[VEDA] NOME'den Son Kez, Sevgilerle!
126 views
Skip to first unread message
Gözde SONAY | Ulusal Tıp Eğitimi Direktörü
Jun 12, 2022, 3:39:54 PM6/12/22
to yere...@turkmsic.org, sc...@turkmsic.org
Türk Tıp Öğrencileri Birliği’nin Değerli Gönüllüleri,
Sizlere bir yönetici olarak veda ediyor olmaktan ve bu maili yazmaktan bu kadar kaçınacağımı tahmin etmezdim gerçekten. Oldukça yorucu geçen ancak şu an da baktığımda damağımda bıraktığı tadı asla unutamayacağım bir yılın daha sonuna gelmişiz. Yerelde kulübe katılayım giderim öyle 1-2 etkinliğe diye heves ettiğim dönemde çevremdeki arkadaşlarımın da SCOME’ye git bir şey yapmıyorlar zaten (swh) demesiyle başlayan Tıp Eğitimi serüvenim sayısız görev, takımlar, KÇG’ler, uykusuz geceler, kaçırdığım ders ve sınavlar, muhteşem etkinlikler, yüzlerce tıp eğitimi çocuklarım, tanıştığım birr sürü insan ve hoca ile devam etti. İyi ki diyorum, iyi ki bu yolu seçmişim ve bunları yaşamışım. Tüm mezunlarımızın dediği lafı ben de söylemeliyim, bu birlikte geçirdiğim yıllar ve karşıma çıkan herkes beni ben yaptı. Bu maili çok uzun tutmamayı başarmayı çok isterim çünkü bazı insanların yanımda olmalarının bana verdiği mutluluğu her daim söylemeye zaten devam edeceğim. Açıkçası kendi derin duygu ve fikirlerimin insanlar tarafından ulaşılması konusunda ve diğer insanların yine derin duygu ve fikirlerine ulaşabilme konusunda çok aceleci davranan biri değilimdir. Zaman ve akışın bu süreçte zannedildiğinden çok daha etkili olduğunu savunanlardanım ancak gerçekten burada çok kısa sürede bir şeyler paylaştığım, zorlukları çözdüğüm, bir haksızlık gördüğümde dur dediğim insanlar oldu ve bana bu düşüncemi sorgulattılar. Her birine ayrıca teşekkür ediyorum. Öyleyse detaylara inmeye başlayalım:
İlk teşekkürümüz Ondokuz Mayıs’tan birine gidiyor- Halil İbrahim Asar. Bu kısmı sana gösterdiğimde umarım benimle çok dalga geçmezsin... Gerçekten hiçbir iş yapmazsın gazıyla beni soktuğun bu curcunadan ben inanılmaz keyif aldım. Her ne kadar benim katıldığım yıl sen artık bu işleri salmış olsan da öncesinde yerele ne kadar tutkun olduğunu görmek ve anlattığın anılar beni o kadar etkilemişti ki bu maceraya katılmama gibi bir olasılık kalmamıştı. Ve evet bazı insanlar konusundaki hislerin ve çözümlemelerin çok doğru ._.
İkinci teşekkürüm de Maide Öykü Sönmez’e. Yerelde benimle aynı dönemde olup başkanlık gibi bir görevi sürdürüyor olman elbette motivasyonumu sağlama konusunda oldukça etkiliydi. Nome-A seçildiğimde ilk handoverımı senden almıştım zira katıldığım görev ve etkinlikler sayesinde pek çok LOME arkadaşım olsa da benim LOME’lik deneyimim yoktu. Ancak orada da hemen kısaca neler yapıldığından bahsettin ve kendime olan güvenimi inanılmaz pekiştirdin. Yerel başkanlık sürecinde de bana verdiğin fikirler ve farkında olmamı sağladığın bazı durumlar gerçekten o süreçten çok çok daha fazla yıpranmamın önüne geçti ve olayları değerlendirirken kendime de gereken haklılığı vermemi sağladı. Sana tekrardan teşekkür ediyorum başkanım.
20’-21’ dönemi 4. Bölge başkanları Mert, Asya, Dilayda, Ayata- Sizinle yaptığımız toplantıları ve aramızdaki muhabbetleri hala gülerek hatırlamam halis mi... Başkanlarım gerçekten birlik olarak çöktüğümüz ve yeniden yapılandığımız dönemde birbirimize verdiğimiz desteği unutmam mümkün değil. Siz olmasaydınız olmazdı gerçekten. Burada Mert’le bizim bir tık daha özel bir kader yoldaşlığımız olduğunu düşünüyorum :) Başkanlar grubu yeni kurulduğunda - 9. Bölge grubu yani gerçekten ilk grup- Mert Nome-A’lık için başvurduğunu ve bu görevi çok istediğini anlatmıştı. Ben de o dönem gerçekten UTET’te yer almak istemekle birlikte henüz başvuru yapmamıştım. Gerçekten motivasyonu ve enerjisine hayran kaldığımı hatırlıyorum. Sonrasında takım arkadaşı olmak beni hiç şaşırtmamıştı çünkü bu SCOME sevgisinin onu ulusal takıma taşıyacağını onu tanıyan herkes tahmin ediyordu bence. Neyse, uzun tutmayacağım deyip yine gün gün anılarımı anlatmaya başladım. Sadece şunu söylemek isterim ki, Mert’in NOME’liğini görmek isterdim. Eminim ki bu birlik için başkanlığı kadar unutulmaz bir yönetici olurdu.
