Nederland en Aruba moeten de Moeder van de drugsverslaafde Natalee Holloway aanklagen voor schade economie
Albert
Aruba, terwijl die griet gewoon een djunkie was/is.
Is ze wel echt verdwenen? Of heeft ze een overdosis genomen en is haar lijk
stiekem door de yanks naar de States gebracht?
Natalee Holloway geen heilig boontje
http://www.telegraaf.nl/binnenland/2569524/Natalee_Holloway_geen_heilig_boontje.html?p=15,2
AMSTERDAM - De op Aruba verdwenen Natalee Holloway was niet het heilige
boontje zoals haar moeder haar maar blijft omschrijven. Ze had een
alcoholprobleem, ging wel erg close om met allerlei mannen en was net uit
een afkickkliniek ontslagen.
Dat ontluisterende beeld schetst Renée Gielen die een documentaire maakte
over de moeder van Natalee. Beth Holloway-Twitty schiep het beeld van de
droomdochter, een maagd die nog nooit in haar leven een misstap heeft
gemaakt, niet drinkt, niet rookt, nooit met drugs heeft geëxperimenteerd.
Het christelijke meisje dat haar bijbelse ideeën op allerlei manieren
uitdroeg in vrijwilligerswerk en een voorbeeld was voor alle andere
jongeren, zo schrijft de krant Amigoe.
Volgens Gielen zou Natalee zelfs in een afkickkliniek zijn beland vlak
voordat ze naar Aruba kwam. De Amerikaanse liet zich op een bar 'belly
jellies aflikken' door de mannelijke aanwezigen, zat blowend op het strand,
haar vriendinnen waarschuwden haar zelfs om niet zoveel te drinken, somt de
documentairemaakster in de krant op.
Natalees 'verslaving' komt aan bod in een interview, dat de producente op
band heeft staan, met een Arubaanse taxichauffeuse. Familie van Natalee
vroeg in de taxi naar adressen van drugsverslaafden, kennelijk om drugs te
halen voor haar.
Gielen zegt dat ze vanaf dag één achterdochtig is over de verdwijning. "Toen
ik haar in haar ogen keek, wist ik dat er iets niet klopte. ik wist wel dat
ik géén verdrietige moeder tegenover me had. Nu weet ik wat ik toen zag: een
moeder in grote problemen."
Gielen omschrijft het door de moeder van Natalee uitgebrachte boek over de
verdwijning als 'een imagebuildingverhaal met daarbij een stemmingmakerij
van de bovenste plank'. "Na het lezen van het boek overheerst in alle
opzichten het gevoel 'dit klopt niet'." Haar vermoeden werd erdoor
versterkt. "Bij mij hebben de leugens in het boek en heel veel andere
twijfelachtige beweringen en gebeurtenissen in de afgelopen 2,5 jaar de
vraag opgeroepen: Wilde Beth wel dat Natalee gevonden zou worden?"
Gielen denkt dat moeder Beth Twitty maar één ding wilde: Natalees laakbare
gedrag en wijze van verdwijning verdoezelen. En daarvoor had ze een zondebok
nodig. Dat werd Joran van der Sloot, de jongen die het laatst met haar was
gezien, zo schrijft de Amigoe .
************** *******************
Documentairemaakster naar VS voor 'echte verhaal' Holloway
http://www.amigoe.com/artman/publish/artikel_36898.php
WILLEMSTAD/ORANJESTAD - "Toen ik haar in haar ogen keek, wist ik dat er iets
niet klopte en vanaf dat moment ben ik in de zaak gedoken; tot op de dag van
vandaag." Dit zegt documentairemaakster Renée Gielen over Beth Twitty, de
moeder van Natalee Holloway. Gielen dook 2,5 jaar geleden in een van 's
werelds meest besproken verdwijningszaken en werd vooral gegrepen door het
rare gedrag van Natalees moeder die zij juni 2005 interviewde in het Holiday
Inn Hotel op Aruba voor het Nederlandse televisieprogramma TweeVandaag
(tegenwoordig EenVandaag). "Toen wist ik nog niet wat ik in haar ogen zag,
ik wist wel dat ik géén verdrietige moeder tegenover me had. Nu weet ik wat
ik toen zag: een moeder in grote problemen."
