Mary Sue - deel 4
Andrea
vandaag nog aan deel 5 toe te komen, anders in de loop van volgende week
Andrea
(die blij is met alle positieve reacties tot dusver :))
----------------------
Mary Sue - deel 4
"Ik begrijp het niet." Janeway hief haar handen omhoog. "Al die tijd hadden
ze de mogelijkheden om wie dan ook hier weg te transporteren, maar ze laten
ons gewoon vertrekken, en dan sturen ze opeens een schip achter ons aan om
twee bemanningsleden te ontvoeren. Het is niet logisch!" Ze zocht
automatisch naar Tuvok voor een bevestiging, en realiseerde zich op
hetzelfde moment dat juist hij er niet was. Die wetenschap maakte dat haar
maag zich even samentrok.
"De Ishima zijn zoveel verder dan wij…" Ze zuchtte. "Er moet een manier zijn
om Tuvok en Neelix terug te krijgen." Haar blik verhardde zich enigszins
terwijl ze de kamer rondkeek. "Suggesties."
"Onderhandelen?" bood Chakotay aan. Ze wuifde het voorstel met een
ongeduldig gebaar van haar hand weg. "Ze reageren niet op onze oproepen. Ze
willen niet onderhandelen."
"Wat ik gek vindt," peinsde Tom, "is dat ze keus hadden uit bijna honderd
mannelijke bemanningsleden, en dat ze een Vulcan en een Talaxiaan uitkiezen
als, eh, fokmateriaal."
Janeway wierp hem een scherpe blik toe. "Voel je je gepasseerd, Tom?"
Tot haar irritatie moest Harry lachen om haar opmerking. Ook Chakotay
grijnsde. B'Elanna keek grimmig. Seven trok een wenkbrauw op.
"Nee," antwoordde Tom, en tot haar genoegen zag ze een lichte blos op zijn
wangen. Het was goed te weten dat ze nog steeds indruk maakte.
"Heb je ook een voorstel?" vroeg ze.
"Ja," antwoordde hij tot haar verbazing. "Ik heb een voorstel. Maar ik weet
niet of het veel kans van slagen heeft."
* * *
-Persoonlijk logboek van de kapitein-
We vliegen nog steeds achter het Ishima schip aan waar Tuvok en Neelix naar
toe zijn gestraald. Onze transporters kunnen niet door hun schilden
doordringen, en op oproepen wordt niet gereageerd. Ik heb overwogen onze
wapens te gebruiken, maar er vanaf gezien om het leven van onze twee
bemanningsleden niet in gevaar te brengen.
Het Ishima schip is op de terugweg naar de thuisplaneet, en we moeten snel
handelen. Tegen een schip hebben we misschien nog een kans, tegen een heel
volk niet. Daarom heb ik ingestemd met het voorstel van Tom. Het plan eist
nogal wat vaardigheid van de betrokken piloten, en op Toms aandringen heb ik
besloten Mary Sue te vragen Tom te assisteren.
Ik verdenk Tom er trouwens van dat het plan niet alleen van hem afkomstig
is. Wat onconventionele ideeen betreft lijken Paris en onze Priaany gast
gevaarlijk veel gemeen te hebben.
* * *
"Ik hoop van harte dat dit inderdaad belangrijk is," bitste B'Elanna terwijl
ze het shuttledek op liep, Harry in haar kielzog.
Seven stond naast het schip van Mary Sue. "Hier," zei ze. "Ik heb je mening
nodig."
B'Elanna kwam naast haar staan en keek naar de plaats op de vleugel waar
Seven naar wees. Het gat was al gedeeltelijk gerepareerd. Het zag er netjes
uit. Toms werk waarschijnlijk, bedacht B'Elanna met een steek van jaloezie.
"Dat is waar ze geraakt werd door de Ishima's," verklaarde ze ongeduldig.
"Een schampschot waarschijnlijk, anders had de vleugel eraf gelegen. Is dat
alles wat je me wilde laten zien? Over een half uur moeten we de aangepaste
transporter instellingen klaar hebben. Kom Harry." Ze draaide zich om.
"Kijk nu hier," beval Seven, een datapadd tonend. Harry wierp er een vlugge
blik op, al half aanstalten makend B'Elanna te volgen naar de uitgang.
Zijn mond viel open.
"Oh." zei hij.
"Wat?" vroeg B'Elanna, liep terug en griste de padd uit Seven's handen.
"Vreemd," merkte ze op, en staarde toen Seven vragend aan. "Het lijkt wel
alsof…"
"De explosie kwam van binnenuit de vleugel. Ik vond ook dit." Ze hield haar
hand op, een aantal minieme brokstukken tonend. Harry pakte zijn tricorder.
"Een soort… een soort bom?" zei hij verbaasd.
"Er heeft geen inslag door een Ishima wapen plaatsgevonden," verklaarde
Seven. Er was een explosieve lading aangebracht in de vleugel."
B'Elanna staarde peinzend naar het schip. "Dus iemand heeft het schip
gesaboteerd. Nog voordat Mary Sue in de Ishima ruimte terechtkwam."
"Maar het heeft nauwelijks schade aangericht," vulde Harry aan. Als iemand
het had willen vernietigen, was het logischer geweest de lading op een
andere plaats aan te brengen."
"Zou ze het zelf hebben gedaan?" vroeg B'Elanna zich hardop af, terwijl haar
blik over de vreemde vormen van het schip dwaalden. Het was een opvallend
ontwerp, met de smalle vleugels, de puntige neus en de ronde bal aan de
achterkant. Zo op het eerste gezicht leek het een wonder dat het schip zo
opmerkelijk wendbaar was.
Harry fronste. "Maar waarom?"
Seven keek hem aan. "Ik heb geen verklaring."
"Ik ga naar de kapitein," besloot B'Elanna.
- wordt vervolgd -
Niek
Erg spannend en het is ook zo'n echte Voyager aflevering. Ben benieuwd hoe de
bemanningsleden zich dit mal weer uit de situatie gaan redden.
Niek
Andrea
Andrea
----------------------
Mary Sue - deel 5
"Je hebt de transporters kunnen aanpassen volgens plan?" vroeg Janeway.
"Ja," antwoordde B'Elanna ongeduldig, de kapitein achternalopend de brug op.
"En kunnen we nu eindelijk even praten over-"
"Nee," onderbrak Janeway haar. "Ik ben zeer geinteresseerd in wat jullie
hebben ontdekt aan Mary Sue's schip, maar het zal even moeten wachten tot
later. Eerst wil ik Tuvok en Neelix terug."
Ze knikte even kort naar Chakotay terwijl ze ging zitten. "Is alles klaar?"