20’-21’ Dönemi 4. Bölge Sorumluları- Yine birlik çökerken bizim halimize güldüğümüz ve yine birbirimize dert yandığımız toplantılarımız sayesinde hem pandemi dönemim hem de birlikteki o karanlık dönem benim için aydınlandı. Karşı gruplarda olduğu düşünülen takımların üyeleri bile birbirlerine o kadar sıcak ve içten davranıyordu ki, bunu görmesem devam etmezdim diyorum bazen. İyi ki her birimizin önünde sonunda bir insan olduğunu ve hepimizin amacının ve niyetinin aslında iyi olduğunu hiç unutmadık ve birbirimize tutunduk <3
20’-21’ dönemi Ulusal Tıp Eğitimi Takımı- Evet geldik duygusal dakikalara... Neler neler atlattık yav. Ne güzel işler yaptık, toplandık her hafta güldük ağladık, geceleri uyumaya salmadık birbirimizi. Her şey için teşekkür ediyorum sizlere de, çok iyi bir takım olduk ve SCOME ruhunu koruduk. Bu SCOME ruhunu korumak adına çok küçük bir ekleme yapmayı gitmeden önce elzem görüyorum. Özellikle bu yıl içimizden bir ağız bazı kalabalıklara ve bazı kulaklara farklı şeyler mi söylüyor yoksa ben mi yanılıyorum... Elbette geçen yıl yaşanan olumsuzluklar ve takım yapılanmamızın değişmesi kısa süreli de olsa motivasyonumuzu etkiledi ancak bu takımdaki tüm üyelerin SCOME’ye olan derin bağı ve sevgisi ile çok hızlı bir şekilde toparladık ve yola devam ettik . Sene başında amaçladığımız tüm çıktıları ve hatta çok daha fazlasını verdik. Bu süreçte hem istifa eden hem de etmeyen herkesin çok büyük emeği ve özverisi oldu. Bu birlikte bazen görünür olmak için veya bir başkası tarafından bastırılmamak için büyük büyük konuşmak, buzdağının görünen yüzünü oluşturmak gerekir. Tüm çabayı üstlenmek, kişileri ve bazen istifaları kötülemek, kişisine göre konuşmak gibi şeyler de metot olarak belirlenebilir. Ancak ne yalan söyleyeyim, böyle bir görünürlük ve ancak böyle görünür olan kişi/ler pek de umrumda değil... Yine çok fazla uzatmadan, sadece kendi çocuklarıma her şeyi tüm gerçekliğiyle anlattığımı ve SCOME’de her şeyin yine olduğu gibi anlatılacağını ifade etmek isterim. Bu noktada da yıl boyunca istifa etse de etmese de yeri geldiğinde ulusal direktör görevini yeri geldiğinde takım üyeliği görevini hala sürdürmeye devam eden, birbirini hiç yalnız bırakmayan, devam eden takım üyelerini destekleyen ve aslında hiç eksilmeyen ve görünürde yapılanması yıl içerisinde değişse de işlev açısından hiç değişmeyen 20’-21’ UTET’ine sonsuz sevgimi sunuyorum.
Sanırım asla kronolojik sıraya göre gidemeyeceğim çünkü bazı insanlarla yolun başından sonuna kadar birlikteydik. O yüzden kendimi düzenli yazmak konusunda kasmadan aklıma gelen isimleri ve cümleleri yazmaya devam ediyorum...
Enes Melih Ayata; ilk bölge toplantımda bizden sorumlu OC, sonrasında başkanım, bölge koordim ve VPI’m. Seninle istifalar döneminde yaptığımız bir telefon konuşmasını hatırlıyorum. Görevin o dönem düşmüştü ve koordilik pozisyonları tekrar başvuruya açılmıştı. Kulüpte olmayı ve iş yapmayı, burayı geliştirmeyi çok özlediğini söylenmiştin. Gerçekten geri geldin ve bir daha da hiç bırakmadın. Açık konuşmak gerekirse bölge içerisinde yarışması zor başkanlardan biriydin ve bir tık bunun hırsını taşımıyor değildim. Ama bir şey olduğunda da en güvenerek anlatacağım ve fikrini alacağım kişi yine sen oldun. Gerçekten çok iyi bir arkadaş ve yöneticisin. Çocuklarımı kış kampında bir nevi sana emanet etmemden de bu konuda duyduğum güven rahatlıkla anlaşılabilir diye düşünüyorum. Her şey için teşekkür ederim, akademik kaygılar ve dekanlıklara dilekçe yollayamaz mıyız soruları için Gökçen’i rahatlıkla darlayabilirsin diye düşünüyorum artık...
Kasım Erdil; bu yılın gizli NOME-A’sı hatta yer yer eş NOME’si. PR takımında bizden sorumlu olman ile hızlıca kaynaştık, TEÇ’e fotoğraf çekmek için geldiğinde kimse kalmamıştı ama olsun, çaban yeter ._. Gerçekten nasıl tüm kaosların bir şekilde ortasında kalıyorsun bilmiyorum ama sonucunda ortaya çıkan meme’ler beni fazlasıyla güldürüyor, sorry... Kış Kampı için ev sahibimiz olman bizim için o kadar değerliydi ki. Gerçekten sana ve OC’lerimize iki kere etkinlik hazırlatmak durumunda kaldık -istemesek de- ve müthiş bir iş çıkardınız. Kış Kampı hazırlıklarında yaptığımız kriz görüşmeleri, benim yarıda bırakıp laptop başına koştuğum date’ler (malesf), senin sponsor bulmak için Konya’ya gidişlerin bu etkinliğin sadece bizim bildiğimiz kısımlarıydı. Sadece benim değil tüm UTET’in kalbini çaldın ve çok iyi bir NOME-A oldun :D Her şey için teşekkür ederim.
Haydi yine biraz geçmiş yıllara gidelim. Benim ilk KÇG’m, gerçekten ulusal görev mi aldım şimdi ufaktan diye kendime sorduğum ve gururla herkese anlattığım LOME’nin İlk Yardım Çantası KÇG. Gerçekten o kadar eğlenceli bir gruptu ki hiçbir toplantımız 4 saatin altına düşmezdi. “Aslında sende ulusal motivasyonu var” cümlelerini ilk burada duymaya başladım ve hiç aklımda yokken (bakın gerçekten) acaba olur mu, ulusal takımı denesem mi sorularını da ilk burada kendime sormaya başladım. Başta koordinatörümüz Nergis olmak üzere tüm arkadaşlarıma teşekkür ediyorum <3
Yine aynı yıl beni bir ulusal görevle daha buluşturan ve birbirinden güzel savunucularla tanışmamı sağlayan NPET. Bu yolda üstümüzde büyük emeği olan İrem Kıyıpınar, Tuğçe Bulun, Nilay Öner’e ayrıca teşekkür etmek isterim. Bizlere müthiş bir motivasyon ve eğitim sevgisi aşıladınız. Sonrasında maalesef NPET eğitmenlerinin bu motivasyonu bilinçli şekilde kırıldı ve birliğe küstürüldüler ama bu mailin konusu bu değil...
Berk Yülek, canım PSDD’m ve koordim. Bir ulusal direktör nasıl ayrıca KÇG koordiliği yapacak motivasyonu ve zamanı bulabilir diye sordum kendime bu yıl, oysa sen yaparken çok kolay ve güzel duruyordu. Ne kadar profesyonel ve işinin hakkını veren biri olduğunu her yıl daha da anlıyorum. Takımlarım bazen bana oynattığım tanışma oyunlarını nereden öğrendiğimi soruyorlar, cevabını vermek bu maile düştü. Tabii ki Sosyal Girişimcilik KÇG’nin muhteşem koordisinden... Bu KÇG bana o kadar güzel anı ve değerli dost kazandırdı ki hepsine tek tek teşekkür ediyorum. Bu KÇG’den bir arkadaşımla ise ayrıca ulusal takım asistanlığımı ve ulusal takım direktörlüğümü paylaştım. Evet doğru bildiniz, mor kadın Hande Sarıcı. Handem PSDD olmakla kalmayıp Proje ve Girişimlerin kendisi oldu desem yeridir. NOME-A’lığa başvurduğumda gece 4’te seni aramıştım ve uzun uzun konuşmuştuk. O gece gerçekten sonrasında bu kadar çok şey paylaşacağımızı hissediyor ama yine de tahmin edemiyordum. Her şey için teşekkür ederim.