Eerder dit jaar kwam de televisiemaker die op Curaçao woont en werkt, met
videomateriaal met daarop verklaringen van betrokkenen die een nieuw licht
op de kwestie wierpen. De Amigoe berichtte erover en het Nederlandse
actualiteitenprogramma Netwerk zond het vervolgens uit. Ze werkt nu mede
naar aanleiding van het onlangs door Beth Twitty uitgebrachte boek boek
'Loving Natalee, the true story of Aruban kidnapping and its aftermath' aan
een documentaire met nieuw materiaal op band. Zij doet dat samen met Dolph
van Stapele, Peter Ranzijn, Michel Drente en Suzanne Jansen.
Gielen maakt zich nu ook op om voor het eerst voor deze zaak naar de
Verenigde Staten af te reizen voor verder onderzoek. Ze omschrijft het door
de moeder van Natalee uitgebrachte boek als 'een imagebuildingverhaal met
daarbij een stemmingmakerij van de bovenste plank'. "Na het lezen van het
boek overheerst in alle opzichten het gevoel 'dit klopt niet'." Haar
vermoeden werd erdoor versterkt. "Bij mij hebben de leugens in het boek en
heel veel andere twijfelachtige beweringen en gebeurtenissen in de afgelopen
2,5 jaar de vraag opgeroepen: Wilde Beth wel dat Natalee gevonden zou
worden?"
IDEALE DOCHTER
Gielen wijst erop dat Natalee nooit op de officiële vermissingslijst van de
FBI heeft gestaan. Ook geeft ze aan dat de tape van het Holiday Inn waarop
een blonde vrouw te zien was, niet naar het Forensisch Instituut in Rijswijk
zou zijn gegaan, omdat Twitty had gezegd dat het Natalee niet was. Bovendien
zegt ze over informatie te beschikken dat Natalee helemaal niet voldeed aan
het beeld dat haar moeder Beth graag over haar schepte: de droomdochter, een
maagd die nog nooit in haar leven een misstap heeft gemaakt, niet drinkt,
niet rookt, nooit met drugs heeft geëxperimenteerd. Het christelijke meisje
dat haar bijbelse ideeën op allerlei manieren uitdroeg in vrijwilligerswerk
en een voorbeeld was voor alle andere jongeren.
Volgens Gielen is het tegendeel echter waar. Natalee zou zelfs in een
afkickkliniek zijn beland vlak voordat ze naar Aruba kwam. Het meisje zou
het ook zo naar haar zin hebben gehad op Aruba dat ze er niet meer weg
wilde. Natalee liet zich op een bar 'belly jellies aflikken' door de
mannelijke aanwezigen, zat blowend op het strand, haar vriendinnen
waarschuwden haar zelfs om niet zoveel te drinken, somt de
documentairemaakster op. Natalees 'verslaving' komt aan bod in een
interview, dat de producente op band heeft staan, met de Arubaanse
taxichauffeuse Trina (uit bescherming geen achternaam) - die ook in het boek
(als enige taxichauffeur) bij (voor)naam wordt genoemd. Zij vertelt dat als
Beths inmiddels tweede ex-man, Jug Twitty, en zijn vriend Mitch bij haar in
de taxi zitten, zij vragen of de taxichauffeuse hen naar chollerhuizen op
het eiland kunnen brengen. Gielen: "Op haar vraag waarom, wordt geantwoord:
'Omdat Natalee onlangs in Amerika in rehab zat'."
Gielen durft de stelling aan dat Beth Twitty in de dagen, maanden en
inmiddels jaren na de verdwijning van haar dochter maar één ding wilde:
Natalees laakbare gedrag en wijze van verdwijning verdoezelen. En daarvoor
had ze maar één ding nodig: een zondebok. Dat werd Joran van der Sloot, de
jongen die het laatst met haar was gezien, in gezelschap van de twee
Surinaamse broers Deepak en Satish Kalpoe, die moest(en) het gedaan hebben,
aldus Gielen. Joran heeft volgens Gielen de fout gemaakt door in eerste
instantie te liegen over het achterlaten van Natalee. "Hij beschrijft dat
overigens ook in zijn boek waarin hij zichzelf niet ontziet."