"Tom en Mary Sue staan gereed." Vervolgens keek hij met een vragende blik op
naar B'Elanna. "Zou jij niet in de machinekamer moeten zijn?"
"Ik ben al op weg," snauwde B'Elanna, en met grote passen beende ze op de
turbolift af.
Janeway keek even hoe de liftdeuren zich sloten en leunde toen achterover in
haar stoel. "Goed. Dezelfde koers aanhouden, kadet. Vertragen tot een halve
impuls."
"Aye, Sir," kwam het antwoord, en Voyager's snelheid verminderde.
"B'Elanna?" waarschuwde Chakotay. Het antwoord was niet veel meer dan een
grauw. Ondanks de spanning moest Chakotay moeite doen niet te lachen.
"Aangepaste schilden en transporters inschakelen."
"Ingeschakeld," kwam even later het antwoord.
"Tom vraagt toestemming te vertrekken," meldde Harry.
"Toestemming verleend," antwoordde Janeway. "En veel succes."
* * *
"Shuttle aan Ishima kruiser!" riep Mary Sue voor de zoveelste keer. "Straal
hem over voordat hij zich te pletter vliegt!"
In de Delta Flyer hoorde Tom hoe de Ishima's eindelijk Mary Sue's
paniekerige oproepen beantwoordden. Het werd tijd, bedacht hij nerveus. Nog
een paar minuten en zijn zelfmoordkoers zou een wel bijzonder geloofwaardig
einde maken aan hun toneelstukje.
"Hier commandant Trogath," klonk een Ishima stem. "Waarom straal je hem niet
over naar je eigen schip?"
"Dat vertel ik jullie toch!" riep Mary Sue uit. "Mijn transporter is
defect!"
"En waarom wil hij ons rammen?"
"Snap dat dan! Zijn vrienden! Hij kan niet zonder zijn vrienden! Dit soort
mannetjes vormt een hechte groep. Hij sterft liever dan zijn vrienden nooit
meer te zien!"
Het was even stil aan de andere kant. Drie minuten, dacht Tom, een klamme
hand aan zijn broek afvegend terwijl de shuttle op maximumsnelheid op het
ishima schip afraasde.
"De andere twee lijken nergens last van te hebben. Als deze niet geestelijk
gezond is, kan hij misschien beter afgemaakt worden," merkte de Ishima
commandant op.
"Nee!" riep Mary Sue. Tom moest grijnzen om de snik in haar stem. Acteren
kon ze bijna net zo goed als een schip besturen. Het was een geruststellende
gedachte dat ze vlak achter hem aan vloog.
"Hij kan niet alleen zijn! Die twee van jullie hebben elkaar nog!" vervolgde
Mary Sue haar pleidooi. "Als hij maar weer bij zijn vrienden kan zijn, is
hij prima in orde! Het is perfect fokmateriaal, Commandant!"
"En als we hem overstralen, maak je geen aanspraak op hem?" informeerde de
Ishima wantrouwend.
Nog een minuut, realiseerde Tom, en dan zou het te laat zijn. Snel praten,
Mary Sue, smeekte hij in stilte. Overtuig ze, alsjeblieft.
"Dat zeg ik toch!" Een deel van de angst in Mary Sue's stem was niet langer
gespeeld, veronderstelde Tom.
"Je mag hem hebben, daarom probeerden we jullie ook op te roepen!"
verklaarde ze luidkeels. "Ze horen bij elkaar! Straal hem nu in Vartosnaam
over!"
"Houdt afstand," eiste de Ishima commandant. "We zullen zijn schip direct na
het transport vernietigen om de inslag te voorkomen."
"Goed! Goed!" Mary Sue klonk duidelijk opgelucht. Op zijn scherm zag Tom hoe
de Delta Flyer licht afboog van hun gezamenlijke koers.
Eenentwintig seconden. Hij staarde gespannen naar zijn controlepaneel.
Twintig.
Negentien.
Hij vergat bijna om adem te blijven halen. Zijn uniform plakte aan alle
kanten.
Achttien.
De melding dat de Ishima hun schilden hadden neergelaten verscheen. Op
hetzelfde moment voelde hij een lichte trilling door zijn lichaam heengaan.
"NU!" Zijn stem sloeg over terwijl hij van koers veranderde. Mary Sue's
shuttle scheerde over hem heen, rakelings langs het Ishima schip. Tien
meter, had B'Elanna gezegd. Op tien meter afstand zou de aangepaste
transporter pas werken. Tien meter was waanzin. Met afgrijzen realiseerde
hij zich dat hij er niet zeker van was of hij het in Mary Sue's plaats had
aangedurfd.
Hij hoorde de Ishima commandant opgewonden protesteren dat ze hem niet
overgestraald kregen. De rest van haar woorden ging verloren in Mary Sue's
triomfantelijke vreugdekreet.
"Ik heb ze!" gilde ze, en Tom stoof achter haar aan, weg van het Ishima
schip. Hij had kippevel op zijn huid van de onophoudelijke pogingen van de
Ishima om door het door B'Elanna ontwikkelde persoonlijke transporterschild
heen te dringen. B'Elanna was geniaal, bedacht hij tevreden, en nam zich
voor haar binnenkort weer eens uitgebreid te trakteren op een diner met veel
gangen.
"Tuvok en Neelix zijn okee," meldde Mary Sue opgewekt, voor hem uit racend
richting Voyager.
"Ik ben blij dat te horen," antwoordde Tom, grijnzend van oor tot oor
terwijl hij het zweet van zijn voorhoofd veegde. "Ik wist niet of het ons
zou lukken."
"En dat vertel je me nu pas?" Hij hoorde haar lach doorklinken in de
woorden.
Misschien kon hij Mary Sue ook uitnodigen voor het diner, peinsde hij. Of
misschien moest hij gewoon alleen Mary Sue uitnodigen. Bij kaarslicht praten
over schepen en vliegen en… Hij zuchtte. B'Elanna zou uit haar vel springen.
Soms wilde hij dat Torres wat meer belangstelling toonde voor zijn
interesses.
- wordt vervolgd -
Andrea
:))
Andrea
----------------------
Mary Sue -deel 6
Persoonlijk logboek van de kapitein
Tuvok en Neelix zijn heelhuids terug. Tom en Mary Sue voerden het meest
angstaanjagende staaltje vliegkunst uit dat ik ooit heb gezien, en de extra
transportschilden van B'Elanna werkten prima. Ze zijn ook op Voyager zelf
geinstalleerd, om herhaling van de kidnapping te voorkomen. Het enige
probleem is dat de schilden een enorme hoeveelheid energie vereisen, zodat
we slechts op impulssnelheid verder kunnen. Zodra we buiten bereik van de
Ishima zijn, stellen we de versterkte schilden buiten werking en kunnen we
weer warp gebruiken. Vooralsnog worden we niet achtervolgd door de Ishima.