Sanırım 21’-22’ dönemi ulusal yöneticilerine de böylelikle gelmiş bulunmaktayız. Öncelikle bu dönem çalışmış tüm ulusal yönetim, yürütme, denetim kurullarına ve ulusal takımlara teşekkürlerimi iletiyorum. Sizlerle çalışmak benim için bir zevkti. İyi ki siz!
Egehan Devrim...EGEHAN NE YAZAYIM ŞİMDİ! Müthiş birisin, etkinliklerde tüm ışığı çalmayı başarıyorsun ve sana bayılıyorum. Dans etmene, fikirlerine, enerjine bayılıyorum. İyi ki varsın, iyi ki! Sana veda etmiyorum, sorry :)
Alp Koltka- Yurt dışına çıkacaksam, gerekirse bavuluma koyup götüreceğim tek insan... Gerçekten iki Türk’ün Portekiz’de tanışması ve dost olmasıyla başlayan müthiş bir hikayemiz var ve bu beni çok mutlu ediyor. MM’in özellikle son gününü benim için çekilebilir kılan delegasyon üyem <3 Nasıl bu kadar kibar ve iyi niyetli kaldın bu birlikte bilemiyorum ama lütfen her ne yapıyorsan devam et. İstanbul’a gelip seninle antikacı gezmek için sabırsızlanıyorum.
Aysu Sude Dayan, Beyza Yılmaz, Gökçe Deniz Eser sizlere de ayrıca teşekkür etmek isterim. Yıl içerisinde birlikte çok güzel çalışmalar yürüttük ve anılar paylaştık. İyi ki varsınız.
Benden sorumlu denetim kurulu üyesi Hülya Çağla Azaklı’ya da ayrıca teşekkür etmek isterim. Gerçekten iletişimimizi anlatmak için fazla söze gerek yok; çok rahat, çok profesyoneldin.
Ay biraz da gözümüzün nuru, elimizde büyüyen yeni yöneticilerimize gelelim. YERİM SİZİ YERİMM <3
Çağın Bektaş; Scome ve Scoph’un kesişim noktası, etkinliklerimizin vazgeçilmezi ve unutulmayacak 7tepe başkanı. Şimdi 7tepe başkanlığı konusunda unutulmayacağını düşündüğüm bir prensesim daha var ama ona bu konuda teşekkür mailini kendi çocukları atacak. Çağın müthiş bir NPO olacağından eminim ve senin direktörlüğünü izlemek için sabırsızlanıyorum.
Pelin Bademkıran; NORA’m, Scora’nın uzun süre sonra ilk başvurusunda seçilmiş ulusal direktörü ve ışığı, lütfen daha fazla konuş, daha fazla insan seninle tanışsın. Çünkü muhteşemsin. TKG’yi emanet edebileceğim tek kişi olduğunu ben de süreç içerisinde anladım ve başardığımız işle gurur duydum. Senin daha gurur duyarak yapacağın pek çok iş var ve hep arkandayım.
Alper Şahin; Alper insanların hayatlarının merkezine girmek için hangi büyüyü kullanıyorsun söyler misin? Çok sıcakkanlısın, çok titiz ve dikkatle çalışan birisin ve TurkMSIC’in en muhteşem brandasını tasarlayan ÇG’nin koordisisin. Sen ne yaparsan o zaten müthiş olacak. İyi ki tanışmışız ve ulusal etkinliklerde çılgın fikirler üretmişiz. Sende bu fikirlerden daha çok olduğunu biliyor, tüm birliği kemerlerini bağlamaları konusunda şimdiden uyarıyorum.
Zeynep Doğan; canım NORP’um, takım olarak bu yıl çok iyi bir iş çıkardınız. Direktör olarak da daha iyilerini yapacağından eminim. Işığınla parlamaya devam et!
Ahmet Hakan Beytut; dostum senin için ne diyebilirim ki... Sosyal Girişimcilik KÇG’nin bana ve PSD’ye kazandırdığı bir diğer dost ve yönetici. Her şeyin en iyisini hak ediyorsun, duruşuna ve sakinliğine hayranım. Bu birliğe çok fazla şey kazandıracaksın.
Merve Kapucu; Egehan’ı gölgede bırakabilecek tek kişi... Çok çalıştın ve başardığın her şeyi hak ettin. Çok çok daha fazla şey başaracağını biliyorum ve sana fazlasıyla inanıyorum. Egehan’dan ve Alp’ten daha iyi bir paragraf yazamayacağım için onları artıladığımı söyleyeyim eheh.
Elif Gül Ant; sayın denetim, sizinle bir etkinlikte kötü şansı geride bırakmanız ve love işlerinde mutluluğu bulmanız için sizi tütsülememle yüz yüze tanışmış olduk. Keşke o tütsünün dumanını kendime tutmasaymışım diyorum, neyse seni nazardan arındırdıysak benim için sorun yok. Umarım bu yıl yıpranmadan ve kendi fikirlerini rahatlıkla söyleme noktasında baskı hissetmeden görevini sürdürürsün <3
Almina Akgün, Gülce Ergün, Hazar Ömer Elitaş, İrem Yetik, Berkay Öz, Elgin Koçubaba, Özge Özcan, Övgü Dila Nisa Sevil, Simay Erdağı, Arda Can Akyüz, Begüm Topkarcı, Hasan Kutay Ulusoy sizlerle çalışmak ve anılar paylaşmak benim için çok keyifliydi. İyi ki varsınız!
21’-22’ dönemi LOME’leri... Sizler, müthiştiniz! Yani başka ne söyleyebilirim bilemiyorum. Size ve yaptığınız işlere duyduğum hayranlığı her 10/10’da dile getirdim. Sizlerle birlikte olmayı özleyeceğim bebeklerim.
21’-22’ dönemi SCOME KÇG Koordileri Asya, Ömer, Ege, Bilge Yiğit... Birlikte çok fazla işin altından kalkmaya çalıştık, çoğu zaman debelendik, iyi ki bu yolda yanımızda oldunuz. Her birinizle ve takımlarınızla gurur duyuyorum!