NIET DEUGEN
Het idee dat Twitty een merkwaardige rol heeft gespeeld, wordt bij Gielen
versterkt door beweringen die zij in de loop van de tijd gedaan heeft.
Gielen noemt een aantal voorbeelden. "Ze presteert het om in interviews -
FOX News, Geraldo - te zeggen dat de Nederlandse overheid gebruik heeft
gemaakt van de tragische gebeurtenissen rond orkaan Katrina om op Aruba de
verdachten vrij te laten, in september 2005. 'Rape is not a crime for the
Dutch government', voegde Twitty er zelfs aan toe." In hetzelfde interview
beweert de moeder dat er vijf verklaringen zijn waarin Joran van der Sloot
toegeeft dat hij in zijn huis seks heeft gehad met Natalee die af en toe
buiten bewustzijn raakte, terwijl deze verklaringen niet bestaan, vertelt
Gielen.
"Als je in je boek schrijft dat je tijdens een vergadering op Aruba met de
Aruba Hotel and Tourism Association (Ahata) de opmerking maakt dat het
allemaal een cover-up was van Arubaanse zijde en de fluisterende reactie van
de toenmalige voorzitter van Ahata zou zijn 'ja, dat is zo', dan moet je
moed hebben. Terwijl je op je tien vingers kunt natellen dat dat gecheckt
kan worden, hetgeen ik heb gedaan."
Over Strategic Communications Task Force die door Aruba was opgericht
schrijft ze dat deze er was 'to combat the negative media and to combat us'.
Gielen: "Een lid van de taskforce bestrijdt dit en stelt dat de taskforce
altijd juist getracht heeft genuanceerd te werk te gaan. In het begin heeft
de strategic taskforce juist nota bene zich als liaison opgeworpen voor
haar. Hotels werden geregeld, haar persconferenties werden gefaciliteerd.
Geld ingezameld." Het lid 'kan alleen maar gissen' dat Beth de website - die
haar vaak ongefundeerde uitspraken en aantijgingen die het eiland schade
berokkende, nuanceerde - heeft ervaren als een aanval op haar.
Gielen haalt ook aan dat Twitty bij herhaling heeft beweerd dat haar dochter
geen bankpas bij zich had, 'want die lag in haar slaapkamer in Alabama'.
"Dit terwijl Jug Twitty - stiefvader van Natalee, van wie Beth intussen ook
gescheiden is - en een vriend in een taxi bespreken dat Natalee na haar
verdwijning tweemaal geld heeft opgenomen waarna ze haar rekening hebben
geblokkeerd."
In het boek schrijft Beth zich bedreigd te hebben gevoeld door Charles
Croes, die als eigenaar van een 'rental cellphone company' snel bij de zaak
betrokken was en op alle fronten hulp bood. Hij heeft zich volgens volgens
Beth voorgedaan als 'clearvoyant' en zou hebben gevraagd naar haar seksleven
toen hij alleen met haar in de auto zat. Een vriendin zou haar net op tijd
gered hebben. Gielen: "Het zijn niet de enige beledigingen die ze hem
toegooit. In een interview dat ik onlangs met hem had, vertelt Croes zijn
verhaal. En dat is wel even anders. Overigens worden door Croes de banden
van Twitty met het Witte Huis bevestigd. Jug Twitty zei tegen hem: 'Ik heb
heel lange vingers die tot in het Witte Huis reiken'. Al eerder bleek dat
Beth via Jug Twitty contacten had met Condoleeza Rice, die toen via de
Nederlandse minister van Justitie voor elkaar kreeg dat Aruba er een 'high
profile case' van maakte."
Grtz. Albert
www.sabroso.cjb.net