Weer iets dat ik niet van ze begrijp.
Mary Sue zegt niets te weten van de bom in haar vleugel. B'Elanna blijft
vastbesloten het uit te zoeken, maar na Mary Sue's prestatie van vandaag is
mijn vertrouwen in haar enorm gestegen.
* * *
"Graag," antwoordde Mary Sue op zijn uitnodiging.
Chakotay negeerde de blik die Paris hem zijdelings toewierp.
"En misschien kunnen we na het eten een keer samen het Akoonah ritueel
doen,"
"Let op, Mary Sue," waarschuwde Tom haar. "De man praat in eufemismen."
Ze lachte, maar bleef Chakotay aankijken. "Ik ben benieuwd of dat kleintje
gegroeid is. Hoe laat verwacht je me?"
"1900?" stelde hij voor, en ze knikte. "Tot dan."
Vervolgens liep ze verder, Tom naast haar.
Chakotay moest eigenlijk de andere kant op, maar bleef nog even staan om
haar na te kijken.
"Nou hoop ik toch," hoorde hij Tom nog verongelijkt tegen haar zeggen, "dat
die opmerking van jou geen eufemisme was."
Chakotay hoorde haar lach nog naklinken in de gang nadat de twee piloten de
hoek om waren gelopen.
* * *
"Ik geef het op," zei Mary Sue, zich uitrekkend. "Ik blijf alleen maar zwart
zien als ik mijn ogen dichtdoe. Het spijt me, Chakotay."
"Het geeft niet," stelde hij haar gerust, de voorwerpen op de grond bij
elkaar rapend. "Misschien ben je gewoon te moe."
"Je bent teleurgesteld," stelde ze vast.
Hij keek op. "Nee ik… ik zou alleen willen dat je nog niet wegging," gaf hij
toe.
Ze glimlachte. "Je vindt het niet erg dat het ritueel mislukt is?"
Hij lachte terug. "Nee. Misschien moest het zo zijn. Misschien heb je gewoon
geen gids nodig."
"Misschien niet," antwoordde ze zachtjes, terwijl ze haar hand op zijn been
legde. "Misschien is het iets anders dat ik nodig heb."
Hij staarde even naar haar vingers, die langzaam omhoog bewogen over zijn
dij. "Dat," zei hij, zich plotseling onbeholpen voelend. "-is niet erg
subtiel."
Ze keek hem aan, en haar zwarte ogen leken nog groter dan normaal. "Okee,
subtiliteit is niet mijn sterkste punt." Haar hand gleed verder naar boven
en hij zocht naar redenen om te protesteren. Hij kon er niet een vinden.
"Hee," fluisterde ze terwijl ze zich vooroverboog: "Maar ik heb wel een
tatoeage. Wil je hem zien?"
"Niets liever," fluisterde hij terug. Hij had nog meer willen zeggen, maar
vergat zijn tekst compleet toen zijn mond de hare raakte.
* * *
"Je bent al vroeg bezig," merkte Tom op. Mary Sue keek op van haar werk aan
de vleugel. "Ik kon niet meer slapen. Om precies te zijn ben ik klaar om te
testen."
Tom stapte achter haar het schip binnen. "Hoe was je ritueel?" vroeg hij,
wetende dat zijn stem bitter klonk.
Mary Sue grijnsde. "Mystiek. Hoe was je avond met B'Elanna?"
Tom ontweek haar blik en stapte het shuttledek op. "Klote."
Hij wilde er niet over praten, besloot hij. Of misschien toch wel. Shit.
"We kregen ruzie," bekende hij.
"Oh."
Verder reageerde ze niet, dus hij draaide zich om en keek haar aan. Ze
grijnsde nog steeds.
"Vanwege mij?" vroeg ze.
Hij moest wel terug lachen. "Ja. Nee. Vanwege van alles." Hij haalde zijn
schouders op. "Maar ook vanwege jou, ja."
"Klote," beaamde ze, en gebaarde in de richting van haar schip.
"Testvlucht?"
Het idee maakte dat hij zich meteen een stuk beter voelde. Hij knikte.
"Testvlucht."
* * *
"Losse flodders."
"Wat?" vroeg Janeway.
"Sorry," Harry grijnsde. "Een Tom uitdrukking. "Losse flodders. De Ishima
wapens gebruikten losse flodders. Ze konden geen schade aanrichten. Dat
bedoel je toch, Seven?"
"Ja," beaamde Seven. "De Ishima hebben nooit de intentie gehad haar te
doden."
"Misschien wilde ze haar alleen wat angst aanjagen," merkte Chakotay op. "Ze
hebben tenslotte steeds gesteld dat ze niet vijandig waren."
Janeway begon op en neer te lopen door de Ready Room. "Ik weet het niet.
Ghisnogh gaf toch duidelijk de indruk dat ze het Priaany schip wilde
vernietigen. Zo langzamerhand hebben we teveel onverklaarbare zaken." Ze
wendde zich tot Tuvok. "Wat denk jij?"
"De Ishima's handelen onlogisch," verklaarde de Vulcan. "In alle opzichten."
Janeway slaakte een zucht van frustratie. "Ik wil met Mary Sue praten. Ik
denk dat ze misschien toch meer van de Ishima's afweet dan ze verteld
heeft."
"Dat geloof ik niet. Mary Sue is -" begon Chakotay. Janeway wierp hem een
geergerde blik toe. Haar Eerste Officier leek te lijden aan een ernstige
vorm van ontoerekeningsvatbaarheid waar het de luidruchtige Priaany betrof.
"Ze is er niet. Ze is haar schip aan het testen," zei B'Elanna met
opmerkelijk veel venijn in haar stem. "Samen met Tom."
"Dan halen we ze terug," besliste Janeway. Ze sloeg op haar comm badge.
"Voyager aan Paris."
Er kwam geen antwoord.
- wordt vervolgd -
Ninia
Andrea heeft geschreven in bericht <88pi8e$dot$1...@nereid.worldonline.nl>...
>Nog eentje hierna, denk ik. Misschien twee.
>
>:))
>
>Andrea
>
>----------------------
Die Chakotay toch :-))))
ninia
Andrea
:))
Andrea
----------------------
Mary Sue - deel 7
Het duurde ruim een uur, maar toen liet Mary Sue hem eindelijk vliegen.
Grijnzend liet Tom zich in haar stoel zakken. Het schip was een openbaring.
De Delta Flyer had in vergelijking de wendbaarheid van een vrachtschip. Het
reageerde soepel onder zijn handen, gevoelig voor de subtielste aanraking.