TurkMSIC 2022 Genel Kurulu SCOME Ayrılmış Oturum Takımı’m Gül, Ece, Burak... Size ve enerjinize ne diyebilirim ki! Online toplantılarda ayrı yüz yüze buluşmalarımızda ayrı hayran kaldım her birinize. Lütfen SCOME ile bağlatınızı koparmayın, sizlere çok inanıyorum.
14. TEÇ Beyin Takımı; Nursena, Talha, Simge, Ece, Selin... Uzun bir aradan sonra SCOME’nin ilk yüz yüze etkinliğini yapan efsane takım. Hazırlanmanız için çok çok kısa bir süre vardı ama bu sizin için asla bir engel değildi. Sosyalde giymek için pelerin seçme titizliğimiz ve bunu toplantıda resmen ayrı bir gündem maddesi olarak ele alışımız bu yılın en iyi olaylarından biridir. Hele story için hazırlanan intro... Hala arada açıp izlediğimi itiraf etmem gerekiyor. Elinize sağlık her şey için, muhteşemdiniz.
7. TKG Proje Takımı; Altuğ, Busenur, Ekin, Emre ve İlke... Arkadaşlar siz bu kadar zorluğun ortasında nasıl 400 kişilik etkinlik yaptınız NASIL? TKG’nin var olan prestiji beni senenin başında aşırı germişti. Her yıl en çok beklenen etkinlik, sayısız dış paydaş, her biri alanında uzman onlarca hoca ve yüzlerce öğrenci. Bu işin altından kalktıysak sizin sayenizde. Sizlerle ne kadar gurur duysak, ne kadar övünsek az. Her biriniz için daha çok teşekkür maili atılacağını biliyorum... Benimki de bunlardan biri olsun. Sizi seviyorum <3
TEÇ Bildiri Takımı; Ece, Dilara, Talha, Gökçen... Genel Kurulda da dediğim gibi, çok büyük bir emek ve sevgiyle hazırlanmış bir çalıştayın bildirisinin altında imzanız var. Emekleriniz için sizlere minnettarım.
Ayayayya bu kısmı nasıl yazacağımı inanın ki bilmiyorum. Şimdi çocuklarımı anlatmam ve teşekkür etmem lazım değil mi? Peki, benim için çok duygusal olacak ama başlayalım bakalım:
Sizlere bir yönetici olarak veda ediyor olmaktan ve bu maili yazmaktan bu kadar kaçınacağımı tahmin etmezdim gerçekten. Oldukça yorucu geçen ancak şu an da baktığımda damağımda bıraktığı tadı asla unutamayacağım bir yılın daha sonuna gelmişiz. Yerelde kulübe katılayım giderim öyle 1-2 etkinliğe diye heves ettiğim dönemde çevremdeki arkadaşlarımın da SCOME’ye git bir şey yapmıyorlar zaten (swh) demesiyle başlayan Tıp Eğitimi serüvenim sayısız görev, takımlar, KÇG’ler, uykusuz geceler, kaçırdığım ders ve sınavlar, muhteşem etkinlikler, yüzlerce tıp eğitimi çocuklarım, tanıştığım birr sürü insan ve hoca ile devam etti. İyi ki diyorum, iyi ki bu yolu seçmişim ve bunları yaşamışım. Tüm mezunlarımızın dediği lafı ben de söylemeliyim, bu birlikte geçirdiğim yıllar ve karşıma çıkan herkes beni ben yaptı. Bu maili çok uzun tutmamayı başarmayı çok isterim çünkü bazı insanların yanımda olmalarının bana verdiği mutluluğu her daim söylemeye zaten devam edeceğim. Açıkçası kendi derin duygu ve fikirlerimin insanlar tarafından ulaşılması konusunda ve diğer insanların yine derin duygu ve fikirlerine ulaşabilme konusunda çok aceleci davranan biri değilimdir. Zaman ve akışın bu süreçte zannedildiğinden çok daha etkili olduğunu savunanlardanım ancak gerçekten burada çok kısa sürede bir şeyler paylaştığım, zorlukları çözdüğüm, bir haksızlık gördüğümde dur dediğim insanlar oldu ve bana bu düşüncemi sorgulattılar. Her birine ayrıca teşekkür ediyorum. Öyleyse detaylara inmeye başlayalım:
İlk teşekkürümüz Ondokuz Mayıs’tan birine gidiyor- Halil İbrahim Asar. Bu kısmı sana gösterdiğimde umarım benimle çok dalga geçmezsin... Gerçekten hiçbir iş yapmazsın gazıyla beni soktuğun bu curcunadan ben inanılmaz keyif aldım. Her ne kadar benim katıldığım yıl sen artık bu işleri salmış olsan da öncesinde yerele ne kadar tutkun olduğunu görmek ve anlattığın anılar beni o kadar etkilemişti ki bu maceraya katılmama gibi bir olasılık kalmamıştı. Ve evet bazı insanlar konusundaki hislerin ve çözümlemelerin çok doğru ._.
İkinci teşekkürüm de Maide Öykü Sönmez’e. Yerelde benimle aynı dönemde olup başkanlık gibi bir görevi sürdürüyor olman elbette motivasyonumu sağlama konusunda oldukça etkiliydi. Nome-A seçildiğimde ilk handoverımı senden almıştım zira katıldığım görev ve etkinlikler sayesinde pek çok LOME arkadaşım olsa da benim LOME’lik deneyimim yoktu. Ancak orada da hemen kısaca neler yapıldığından bahsettin ve kendime olan güvenimi inanılmaz pekiştirdin. Yerel başkanlık sürecinde de bana verdiğin fikirler ve farkında olmamı sağladığın bazı durumlar gerçekten o süreçten çok çok daha fazla yıpranmamın önüne geçti ve olayları değerlendirirken kendime de gereken haklılığı vermemi sağladı. Sana tekrardan teşekkür ediyorum başkanım.
