Bir eğrinin bir noktasındaki teğeti öyle bir doğrudur ki, bu noktadan geçen ve bu doğru ile eğri arasında kalan başka bir doğru yoktur. "Teğet" dediğimiz doğrunun eğimi, fonksiyonun o noktasındaki türevidir. Fonksiyonun doğrusal olması durumunda teğetini aradığımızda, fonksiyonun kendisini elde ederiz. "Çakışık iki doğru"ya "birbirinin teğeti" demek olmaz; "Teğet" denince, "fonksiyon ile yalnız bir ortak noktası olan doğru" anlaşılır.