"Geweldig," verzuchtte hij na een uitgebreide serie manoeuvres,
Mary Sue draaide haar hoofd naar hem toe. "Wil je nu de rest zien?" vroeg
ze.
Hij keek opzij, verbaasd. Ze wees hem op een gele toets naast het
controlepaneel.
"Indrukken," zei ze, en hij gehoorzaamde.
Er gebeurde niets. "Leuk hoor," grijnsde Tom.
"Leg het schip even stil, dan zal ik het je laten zien." Ze lachte en stond
op. "Kom."
"Okee," zei hij, en maakte aanstalten haar te volgen. Toen zag hij het, en
zijn mond viel open.
De achterkant van het schip, de ronde koepel waar het slaapgedeelte zich
bevond, was weg. Nee, corrigeerde hij zijn eigen gedachte. De romp was niet
weg, hij was doorzichtig. Langzaam volgde hij Mary Sue de ruimte in.
Althans, zo leek het. De vloer was er nog, en het bed, en wat panelen langs
de muur tot op kniehoogte, maar verder was er niets dan gitzwarte duisternis
met flonkerende sterren.
"Oh," zei hij.
Ze stootte hem plagerig aan. "Nog nooit een open slaapkamer gezien?"
"Nee," antwoordde hij, een beetje duizelig van de aanblik. Hij moest even
gaan zitten. Het bed was het dichtst bij.
"Wauw," zei hij.
Ze lachte en kwam naast hem zitten. "Herculeneum. Onverwoestbaar. Als het
niet zo duur was wilde ik er een heel schip van. Maar een herculeneum
slaapkamer is ook niet slecht. Je wordt wakker en je ziet de sterren."
"Wauw," zei hij weer.
"Voor het beste effect moet je liggen."
Op zijn rug liggend was het inderdaad nog opwindender. Niet alleen de
sterren boven hem, maar ook Mary Sue die tegen hem aankroop, met een hand
zijn hoofd pakte om hem te zoenen terwijl ze de andere hand gebruikte om aan
zijn uniform te sjorren.
"Kleed je uit," fluisterde ze.
"Maar hoe zit het met Chakotay?" wierp hij tegen, terwijl hij haar hielp met
de sluiting van zijn jack.
"Mm," antwoordde ze, haar lippen ergens in zijn nek. "Wil je nu over
Chakotay praten?" Ze rolde opzij om haar overall uit te doen.
"Nee," antwoordde hij eerlijk, en worstelde zich uit zijn shirt.
Ze boog zich voorover voor een volgende kus. "Wil je ergens anders over
praten?" vroeg ze, terwijl ze hem met haar tenen van zijn schoenen ontdeed.
"Want als je wil pratenů" Hij hoorde ergens een rits opengaan. "ů dan gaan
we praten."
Zijn ogen wijd open, de sterren boven hem en Mary Sue tussen hem en de
sterren in, antwoordde hij met een stem die heser klonk dan de bedoeling
was. "Nee. Ik zou echt niks weten om over te praten."
Haar lach vibreerde tegen zijn blote schouder. "Daar hoopte ik al op," zei
ze.
*
Tom werd wakker in de Ziekenboeg met de gedachte dat er iets absoluut niet
klopte.
Hij herinnerde zich dat ze allebei even hun ogen hadden dichtgedaan, warm en
loom en compleet tevreden. Het laatste dat hij had gezien was Mary Sue, in
zijn armen onder de sterrenhemel. Het gezicht van de Dokter was een
alarmerende anti-climax.
"Hoe?" vroeg hij, terwijl hij met een ruk rechtop ging zitten.
"Ik zou het niet weten," antwoordde de Dokter kalm. "Ik wil het ook niet
weten." Hij maande Tom van het bed af. "Je mankeert niets. Je hebt alleen
drie uur geslapen nadat Mary Sue je hierheen straalde. Een noodgeval, zei
ze. Een lichte dosis slaapmiddelen, zou ik eerder denken."
"Maar-" wierp Tom tegen.
"Je wordt verwacht bij de kapitein," onderbrak de Dokter hem.
Tom bleef even staan naast het biobed en wierp een vlugge blik langs zijn
lichaam. Godzijdank, hij droeg zijn uniform.
"Je kwam hier poedelnaakt aan," verklaarde de Dokter. "Ik heb het maar niet
gemeld. Ik ge ervan uit dat het een vergissing was."
"Ja," knikte Tom. "Dat moet een vergissing geweest zijn. Een defect in de
transporter of zoiets. Dat soort dingen gebeurt soms."
"Kapitein Janeway," herinnerde de Dokter hem, "-verwacht je. Ze hoopt dat
jij weet waarom Mary Sue en haar schip spoorloos zijn."
-wordt vervolgd -
Niek
> En dit is de laatste voor vandaag.
>
> :))
>
> Andrea
> ----------------------
> Mary Sue - deel 7
>
Het wordt steeds spannender. En dan is dit de laatste voor vandaag?
Een echte cliffhanger.
Niek
Saskia
Andrea <en...@club.tip.nl> schreef in berichtnieuws
88pjh3$j8s$1...@nereid.worldonline.nl...
> En dit is de laatste voor vandaag.
>
> :))
Hé Andrea, zou je een seintje willen geven als je de laatste hebt gepost? Ik
heb alleen de eerste gelezen en wil de rest het liefst in 1 keer lezen dus
wacht ik even tot je de laatste hebt gepost. Goed bezig hoor :-) De whisky
van de lepeltjescommissie is bijna op!
Saskia
Christa Jonkergouw
>Andrea wrote:
>
>> En dit is de laatste voor vandaag.
>>
>> :))
>>
>> Andrea
>> ----------------------
>> Mary Sue - deel 7
>>
>
>Het wordt steeds spannender. En dan is dit de laatste voor vandaag?
>Een echte cliffhanger.
Zonde he... nou kunnen we alleen maar dromen over wat er verder gaat
gebeurden. Go Angie gooooooooo....
--
Christa
Voorstelster van nl.newsgroups.help
Stemmen kan vier weken vanaf 30/01/00
CFV3 heeft Message-ID: <news:9503984...@nathan.polyware.nl>
Ninia
Andrea heeft geschreven in bericht <88pjh3$j8s$1...@nereid.worldonline.nl>...
>En dit is de laatste voor vandaag.
>
>
>Andrea
>----------------------
>Mary Sue - deel 7 (verhaal geknipt)
Deze verhalen zijn echt veel en veel leuker dan die van de tv-serie.
Die Tom nu toch weer :-))
ninia
Andrea
Ontknoping, mensen. Plus wat info onderaan.