20’-21’ dönemi 4. Bölge başkanları Mert, Asya, Dilayda, Ayata- Sizinle yaptığımız toplantıları ve aramızdaki muhabbetleri hala gülerek hatırlamam halis mi... Başkanlarım gerçekten birlik olarak çöktüğümüz ve yeniden yapılandığımız dönemde birbirimize verdiğimiz desteği unutmam mümkün değil. Siz olmasaydınız olmazdı gerçekten. Burada Mert’le bizim bir tık daha özel bir kader yoldaşlığımız olduğunu düşünüyorum :) Başkanlar grubu yeni kurulduğunda - 9. Bölge grubu yani gerçekten ilk grup- Mert Nome-A’lık için başvurduğunu ve bu görevi çok istediğini anlatmıştı. Ben de o dönem gerçekten UTET’te yer almak istemekle birlikte henüz başvuru yapmamıştım. Gerçekten motivasyonu ve enerjisine hayran kaldığımı hatırlıyorum. Sonrasında takım arkadaşı olmak beni hiç şaşırtmamıştı çünkü bu SCOME sevgisinin onu ulusal takıma taşıyacağını onu tanıyan herkes tahmin ediyordu bence. Neyse, uzun tutmayacağım deyip yine gün gün anılarımı anlatmaya başladım. Sadece şunu söylemek isterim ki, Mert’in NOME’liğini görmek isterdim. Eminim ki bu birlik için başkanlığı kadar unutulmaz bir yönetici olurdu.
20’-21’ Dönemi 4. Bölge Sorumluları- Yine birlik çökerken bizim halimize güldüğümüz ve yine birbirimize dert yandığımız toplantılarımız sayesinde hem pandemi dönemim hem de birlikteki o karanlık dönem benim için aydınlandı. Karşı gruplarda olduğu düşünülen takımların üyeleri bile birbirlerine o kadar sıcak ve içten davranıyordu ki, bunu görmesem devam etmezdim diyorum bazen. İyi ki her birimizin önünde sonunda bir insan olduğunu ve hepimizin amacının ve niyetinin aslında iyi olduğunu hiç unutmadık ve birbirimize tutunduk <3
20’-21’ dönemi Ulusal Tıp Eğitimi Takımı- Evet geldik duygusal dakikalara... Neler neler atlattık yav. Ne güzel işler yaptık, toplandık her hafta güldük ağladık, geceleri uyumaya salmadık birbirimizi. Her şey için teşekkür ediyorum sizlere de, çok iyi bir takım olduk ve SCOME ruhunu koruduk. Bu SCOME ruhunu korumak adına çok küçük bir ekleme yapmayı gitmeden önce elzem görüyorum. Özellikle bu yıl içimizden bir ağız bazı kalabalıklara ve bazı kulaklara farklı şeyler mi söylüyor yoksa ben mi yanılıyorum... Elbette geçen yıl yaşanan olumsuzluklar ve takım yapılanmamızın değişmesi kısa süreli de olsa motivasyonumuzu etkiledi ancak bu takımdaki tüm üyelerin SCOME’ye olan derin bağı ve sevgisi ile çok hızlı bir şekilde toparladık ve yola devam ettik . Sene başında amaçladığımız tüm çıktıları ve hatta çok daha fazlasını verdik. Bu süreçte hem istifa eden hem de etmeyen herkesin çok büyük emeği ve özverisi oldu. Bu birlikte bazen görünür olmak için veya bir başkası tarafından bastırılmamak için büyük büyük konuşmak, buzdağının görünen yüzünü oluşturmak gerekir. Tüm çabayı üstlenmek, kişileri ve bazen istifaları kötülemek, kişisine göre konuşmak gibi şeyler de metot olarak belirlenebilir. Ancak ne yalan söyleyeyim, böyle bir görünürlük ve ancak böyle görünür olan kişi/ler pek de umrumda değil... Yine çok fazla uzatmadan, sadece kendi çocuklarıma her şeyi tüm gerçekliğiyle anlattığımı ve SCOME’de her şeyin yine olduğu gibi anlatılacağını ifade etmek isterim. Bu noktada da yıl boyunca istifa etse de etmese de yeri geldiğinde ulusal direktör görevini yeri geldiğinde takım üyeliği görevini hala sürdürmeye devam eden, birbirini hiç yalnız bırakmayan, devam eden takım üyelerini destekleyen ve aslında hiç eksilmeyen ve görünürde yapılanması yıl içerisinde değişse de işlev açısından hiç değişmeyen 20’-21’ UTET’ine sonsuz sevgimi sunuyorum.
Sanırım asla kronolojik sıraya göre gidemeyeceğim çünkü bazı insanlarla yolun başından sonuna kadar birlikteydik. O yüzden kendimi düzenli yazmak konusunda kasmadan aklıma gelen isimleri ve cümleleri yazmaya devam ediyorum...
Enes Melih Ayata; ilk bölge toplantımda bizden sorumlu OC, sonrasında başkanım, bölge koordim ve VPI’m. Seninle istifalar döneminde yaptığımız bir telefon konuşmasını hatırlıyorum. Görevin o dönem düşmüştü ve koordilik pozisyonları tekrar başvuruya açılmıştı. Kulüpte olmayı ve iş yapmayı, burayı geliştirmeyi çok özlediğini söylenmiştin. Gerçekten geri geldin ve bir daha da hiç bırakmadın. Açık konuşmak gerekirse bölge içerisinde yarışması zor başkanlardan biriydin ve bir tık bunun hırsını taşımıyor değildim. Ama bir şey olduğunda da en güvenerek anlatacağım ve fikrini alacağım kişi yine sen oldun. Gerçekten çok iyi bir arkadaş ve yöneticisin. Çocuklarımı kış kampında bir nevi sana emanet etmemden de bu konuda duyduğum güven rahatlıkla anlaşılabilir diye düşünüyorum. Her şey için teşekkür ederim, akademik kaygılar ve dekanlıklara dilekçe yollayamaz mıyız soruları için Gökçen’i rahatlıkla darlayabilirsin diye düşünüyorum artık...
Kasım Erdil; bu yılın gizli NOME-A’sı hatta yer yer eş NOME’si. PR takımında bizden sorumlu olman ile hızlıca kaynaştık, TEÇ’e fotoğraf çekmek için geldiğinde kimse kalmamıştı ama olsun, çaban yeter ._. Gerçekten nasıl tüm kaosların bir şekilde ortasında kalıyorsun bilmiyorum ama sonucunda ortaya çıkan meme’ler beni fazlasıyla güldürüyor, sorry... Kış Kampı için ev sahibimiz olman bizim için o kadar değerliydi ki. Gerçekten sana ve OC’lerimize iki kere etkinlik hazırlatmak durumunda kaldık -istemesek de- ve müthiş bir iş çıkardınız. Kış Kampı hazırlıklarında yaptığımız kriz görüşmeleri, benim yarıda bırakıp laptop başına koştuğum date’ler (malesf), senin sponsor bulmak için Konya’ya gidişlerin bu etkinliğin sadece bizim bildiğimiz kısımlarıydı. Sadece benim değil tüm UTET’in kalbini çaldın ve çok iyi bir NOME-A oldun :D Her şey için teşekkür ederim.
