʻ lime box ʼ. [cūrṇa -- , dhāká -- ]

Bi. Mth. cunhā.

4894 cūrṇayati ʻ pulverizes ʼ MBh. 2. cūrṇita -- ʻ crushed, pulverized ʼ MBh. [cūrṇa -- ]

1. Pa. cuṇṇēti ʻ crushes, powders ʼ, Or. cūnāibā.

2. Pk. cuṇṇia -- ʻ crushed, powdered ʼ; B. cūnī ʻ small ʼ, sb. ʻ coarsely ground pulse ʼ; Or. cūnī ʻ finely powdered ʼ; H. cūnī f. ʻ coarsely ground pulse ʼ, cuniyā, ciniyā ʻ smal , young ʼ.

cūrṇavarta 4895 *cūrṇavarta ʻ lime box ʼ. [cūrṇa -- , *varta -- 2]

Ku. cunauti ʻ box for lime eaten with betel ʼ, N. cunauṭi, B. cunāti, cunati, cunaṭi, Bi. cunauṭī, H. cunauṭā m., °ṭī f.

cūrṇita -- see *cūrṇayati.

On Saturday, April 19, 2014 9:35:41 AM UTC-7, N. Ganesan wrote:

[N. Ganesan]

சுள்ளி மரக்கட்டைகள் சேர்ந்து சுளுந்து சுற்றலை இலக்கியம் சுழுந்து என்பதும் உண்டு. இந்தியாவிலே சித்தர்களின்

யோகமார்க்கம் 25,000 ஆண்டுகளுக்கு மேற்பட்டது என ஆய்வறிஞர்கள் ஆராய்ந்து உரைக்கின்றனர். அடிப்படையில்,

மூலாதாரத்தில் (வயிற்றின் கீழ்ப்பாகம்) இருந்து புலன்கள் தூங்கும் நிலையில் மூளைக்குச் சூட்டை எழுப்புவது யோகம்.

யோக நிலையில் பல கொம்பணிந்த கடவுளரை சிந்துநதி முத்திரைகளில் கலைவரலாறு காட்டுகிறது. (கடவுள் = முனிவர் என்பது சமணம். ஆழ்வார் என்பது த்யானத்தில்ஆழ்வார் என்ற பொருளில் முதலில் தீர்த்தங்கரருக்கும், பின்னர் வைஷ்ணவ ஆழ்வார்களுக்கும் வந்தது.)

சுள்-/சுண்ணம்/சுடு- வடமொழியில் சுஷ்ண/உஷ்ண என்றாகும். இதுவே, சுஷும்னா என்று யோகத்தில் கலைச்சொல்லாகி உள்ளது.

http://www.spiritualresearchfoundation.org/userfiles/image/003%20french%20pic/What%20is%20Kundalini/Kundalini-Dormant-and-Active.jpg

http://4.bp.blogspot.com/-vkD7ALq7BCI/UruZDCwunDI/AAAAAAAALBI/-cWqiPBvqjY/s1600/102-MajorChakrasNadis-PKYC.jpg

சுழுத்தி¹ cuḻutti

, n. < suṣupti. (Phil.) The state of sound sleep, in which the mind and the sense-organs are at rest; புலன்கள் செயலாற்று உறங் கும் நிலை. (சி. போ. பா. 4, 3, பக். 278, புதுப்.)

சுழுத்தி² cuḻutti

, n. < சுழுந்து. See சுளுந்துக் கட்டை. (W.)

சுழுந்து cuḻuntu

, n. See சுளுந்து, 1.

சுழுமுனை cuḻumuṉai

, n. < suṣumnā. 1. A principal tubular vessel of the human body, said to lie between iṭaipiṅkalai, one of taca-nāṭi, q.v.; தசநாடியுள் இடைக்கும் பிங்கலைக்கும் இடையிலுள்ளது. இடையாகிப் பிங்கலையாயெழுந்த சுழுமுனையாய் (பட்டினத். திருப்பா. பூரண. 45).

சுழுனா cuḻuṉā

, n. See சுழுமுனை சுழுனாவழி ஞான சுகோதயம் (கோயிற்பு. வியாக். 29).

சுழுனை cuḻuṉai

, n. See சுழுமுனை. சுழுனை நாடி யசைவையற்று (குற்றா. தல. திருமால். 69).

நா. கணேசன்