:)))
Andrea
(die blij en opgelucht is dat het af is :))
PS: Maar nog steeds niet op een website zetten alsjeblieft.
-----------------------
Mary Sue - deel 8
Janeway draaide zich om toen Tom de turbolift uitstapte. Hij zag er ongerust
uit, zag ze, met dezelfde bezorgde blik in zijn ogen als Chakotay al een
paar uur had.
"Tom," begon ze voorzichtig. "Weet jij waar ze gebleven is?"
Hij schudde zijn hoofd en liep naar voren. "We deden een testvlucht en ik
werd hier wakker. Dat is alles wat ik weet." Hij bloosde licht, en Janeway
hield hem tegen toen hij langs haar heen naar zijn stoel wilde lopen.
"Jullie hebben geen ongeluk gehad? Geen stunts uitgevoerd die verkeerd
gingen?"
Hij keek haar aan, zijn gezicht ernstig. "Nee," zei hij.
Ze liet zijn arm los en hij liep verder, wuifde kadet Culhane met een
ongeduldig gebaar van zijn stoel en ging zitten.
"Hebben we al geprobeerd om-"
"We worden opgeroepen," onderbrak Harry hem. "Door de Ishima."
Janeways gezicht was een strak masker. "Op het scherm."
Twee Ishima verschenen in beeld, en Janeway zag Tom enigszins achteruit
deinzen.
"Hier Commandant Trogath," sprak de een. "Wij wensen u een behouden
thuiskomst en willen u-"
"Heeft u een Priaany piloot aan boord?" wilde Janeway weten.
Het insect wreef een poot langs haar bek en draaide haar kop opzij naar haar
metgezel. "Nee," antwoordde ze.
"Ja," verklaarde de ander, de commandant subtiel opzij schuivend. "En ze is
u zeer dankbaar. Ze…" De facetogen zochten Chakotays blik, en vervolgens die
van Tom.
"Misschien gaat het zo makkelijker."
Het wezen veranderde in een fractie van een seconde van uiterlijk.
"Mary Sue," stamelde Tom. Chakotay hapte naar adem. Janeway deed een stap
naar voren.
"Wat?"
Mary Sue lachte een beetje verlegen. "Het was een truc. Alles. Het gevecht
met de Ishima vloot, het ontvoeren van Tuvok en Neelix, de reddingsoperatie,
alles. En dit…" ze gebaarde naar haar lichaam. "Holotechnologie." Ze
grinnikte. "We zijn er wat beter in dan jullie."
Janeway voelde hoe haar vuisten zich onbewust balden. "Maar waarom?"
"Omdat jullie me in mijn eigen vorm nooit hadden toegelaten. We hebben al
jullie data bestudeerd. Jullie soort heeft een ingeboren afkeer van ons
uiterlijk. U weet wat we nodig hadden, en dit zagen we als de beste manier
het te krijgen."
"Neelix en Tuvok?" vroeg Janeway, verward.
Mary Sue lachte breeduit. "Nee. We hadden steeds uw beste mannetjes op het
oog."
Janeway vreesde dat ze het nog steeds niet begreep. Ze keek even hulpeloos
om zich heen. Tuvok's wenkbrauwen waren hoog opgetrokken. Hij scheen het ook
niet te vatten. Dat was een geruststelling. Ze draaide zich weer om naar het
scherm.
"Maar waarom niet de mannen van jullie keuze ontvoeren? Jullie hebben
mogelijkheden genoeg gehad."
"Omdat…" Mary Sue leek even na te denken. "Omdat we een vreedzaam volk zijn.
We wilden jullie vrienden worden, en jullie regels respecteren. U heeft
gezegd dat uw mannetjes dezelfde rechten hebben als u. Dus we konden hen
niets ontnemen tegen hun wil. Het moest vrijwillig gegeven worden. Begrijpt
u?"
"Vrijwillig? Maar-" begon Janeway. Toen realiseerde ze zich dat het ijzig
stil was geworden op de brug, en langzaam drong de betekenis van Mary Sue's
woorden tot haar door.
"We zijn u erg dankbaar," vervolgde Mary Sue. "Tom, Chakotay, het was…"
Een geluid deed Janeway opzij kijken. Het bleek Chakotay te zijn die met
zijn tanden knarste.
Van Tom zag ze alleen zijn achterhoofd. Zijn oren waren rood, en ze
vermoedde dat zijn gezicht dezelfde kleur had.
Mary Sue wierp de beide mannen een engelachtige glimlach toe. "Ik had niet
gedacht dat ik zoveel plezier zou beleven aan deze opdracht. Dank jullie
wel, voor een onvergetelijke ervaring."
Tom draaide langzaam zijn hoofd om, inderdaad hevig blozend. Zijn blik vond
die van Chakotay. Janeway keek van haar piloot naar haar Eerste Officier en
terug. Twee gezichten, waarin een hele reeks aan emoties tegelijk was te
lezen.
"Tot ziens, en wel thuis," zei Mary Sue, en verdween van het scherm.
"In mijn kamer, heren," eiste Janeway. "Nu."
* * *
Persoonlijk logboek van de kapitein.
We hebben onze koers naar het Alfa kwadrant voortgezet zonder verdere
pogingen te ondernemen om met de Ishima te communiceren. Ik weet niet wat
voor effect dit zal hebben op Tom en Chakotay. Ik wil er niet eens aan
denken wat voor gevolgen dit zal hebben voor hun werkrelatie. Ik wil de hele
kwestie zo snel mogelijk vergeten.
* * *
Tom vond Chakotay in Sandrine's, aan de bar achter een dubbele whisky. Hij
ging zitten op de kruk naast de Eerste Officier. Chakotay draaide zijn hoofd
om en staarde hem aan.
"Zo," zei Chakotay,
"Ja," antwoordde Tom.
"Hoe gaat het?" vroeg Chakotay.
Tom produceerde een wrange grijns. "Niet zo best."
"Nee."
"Nog wat drinken?"
"Goed."
Tom wendde zich tot Sandrine "Twee dubbele whisky's."
Hij sloeg zijn glas in een keer achterover en draaide zijn hoofd naar
Chakotay. "Ik was bijna verliefd op haar," bekende hij.
"Ik ook," gaf Chakotay toe. Hij nam een flinke slok. "En nu blijkt dat we
met een insect naar bed zijn geweest."
Tom knikte. "Maar het was wel grandioze seks."
"Ja," beaamde Chakotay. "Beste seks die ik ooit gehad heb."
Tom grinnikte. Chakotay grijnsde terug en leegde zijn glas.
"Nog eentje?" vroeg hij.
"Goed," antwoordde Tom.