Haydi yine biraz geçmiş yıllara gidelim. Benim ilk KÇG’m, gerçekten ulusal görev mi aldım şimdi ufaktan diye kendime sorduğum ve gururla herkese anlattığım LOME’nin İlk Yardım Çantası KÇG. Gerçekten o kadar eğlenceli bir gruptu ki hiçbir toplantımız 4 saatin altına düşmezdi. “Aslında sende ulusal motivasyonu var” cümlelerini ilk burada duymaya başladım ve hiç aklımda yokken (bakın gerçekten) acaba olur mu, ulusal takımı denesem mi sorularını da ilk burada kendime sormaya başladım. Başta koordinatörümüz Nergis olmak üzere tüm arkadaşlarıma teşekkür ediyorum <3
Yine aynı yıl beni bir ulusal görevle daha buluşturan ve birbirinden güzel savunucularla tanışmamı sağlayan NPET. Bu yolda üstümüzde büyük emeği olan İrem Kıyıpınar, Tuğçe Bulun, Nilay Öner’e ayrıca teşekkür etmek isterim. Bizlere müthiş bir motivasyon ve eğitim sevgisi aşıladınız. Sonrasında maalesef NPET eğitmenlerinin bu motivasyonu bilinçli şekilde kırıldı ve birliğe küstürüldüler ama bu mailin konusu bu değil...
Berk Yülek, canım PSDD’m ve koordim. Bir ulusal direktör nasıl ayrıca KÇG koordiliği yapacak motivasyonu ve zamanı bulabilir diye sordum kendime bu yıl, oysa sen yaparken çok kolay ve güzel duruyordu. Ne kadar profesyonel ve işinin hakkını veren biri olduğunu her yıl daha da anlıyorum. Takımlarım bazen bana oynattığım tanışma oyunlarını nereden öğrendiğimi soruyorlar, cevabını vermek bu maile düştü. Tabii ki Sosyal Girişimcilik KÇG’nin muhteşem koordisinden... Bu KÇG bana o kadar güzel anı ve değerli dost kazandırdı ki hepsine tek tek teşekkür ediyorum. Bu KÇG’den bir arkadaşımla ise ayrıca ulusal takım asistanlığımı ve ulusal takım direktörlüğümü paylaştım. Evet doğru bildiniz, mor kadın Hande Sarıcı. Handem PSDD olmakla kalmayıp Proje ve Girişimlerin kendisi oldu desem yeridir. NOME-A’lığa başvurduğumda gece 4’te seni aramıştım ve uzun uzun konuşmuştuk. O gece gerçekten sonrasında bu kadar çok şey paylaşacağımızı hissediyor ama yine de tahmin edemiyordum. Her şey için teşekkür ederim.
Sanırım 21’-22’ dönemi ulusal yöneticilerine de böylelikle gelmiş bulunmaktayız. Öncelikle bu dönem çalışmış tüm ulusal yönetim, yürütme, denetim kurullarına ve ulusal takımlara teşekkürlerimi iletiyorum. Sizlerle çalışmak benim için bir zevkti. İyi ki siz!
Egehan Devrim...EGEHAN NE YAZAYIM ŞİMDİ! Müthiş birisin, etkinliklerde tüm ışığı çalmayı başarıyorsun ve sana bayılıyorum. Dans etmene, fikirlerine, enerjine bayılıyorum. İyi ki varsın, iyi ki! Sana veda etmiyorum, sorry :)
Alp Koltka- Yurt dışına çıkacaksam, gerekirse bavuluma koyup götüreceğim tek insan... Gerçekten iki Türk’ün Portekiz’de tanışması ve dost olmasıyla başlayan müthiş bir hikayemiz var ve bu beni çok mutlu ediyor. MM’in özellikle son gününü benim için çekilebilir kılan delegasyon üyem <3 Nasıl bu kadar kibar ve iyi niyetli kaldın bu birlikte bilemiyorum ama lütfen her ne yapıyorsan devam et. İstanbul’a gelip seninle antikacı gezmek için sabırsızlanıyorum.
Aysu Sude Dayan, Beyza Yılmaz, Gökçe Deniz Eser sizlere de ayrıca teşekkür etmek isterim. Yıl içerisinde birlikte çok güzel çalışmalar yürüttük ve anılar paylaştık. İyi ki varsınız.
Benden sorumlu denetim kurulu üyesi Hülya Çağla Azaklı’ya da ayrıca teşekkür etmek isterim. Gerçekten iletişimimizi anlatmak için fazla söze gerek yok; çok rahat, çok profesyoneldin.
Ay biraz da gözümüzün nuru, elimizde büyüyen yeni yöneticilerimize gelelim. YERİM SİZİ YERİMM <3
Çağın Bektaş; Scome ve Scoph’un kesişim noktası, etkinliklerimizin vazgeçilmezi ve unutulmayacak 7tepe başkanı. Şimdi 7tepe başkanlığı konusunda unutulmayacağını düşündüğüm bir prensesim daha var ama ona bu konuda teşekkür mailini kendi çocukları atacak. Çağın müthiş bir NPO olacağından eminim ve senin direktörlüğünü izlemek için sabırsızlanıyorum.
Pelin Bademkıran; NORA’m, Scora’nın uzun süre sonra ilk başvurusunda seçilmiş ulusal direktörü ve ışığı, lütfen daha fazla konuş, daha fazla insan seninle tanışsın. Çünkü muhteşemsin. TKG’yi emanet edebileceğim tek kişi olduğunu ben de süreç içerisinde anladım ve başardığımız işle gurur duydum. Senin daha gurur duyarak yapacağın pek çok iş var ve hep arkandayım.
Alper Şahin; Alper insanların hayatlarının merkezine girmek için hangi büyüyü kullanıyorsun söyler misin? Çok sıcakkanlısın, çok titiz ve dikkatle çalışan birisin ve TurkMSIC’in en muhteşem brandasını tasarlayan ÇG’nin koordisisin. Sen ne yaparsan o zaten müthiş olacak. İyi ki tanışmışız ve ulusal etkinliklerde çılgın fikirler üretmişiz. Sende bu fikirlerden daha çok olduğunu biliyor, tüm birliği kemerlerini bağlamaları konusunda şimdiden uyarıyorum.
Zeynep Doğan; canım NORP’um, takım olarak bu yıl çok iyi bir iş çıkardınız. Direktör olarak da daha iyilerini yapacağından eminim. Işığınla parlamaya devam et!
Ahmet Hakan Beytut; dostum senin için ne diyebilirim ki... Sosyal Girişimcilik KÇG’nin bana ve PSD’ye kazandırdığı bir diğer dost ve yönetici. Her şeyin en iyisini hak ediyorsun, duruşuna ve sakinliğine hayranım. Bu birliğe çok fazla şey kazandıracaksın.