Ze zwegen een tijdje, terwijl Sandrine de glazen volschonk.
"Ik heb zitten denken…" begon Tom. "Al die baby's…"
"Ze lijken niet op ons," zei Chakotay. "En het is een intelligent, creatief
volk met gevoel voor humor. Met die baby's komt het wel goed."
Tom speelde met zijn glas. "Dat weet ik ook wel, Ik maak me ook geen zorgen.
Ik heb alleen zitten denken…"
Hij pauzeerde even.
Chakotay draaide zijn hoofd om en keek hem aan: "Ja?"
"Misschien klinkt het belachelijk," vervolgde Tom. "Maar..." Hij stopte weer
even.
"Ze kunnen vliegen," zei hij toen. "Onze kinderen. Echt vliegen." Hij
gebaarde vaag omhoog. "In de lucht."
Chakotay knikte langzaam. "Ja," zei hij. "Daar heb je gelijk in."
De volgende paar minuten staarden ze allebei in gedachten verzonken voor
zich uit.
"Nog iets drinken heren?" vroeg Sandrine. "Jullie schijnen het nodig te
hebben vanavond."
"Hetzelfde," antwoordde Chakotay, en keek opzij: "Tom?"
"Ja," zei Tom. "Doe maar weer hetzelfde."
En daar moesten ze allebei om lachen.
_einde_
"A true Mary Sue is only skin-deep: Beautiful, but with nothing "real"
behind the beauty, and no real descriptions of her self besides her "vibrant
sea-green eyes" or "glossy auburn mane." Lovable to all the other
characters, but there's never any explanation as to why everybody and their
uncle is falling at her feet, since she rarely has anything new to offer the
characters that they couldn't get from each other."
(Twilight- 'An essay on Mary Sues')
"What I find fascinating about this particular kind of fanfic is the
freakish, almost formulaic identity of the Mary Sue herself. Across genres,
across fandoms, across a wide range of fan fiction authors, Mary Sue is the
same character. A fairly superficial representation of a 'gorgeous,
intelligent, emotional woman', she is rarely developed beyond these simple
parameters, leaving the reasons behind the *intense* Mary Sue adoration
displayed by the other characters (and indeed her actual presence in the
story) something of a mystery to the reader."
(SuperCat - 'The many faces of Mary Sue')
"I suppose this has a lot to do with the fact that Mary Sues are generally
perceived as Bad Things, and so you can't admit to liking a Mary Sue, and so
if you happen to like this character with violet eyes and psychic abilities
who gets to practice sexual therapy on Methos, she can't *really* be a Mary
Sue. "
(torch - 'The ladies - god bless them')
Andrea
verhaal inmiddels is gepost.
:))
Dat moest ik toch even melden?
Andrea :)
Ninia
Andrea heeft geschreven in bericht <88pp62$5fk$1...@nereid.worldonline.nl>...
>Zei ik dat deel 7 het laatste was voor vandaag? Nou, dus niet. Hier is de
>Ontknoping, mensen. Plus wat info onderaan.
Wat een verrassende ontknoping! Ik vind dat dit verhaal verfilmd moet
worden. Iets voor het 7e seizoen? Kan een topaflevering worden.
Geweldig Andrea!
Alleen die verwijzingen naar Mary Sue onderaan snap ik niet.
A Mary Sue? Een bepaald type vrouw? Twilight, Supercat en Torch, zijn dat
tijdschriften?
ninia
Niek
> Andrea heeft geschreven in bericht <88pp62$5fk$1...@nereid.worldonline.nl>...
> >Zei ik dat deel 7 het laatste was voor vandaag? Nou, dus niet. Hier is de
> >Ontknoping, mensen. Plus wat info onderaan.
>
> Wat een verrassende ontknoping! Ik vind dat dit verhaal verfilmd moet
> worden. Iets voor het 7e seizoen? Kan een topaflevering worden.
>
> Geweldig Andrea!
>
> Alleen die verwijzingen naar Mary Sue onderaan snap ik niet.
> A Mary Sue? Een bepaald type vrouw? Twilight, Supercat en Torch, zijn dat
> tijdschriften?
>
> ninia
Hier wil ik mij helemaal bij aansluiten. Andrea je bent geweldig. Zomaar een
extra aflevering deze week. En ik moet zeggen dat ik hier zelfs meer van
genoten heb dan van VOY afgelopen zaterdag. Dank je wel.
Niek
Christa Jonkergouw
>
>Andrea heeft geschreven in bericht <88pp62$5fk$1...@nereid.worldonline.nl>...
>>Zei ik dat deel 7 het laatste was voor vandaag? Nou, dus niet. Hier is de
>>Ontknoping, mensen. Plus wat info onderaan.
>
>Wat een verrassende ontknoping! Ik vind dat dit verhaal verfilmd moet
>worden. Iets voor het 7e seizoen? Kan een topaflevering worden.
Dat wordt dan wel een aflevering met veel biepjes. Lukt nooit. Amerika he.
>
>Geweldig Andrea!
Nou!!!
>
>Alleen die verwijzingen naar Mary Sue onderaan snap ik niet.
>A Mary Sue? Een bepaald type vrouw? Twilight, Supercat en Torch, zijn dat
>tijdschriften?
Ik begrijp de verwijzingen wel, maar weet niet of ze echt zijn of Andrea ze
verzonnen heeft.
--
Christa
Voorstelster van nl.newsgroups.help
Stemmen kan vier weken vanaf 30/01/00
CFV4 heeft Message-ID: <news:95108194...@nathan.polyware.nl>
Andrea
Ninia zei:
>
>Andrea heeft geschreven in bericht <88pp62$5fk$1...@nereid.worldonline.nl>...
>>Zei ik dat deel 7 het laatste was voor vandaag? Nou, dus niet. Hier is de
>>Ontknoping, mensen. Plus wat info onderaan.
>
>Wat een verrassende ontknoping! Ik vind dat dit verhaal verfilmd moet
>worden. Iets voor het 7e seizoen? Kan een topaflevering worden.
>
>Geweldig Andrea!
Whoa! Dankjewel. Het was ook oorspronkelijk een script, maar aangezien a) ik
in het Engels tien keer langzamer schrijf dan in het Nederlands en b) het
verhaal veel te sterk doet denken aan 'Alice', heb ik dat hele script-idee
al een tijdje terug opgegeven. (Ook al leek het me nog steeds
bere-interessant om een brief van Paramount te krijgen waarin ze het
afwezen. Leuk voor aan de muur op de wc of zo. :))) En op dit moment
accepteert Paramount geen Voy scripts meer. (Ik ken trouwens iemand die ooit
een TNG-script heeft geschreven dat verfilmd is. Niet vragen naar de naam
van de aflevering.:))
>
>Alleen die verwijzingen naar Mary Sue onderaan snap ik niet.
>A Mary Sue? Een bepaald type vrouw? Twilight, Supercat en Torch, zijn dat
>tijdschriften?
Oh. Communicatiestoornis. Ik dacht dat ik duidelijk was. Niet dus. :))
Mary Sue is een term in fanfictie. Twilight, SuperCat en torch zijn (goeie)
schrijfsters van fanfictie. Een Mary Sue is een origineel vrouwelijk
personage in een fanfic, dat min of meer gebaseerd is op de schrijfster van
het verhaal (Even voor de duidelijkheid: mijn 'Mary Sue' is een parodie op
het genre :)).
Een 'echte' Mary Sue (en echte Mary Sues zijn in de regel vreselijk slechte
verhalen) is dus een, bijna perfect, origineel (dus niet uit de
desbetreffende tv-serie stammend) personage, dat de tv-helden bijstaat en
steunt, dat Dikke Vrienden wordt met de tv helden en er dikwijls ook nog 'es
het bed mee induikt.
Mary Sues zijn slecht. Mary Sues zijn leuk als je met een stel vriendinnen
met een slok op fanfictie gaat zitten lezen. In andere gevallen zijn Mary
Sues alleen maar vreselijk irritant.
Mary Sue in mijn verhaal is een Mary Sue volgens het boekje, in die zin dat
ze mooi is en boeiend, dat al haar slechte eigenschappen eigenlijk heel
aantrekkelijk zijn en dat de Helden binnen de kortste keren voor haar
vallen.
<schudt blauwe haren naar achteren>
... maar zoals gezegd: het is bedoeld als parodie. Als je MS na het lezen
van deel 8 nog enigszins kan uitstaan, beschouw ik het als een geslaagde
parodie. :))
Andrea
(die -voor de goeie orde - noch een tatoeage, noch een overall bezit :)))
Andrea
Christa zei:
<. Iets voor het 7e seizoen? Kan een topaflevering worden.
>
>Dat wordt dan wel een aflevering met veel biepjes. Lukt nooit. Amerika he.
En ik heb me nog wel zo ingehouden! :)
>>
>>Geweldig Andrea!
>
>Nou!!!
>
Dank je. :)
>>
>>Alleen die verwijzingen naar Mary Sue onderaan snap ik niet.
>>A Mary Sue? Een bepaald type vrouw? Twilight, Supercat en Torch, zijn dat
>>tijdschriften?
>
>Ik begrijp de verwijzingen wel, maar weet niet of ze echt zijn of Andrea ze
>verzonnen heeft.
Moi? Verzinnen?
"Mary Sues - an essay' - Twilight
http://www.geocities.com/BourbonStreet/2581/marysue.html
'The many faces of Mary Sue' - SuperCat
http://members.tripod.com/~Super_Cat/marysue.html
'The ladies - god bless them' - torch
http://strangeplaces.net/torch/women.html
:))
Andrea
Andrea
Ninia zei:
>
>Andrea heeft geschreven in bericht <88pjh3$j8s$1...@nereid.worldonline.nl>...
>>En dit is de laatste voor vandaag.
>>
>>:))
>>
>>Andrea
>>----------------------
>>Mary Sue - deel 7 (verhaal geknipt)
>
>
>Deze verhalen zijn echt veel en veel leuker dan die van de tv-serie.
>
>Die Tom nu toch weer :-))
Nou he? Die Tom. <zucht>
:))
Andrea
(die de rest van de desbetreffende scene maar achterwege heeft gelaten, maar
die het zelf toch wel een Hele Leuke Scene vond. :))))
Andrea
Niek zei:
>Ninia wrote:
>
>> Andrea heeft geschreven in bericht
<88pp62$5fk$1...@nereid.worldonline.nl>...
>> >Zei ik dat deel 7 het laatste was voor vandaag? Nou, dus niet. Hier is
de
>> >Ontknoping, mensen. Plus wat info onderaan.
>>
>> Wat een verrassende ontknoping! Ik vind dat dit verhaal verfilmd moet
>> worden. Iets voor het 7e seizoen? Kan een topaflevering worden.
>>
>> Geweldig Andrea!
>>
>> Alleen die verwijzingen naar Mary Sue onderaan snap ik niet.
>> A Mary Sue? Een bepaald type vrouw? Twilight, Supercat en Torch, zijn dat
>> tijdschriften?
>>
>> ninia
>
>Hier wil ik mij helemaal bij aansluiten. Andrea je bent geweldig. Zomaar
een
>extra aflevering deze week. En ik moet zeggen dat ik hier zelfs meer van
>genoten heb dan van VOY afgelopen zaterdag. Dank je wel.
>Niek
Heel graag gedaan. Ik had in geen tijden iets in het Nederlands geschreven,
zit al tijden met het idee te spelen een fantasy-roman te schrijven, en nu
ik merk hoe *snel* ik kan schrijven in het Nederlands (Okee, het is nog niet
perfect. Hee, ik had niet eens een proeflezer :)), denk ik dat ik daar toch
eens serieus aan moet beginnen. Plot is al helemaal uitgewerkt, Personages
staan op papier. Eerste hoofdstuk is al uitgeschreven. Hm. Het enige dat ik
nog nodig heb is vrije tijd. :))
Andrea :)
Jonathan Black
> (Ik ken trouwens iemand die ooit een TNG-script heeft geschreven dat
> verfilmd is. Niet vragen naar de naam van de aflevering.:))
Wilde gok...
"Identity Crisis" (season 4, episode 92)
Story by Timothy de Haas
Teleplay by Brannon Braga
Directed by Winrich Kolbe
Uit Larry Nemecek's "The 'Star Trek: The Next Generation' Companion":
"Resurrected from the slush pile of spec scripts, this story by fan
writer Timothy de Haas originally concerned two non-regular crew
members. ..."
--
J o N a T H a N
(die nu ziet dat meneer de Haas ook het verhaal schreef voor Voyager's
"Phage" dus dit zal hem wel niet zijn anders had Andrea dit vast ook wel
vermeld)
Dave Stork
wrote:
Je bent [ot] vergeten!
--
Dave (pietepeuterig, sorry ;-))
Hans Versteegt
>En dit is de laatste voor vandaag.
>
>:))
>
>Andrea
>----------------------
>Mary Sue - deel 7
Mooi stukje werk, maar wel vrij veel, 'bloot'
Doet me denken aan SoapTrek, maar daar is het vandaag te laat voor.
Binnenkort weer, in dit Theater,
'Soaptrek : Voyager, The unexpected visitor'
Harmony,
Hans.