Merve Kapucu; Egehan’ı gölgede bırakabilecek tek kişi... Çok çalıştın ve başardığın her şeyi hak ettin. Çok çok daha fazla şey başaracağını biliyorum ve sana fazlasıyla inanıyorum. Egehan’dan ve Alp’ten daha iyi bir paragraf yazamayacağım için onları artıladığımı söyleyeyim eheh.
Elif Gül Ant; sayın denetim, sizinle bir etkinlikte kötü şansı geride bırakmanız ve love işlerinde mutluluğu bulmanız için sizi tütsülememle yüz yüze tanışmış olduk. Keşke o tütsünün dumanını kendime tutmasaymışım diyorum, neyse seni nazardan arındırdıysak benim için sorun yok. Umarım bu yıl yıpranmadan ve kendi fikirlerini rahatlıkla söyleme noktasında baskı hissetmeden görevini sürdürürsün <3
Almina Akgün, Gülce Ergün, Hazar Ömer Elitaş, İrem Yetik, Berkay Öz, Elgin Koçubaba, Özge Özcan, Övgü Dila Nisa Sevil, Simay Erdağı, Arda Can Akyüz, Begüm Topkarcı, Hasan Kutay Ulusoy sizlerle çalışmak ve anılar paylaşmak benim için çok keyifliydi. İyi ki varsınız!
21’-22’ dönemi LOME’leri... Sizler, müthiştiniz! Yani başka ne söyleyebilirim bilemiyorum. Size ve yaptığınız işlere duyduğum hayranlığı her 10/10’da dile getirdim. Sizlerle birlikte olmayı özleyeceğim bebeklerim.
21’-22’ dönemi SCOME KÇG Koordileri Asya, Ömer, Ege, Bilge Yiğit... Birlikte çok fazla işin altından kalkmaya çalıştık, çoğu zaman debelendik, iyi ki bu yolda yanımızda oldunuz. Her birinizle ve takımlarınızla gurur duyuyorum!
TurkMSIC 2022 Genel Kurulu SCOME Ayrılmış Oturum Takımı’m Gül, Ece, Burak... Size ve enerjinize ne diyebilirim ki! Online toplantılarda ayrı yüz yüze buluşmalarımızda ayrı hayran kaldım her birinize. Lütfen SCOME ile bağlatınızı koparmayın, sizlere çok inanıyorum.
14. TEÇ Beyin Takımı; Nursena, Talha, Simge, Ece, Selin... Uzun bir aradan sonra SCOME’nin ilk yüz yüze etkinliğini yapan efsane takım. Hazırlanmanız için çok çok kısa bir süre vardı ama bu sizin için asla bir engel değildi. Sosyalde giymek için pelerin seçme titizliğimiz ve bunu toplantıda resmen ayrı bir gündem maddesi olarak ele alışımız bu yılın en iyi olaylarından biridir. Hele story için hazırlanan intro... Hala arada açıp izlediğimi itiraf etmem gerekiyor. Elinize sağlık her şey için, muhteşemdiniz.
7. TKG Proje Takımı; Altuğ, Busenur, Ekin, Emre ve İlke... Arkadaşlar siz bu kadar zorluğun ortasında nasıl 400 kişilik etkinlik yaptınız NASIL? TKG’nin var olan prestiji beni senenin başında aşırı germişti. Her yıl en çok beklenen etkinlik, sayısız dış paydaş, her biri alanında uzman onlarca hoca ve yüzlerce öğrenci. Bu işin altından kalktıysak sizin sayenizde. Sizlerle ne kadar gurur duysak, ne kadar övünsek az. Her biriniz için daha çok teşekkür maili atılacağını biliyorum... Benimki de bunlardan biri olsun. Sizi seviyorum <3
TEÇ Bildiri Takımı; Ece, Dilara, Talha, Gökçen... Genel Kurulda da dediğim gibi, çok büyük bir emek ve sevgiyle hazırlanmış bir çalıştayın bildirisinin altında imzanız var. Emekleriniz için sizlere minnettarım.
Ayayayya bu kısmı nasıl yazacağımı inanın ki bilmiyorum. Şimdi çocuklarımı anlatmam ve teşekkür etmem lazım değil mi? Peki, benim için çok duygusal olacak ama başlayalım bakalım:
21’-22’ Dönemi Ulusal Tıp Eğitimi Takımı
Sizler benim bu birlikteki en büyük şansımsınız. Ne yaptım da sizleri kendime çektim, bu başvuruları aldım ve böyle bir takım kurduk bilemiyorum ancak hayalimdeki takım bizimkinin bir tık altıydı, öyle söyleyeyim. Gecem ve gündüzüm oldunuz, bazen o günkü sevincimin veya sinirimin (:d) kaynağını oluşturan bu takımla neler başardık, nelere güldük, nelere ağladık, neler paylaştık bunlar bize kalsın. Zaten takımımdaki her bir üye kendi fan kitlesine sahip -bu nasıl oldu hiç anlamadım ama nys- yine de onları en çok ben seviyorum, bunun kurumsal hafızada kalmasını isterim, teşekkürler.
İldem Öykü Ataş: Benim mavi gözlü prensesim, 7tepe’nin yeni annesi. Seninle ilk mülakatımızda genel işleyişten sorumlu NOME-A olacağın o kadar belliydi ki. Söylediğim her şeyin not alındığını bilmek benim gibi son dakika çalışmalarını seven ve bazen unutkanlığı tutan bir direktörün isteyebileceği en önemli şeydir herhalde. Bu kadar düzenli ve multidisipliner olmayı nasıl başarıyorsun hala bilmiyorum. Gerçekten bir ara ajanda tutmayı bana öğretmen lazım -evet daha önce 50 defa anlattın ama napıyim-. Uyku düzenimizin (düzensizliğinin) ve ağırlığının bu kadar bana benzemesi gerekmiyordu gerçekten biraz şov yapıyoruz. İkimiz bir odada kalıyorsak ve sabah erken kalkacaksak ikimizin de en son güveneceği şey alarmlarımız ve birbirimiz :D Mecburen EÖG’i aramızda yatırmak durumundayız ve düzenli hayat konusunda almamız gereken kararlar var diye yorumluyorum. VE TIRNAKLARINA HAYRANIM.