Ninia
Dave Stork heeft geschreven in bericht
<38b086b2...@newshost.bio.vu.nl>...
>Je bent [ot] vergeten!
>
>--
>Dave (pietepeuterig, sorry ;-))
Dave, je weet toch dat Andrea dat verploft....?
;-)
ninia
Saskia
> Um, sorry dat ik zo hard riep. Wilde alleen even zeggen dat het complete
> verhaal inmiddels is gepost.
>
> :))
>
> Dat moest ik toch even melden?
>
Mens!!! Ik schrik me rot :-) Bedankt, ik ga lezen!!
Saskia
(ik verplof het nu ook even - rebelse bui vandaag <g>)
Dave Stork
Ik ben een anti ploffer.
--
Dave (die nu maar eigenlijk maar wat zegt)
Andrea
Dave raakte met Ninia in gesprek:
Nou, dan moest ik ook maar even wat zeggen. :))
Dave, het komt niet vaak voor (om precies te zijn denk ik dat dit de eerste
keer was), maar ik wilde even de aandacht trekken van een individueel
persoon op de lijst. Dat had ik ook even per email kunnen doen, daar heb je
gelijk in (ik ga er even vanuit dat je dat wilde gaan zeggen :)). Volgende
keer zal ik het per email doen, dat scheelt al gauw zo'n vijf berichten op
de ng. In dit geval heb ik dat dus *niet* gedaan, en heb ik bewust *niet*
getagd (in de regel doe ik het onbewust niet), omdat als de persoon in
kwestie wellicht van die enge killfilters ingeschakeld zou hebben staan, ik
misschien met tag en al gekilld zou kunnen worden en zou ik kunnen blijven
roepen tot ik paars zag.
Dus. Vandaar.
Andrea
(die weet dat Saskia [OT] niet killt, maar het gaat nu even om het principe.
:))
Jojo
>
> Dave, het komt niet vaak voor (om precies te zijn denk ik dat dit de
eerste
> keer was), maar ik wilde even de aandacht trekken van een individueel
> persoon op de lijst. Dat had ik ook even per email kunnen doen, daar heb
je
> gelijk in (ik ga er even vanuit dat je dat wilde gaan zeggen :)). Volgende
> keer zal ik het per email doen, dat scheelt al gauw zo'n vijf berichten op
> de ng. In dit geval heb ik dat dus *niet* gedaan, en heb ik bewust *niet*
> getagd (in de regel doe ik het onbewust niet), omdat als de persoon in
> kwestie wellicht van die enge killfilters ingeschakeld zou hebben staan,
ik
> misschien met tag en al gekilld zou kunnen worden en zou ik kunnen blijven
> roepen tot ik paars zag.
>
> Dus. Vandaar.
>
> Andrea
> (die weet dat Saskia [OT] niet killt, maar het gaat nu even om het
principe.
> :))
>
Alsof Saskia [ot] killed ...
Jojo, die dAt echt niet gelooft.
Jojo
Pine.LNX.3.96.100022...@ch.twi.tudelft.nl...
OK, OK, eigenlijk is alles al gezegd.
Maar ik vond het errug goed!!
Hij lijkt inderdaad een beetje op Alice, maar jij had dit toch al een hele
tijd geleden geschreven (H1) ...?
Genieten dus.
Om ons in spanning te houden, had je het best uit mogen spreiden (bijv. elke
dag een aflevering). Maar goed.
Mijn complimenten en ik ben benieuwd naar het vervolg.
Jojo, die errug veel bewondering heeft voor al die mooie
verhalenschrij-fsters/vers.
Dave Stork
wrote:
<knip>
>>Ik ben een anti ploffer.
>>
>>--
>>Dave (die nu maar eigenlijk maar wat zegt)
>
>Nou, dan moest ik ook maar even wat zeggen. :))
>
>Dave, het komt niet vaak voor (om precies te zijn denk ik dat dit de eerste
>keer was), maar ik wilde even de aandacht trekken van een individueel
>persoon op de lijst.
Nu had je heel snel mijn aandacht te pakken* en ik denk van nog wel
meer mensen. Dus het was een beetje overkill naar mijn smaak.
>Dat had ik ook even per email kunnen doen, daar heb je
>gelijk in (ik ga er even vanuit dat je dat wilde gaan zeggen :)).
Ik was inderdaad een beetje subtiel, maar de boodschap is inderdaad
overgekomen.
>Volgende
>keer zal ik het per email doen, dat scheelt al gauw zo'n vijf berichten op
>de ng. In dit geval heb ik dat dus *niet* gedaan, en heb ik bewust *niet*
>getagd (in de regel doe ik het onbewust niet), omdat als de persoon in
>kwestie wellicht van die enge killfilters ingeschakeld zou hebben staan, ik
>misschien met tag en al gekilld zou kunnen worden en zou ik kunnen blijven
>roepen tot ik paars zag.
Dit hele denkproces had je jezelf kunnen besparen om meteen te mailen.
<zielig stemmetje> Ik wilde alleen maar helpen </zielig stemmetje> ;-)
>Dus. Vandaar.
>Andrea
>(die weet dat Saskia [OT] niet killt, maar het gaat nu even om het principe.
>:))
Maar als we het over principes gaan hebben.....
--
Dave (* ik dacht dat saskia iets stouts had gedaan ofzo...)
Saskia
Dave Stork <dms...@bio.vu.nl> schreef in berichtnieuws
38b31028...@newshost.bio.vu.nl...
>
> --
> Dave (* ik dacht dat saskia iets stouts had gedaan ofzo...)
He? Wat? Wie, ik? Stout?? Nooooooit! Want dan krijg je straf en ik hou niet
zo van straf....
Saskia
Dave Stork
Nou ja, kon toch? Denk ik. Of denk ik weer verkeerd? Naja, ik weet
niet. Ik schrok gewoon een beetje van dat geschreeuw.
Niet dat ik dacht dat jij stout zou kunnen zijn*
--
Dave (* Hoewel.....)
;-)
Saskia
> Zei ik dat deel 7 het laatste was voor vandaag? Nou, dus niet. Hier is de
> Ontknoping, mensen. Plus wat info onderaan.
>
> :)))
>
> Andrea
Ik heb 'm eindelijk geprint, vanmorgen tijdens het ontbijt - in het
zonnetje - gelezen en ik vond 'm Fan-tas-tisch! Ook al vond ik 't jammer dat
ik het einde raadde op het moment dat Seven en B'Elanna vreemde dingen
ontdekten aan MS's scheepje, was ik toch reuze benieuwd naar de rest van het
verhaal. Heel leuk geschreven Andrea, mijn welgemeende complimenten!
En nu wil ik meer :-)
Saskia