Elif Özlem Güney: Benim elim kolum , her şeyim, fındık farem. Kimseyle paylaşmak istemiyorum ama herkes seninle çalışmak istiyor çünkü müthiş birisin. Eğer takımda bir görevlendirme yapmam gerekiyorsa ve tam olarak görevi kime vermem gerektiğini bilmiyorsam Elif’e vermem gerekiyor demektir... Tam bir ikonsun ve Medisep’e, SCOME’ye çok yakışıyorsun. Biz bu yolun başında iki kişiydik. O zamanlar bu durumdan hiç korkmadın ve UKT-1’de tek başına UTET oldun (2’de de teknik olarak öyle). Mizahın, ince düşüncen, kendini ifade etme gücün, verdiğin ince ayarlar, hiç kimseyi takmama potansiyelin, crush’ların olmadan ben ne yaparım bilmiyorum. Çanakkale’de daha uzun süre durabilmen için Hacettepe’yi Çanakkale’ye taşıma çalışmalarını başlatıyorum artık.
Gökçen Mumcuoğlu: Benim yargı queen’im, SCOME’nin geleceği, pandaların yeni annesi. Altıncı hissi bu kadar yüksek ve insanlardan bu kadar iyi anlayan başka birini görmedim sanırım. Ne zaman bir şeyler yolunda gitmese, bir şeye yetişemesem aradığım isim oldun. Hep de yetiştin, hatta daha fazla ne yapabilirim diye sordun. Bu motivasyonunla, bu özverinle takımımızın bir parçası olduğun için sana minnettarım. İnsan ilişkilerinde ve sakinliğin konusunda senden öğrenmem gereken şeyler var. Bazen ben çocuk olup küstüm sen tatlılıkla her şeyi çözdün. Senin bir şeylere küsmene ise asla izin vermem. Çünkü Tıp Eğitiminin ışığını acilen yayman gerekiyor... Yeni UTET’e de şimdiden bir not bırakmış olayım: Çocuğumu yani annenizi üzmeyin, o bizim kıymetlimiz <3
Evet, çok uzatmayacağım diye başladığım ve yıllar süren mailimin sanırım sonlarına gelmekteyiz. Sürçülisan ettiysem affola. Umarım sizler de bizleri güzel hatırlarsınız ve verdiğimiz emekleri görürsünüz. Tüm yerel birliklerimize ve yerel birlik gönüllülerimize de son kez teşekkür etmiş olayım. Burada da Çanakkale Onsekiz Mayıs TÖB’e ayrı bir parantez açmazsam olmaz. Kısa sürede yerel gossipleri, dinamikleri tatlılıkla bana anlatmanız, etkinlik çıkarma azminiz ve hatırlatma mailleriniz çok keyifli. Her zaman yanınızdayım :)
Öyleyse,
Tıp Eğitiminin Işığını Birlikte Yayalım!
Sevgi ve saygılarımla,
Son kez,
İldem Öykü Ataş: Benim mavi gözlü prensesim, 7tepe’nin yeni annesi. Seninle ilk mülakatımızda genel işleyişten sorumlu NOME-A olacağın o kadar belliydi ki. Söylediğim her şeyin not alındığını bilmek benim gibi son dakika çalışmalarını seven ve bazen unutkanlığı tutan bir direktörün isteyebileceği en önemli şeydir herhalde. Bu kadar düzenli ve multidisipliner olmayı nasıl başarıyorsun hala bilmiyorum. Gerçekten bir ara ajanda tutmayı bana öğretmen lazım -evet daha önce 50 defa anlattın ama napıyim-. Uyku düzenimizin (düzensizliğinin) ve ağırlığının bu kadar bana benzemesi gerekmiyordu gerçekten biraz şov yapıyoruz. İkimiz bir odada kalıyorsak ve sabah erken kalkacaksak ikimizin de en son güveneceği şey alarmlarımız ve birbirimiz :D Mecburen EÖG’i aramızda yatırmak durumundayız ve düzenli hayat konusunda almamız gereken kararlar var diye yorumluyorum. VE TIRNAKLARINA HAYRANIM.
Elif Özlem Güney: Benim elim kolum , her şeyim, fındık farem. Kimseyle paylaşmak istemiyorum ama herkes seninle çalışmak istiyor çünkü müthiş birisin. Eğer takımda bir görevlendirme yapmam gerekiyorsa ve tam olarak görevi kime vermem gerektiğini bilmiyorsam Elif’e vermem gerekiyor demektir... Tam bir ikonsun ve Medisep’e, SCOME’ye çok yakışıyorsun. Biz bu yolun başında iki kişiydik. O zamanlar bu durumdan hiç korkmadın ve UKT-1’de tek başına UTET oldun (2’de de teknik olarak öyle). Mizahın, ince düşüncen, kendini ifade etme gücün, verdiğin ince ayarlar, hiç kimseyi takmama potansiyelin, crush’ların olmadan ben ne yaparım bilmiyorum. Çanakkale’de daha uzun süre durabilmen için Hacettepe’yi Çanakkale’ye taşıma çalışmalarını başlatıyorum artık.
Gökçen Mumcuoğlu: Benim yargı queen’im, SCOME’nin geleceği, pandaların yeni annesi. Altıncı hissi bu kadar yüksek ve insanlardan bu kadar iyi anlayan başka birini görmedim sanırım. Ne zaman bir şeyler yolunda gitmese, bir şeye yetişemesem aradığım isim oldun. Hep de yetiştin, hatta daha fazla ne yapabilirim diye sordun. Bu motivasyonunla, bu özverinle takımımızın bir parçası olduğun için sana minnettarım. İnsan ilişkilerinde ve sakinliğin konusunda senden öğrenmem gereken şeyler var. Bazen ben çocuk olup küstüm sen tatlılıkla her şeyi çözdün. Senin bir şeylere küsmene ise asla izin vermem. Çünkü Tıp Eğitiminin ışığını acilen yayman gerekiyor... Yeni UTET’e de şimdiden bir not bırakmış olayım: Çocuğumu yani annenizi üzmeyin, o bizim kıymetlimiz <3
Evet, çok uzatmayacağım diye başladığım ve yıllar süren mailimin sanırım sonlarına gelmekteyiz. Sürçülisan ettiysem affola. Umarım sizler de bizleri güzel hatırlarsınız ve verdiğimiz emekleri görürsünüz. Tüm yerel birliklerimize ve yerel birlik gönüllülerimize de son kez teşekkür etmiş olayım. Burada da Çanakkale Onsekiz Mayıs TÖB’e ayrı bir parantez açmazsam olmaz. Kısa sürede yerel gossipleri, dinamikleri tatlılıkla bana anlatmanız, etkinlik çıkarma azminiz ve hatırlatma mailleriniz çok keyifli. Her zaman yanınızdayım :)
Öyleyse,
Tıp Eğitiminin Işığını Birlikte Yayalım!
Sevgi ve saygılarımla,
Son kez,
| |||||
Reply all
Reply to author
Forward
0 new messages