ezt 8WE
zeus04
"Przyszłość szybkiej kolei miejskiej w Polsce"
Pod takim tytułem odbyła się w Poznaniu w dniach 18 i 19 maja 1987 roku
konferencja naukowo-techniczna zorganizowana przez Sekcję Główną Komunikacji
Miejskiej Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Komunikacji, Miejskie
Przedsiębiorstwo Komunikacyjne w Poznaniu i Zarząd Poznańskiego Szybkiego
Tramwaju.
W konferencji wzięło udział około 110 osób - naukowcy (m.in. profesorowie:
Henryk Bałuch, Jan Podoski, Wojciech Suchorzewski), projektanci i
budowniczowie pierwszych szybkich kolei miejskich w Polsce (warszawskiego
metra i poznańskiego szybkiego tramwaju), pracownicy największych polskich
miejskich przedsiębiorstw komunikacyjnych, a także goście zagraniczni.
Uczestnicy konferencji wysłuchali referatów:
- doc. mgra inż. Jerzego Ostaszewicza pt. "Światowe tendencje obsługi
komunikacyjnej wielkich miast",
- dra inż. Zygmunta Nowaka pt. "Problemy realizacji systemów szybkiej
komunikacji szynowej",
- mgra inż. Wojciecha Wojtysiaka i
mgra inż. Marka Roszkowskiego pt. "Główne problemy planowania i projektowania
SKM",
- doc. dra Mariana Rataja pt. "Koncepcja rozwoju szybkiej komunikacji szynowej
w dużych aglomeracjach w Polsce",
- mgra inż. Alojzego Kiełkiewicza i mgra inż. Romualda Łużnego pt. "Tabor dla
SKM",
i informacji mgra inż. Janusza Chmielewskiego o budowie poznańskiego szybkiego
tramwaju oraz zapoznali się z jego trasą i realizacją budowy.
W opinii, o referacie doc. M. Rataja,
doc. dr hab. inż. Andrzej Rudnicki zwrócił uwagę na konieczność - z uwagi na
brak odpowiednich środków na budowę szybkich kolei (tramwajów) miejskich -
modernizacji istniejących systemów komunikacyjnych, zwłaszcza przez poprawę
ich organizacji, a także "ujawnienia i wykorzystania rezerwy, jakie tkwią w
układzie kolejowym".
Przykładem może być współpraca kolei francuskich (SNCF) z miejskimi
przedsiębiorstwami komunikacyjnymi w obsłudze komunikacyjnej Paryża i innych
miast, a także kompleksowe traktowanie obsługi komunikacyjnej polskiego
Trójmiasta (Gdańska - Sopotu - Gdyni) przez PKP (tzw. szybką kolej miejską -
SKM) i Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne (tramwaj, trolejbus i
autobus), zaprezentowane m.in. uczestnikom XXI Kongresu Techników Polskich -
członkom SITK.
Według opracowanej przez Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Pojazdów Szynowych
dokumentacji konstrukcyjnej dwuwagonowy zespół trakcyjny dla szybkiej kolei
miejskiej (typu 8WE) miałby następującą charakterystykę:
szerokość toru - 1435 mm
znamionowe napięcie zasilania - 750 V
prędkość maksymalna - 90 km/h
liczba silników trakcyjnych - 8
moc ciągła zespołu - 8x119 = 932 kW
liczba miejsc siedzących - 86
stojących - 284
ogółem - 370
długość zespołu (ze sprzęgami) - 38740 mm
wysokość (od główki szyny do dachu) - 3600 mm
wysokość podłogi od główki szyny - 1150 mm
szerokość wagonu - 2703 mm
rozstaw czopów skrętnych - 13000 mm
rozstaw zestawów kołowych w wózku - 2150 mm
liczba drzwi wejściowych w wagonie - 4
prześwit drzwi (otwartych) - 1210 mm
masa zespołu
nieobciążonego - 64 t
z obciążeniem - 90 t
układ rozruchu i hamownia - impulsowy-tyrystorowy przyspieszenie rozruchu -
0,35-1,2 m/s^2
opóźnienie hamowania - 0,75-1,2m/s^2
W dyskusji podkreślano pilną konieczność podjęcia w kraju produkcji
zunifikowanych pojazdów trakcyjnych
dla polskich kolei miejskich, przy czym zwracano uwagę na fakt, że
zaprezentowane przez OBRPS pojazdy nie będą mogły być eksploatowane w
istniejących układach komunikacji miejskiej.
Zagadnienia modernizacji istniejących układów komunikacyjnych polskich miast,
budowy szybkich kolei miejskich i taboru dla nich powinny być - zdaniem
dyskutantów - rozpatrywane i opiniowane przez Radę Techniczno-Ekonomiczną przy
Ministerstwie Komunikacji.
"Rozwiązania systemowe w transporcie"
Główna Komisja ds Polityki Transportowej Stowarzyszenia Inżynierów i Techników
Komunikacji zorganizowała w dniu 1 czerwca 1987 roku w Domu Technika w
Warszawie sympozjum na temat rozwiązań systemowych w transporcie, jako
kontynuację cyklu spotkań poświęconych wzajemnym relacjom między transportem a
gospodarką narodową. Celem sympozjum było dokonanie oceny wpływu rozwiązań
systemowych polskiej gospodarki na realizację zadań transportu wynikających z
Narodowego Planu Społeczno-Gospodarczego.
Podstawę do dyskusji stanowił referat dra Janusza Ostaszewskiego pt. "Ewolucja
rozwiązań systemowych w transporcie w latach 1982—1987".
W dyskusji postulowano konieczność trwałych (nie działających wstecz, jak to
niejednokrotnie ma miejsce) mechanizmów funkcjonowania przedsiębiorstw
transportowych, partnerskiego traktowania przez administrację i gospodarkę
tych przedsiębiorstw, ustalenia metody partycypowania budżetu państwa w
inwestycjach w zakresie infrastruktury transportu. Zwracano także uwagę na
brak koordynacji obsługi komunikacyjnej miast i aglomeracji miejskich przez
poszczególne rodzaje transportu (PKP, PKS, MZK) i rezerwy tkwiące w
możliwościach spójnego inwestowania i eksploatowania istniejących układów
komunikacyjnych oraz w organizacji ich eksploatacji, m.in. wykorzystywania
taboru poza szczytami komunikacyjnymi.
Obradom przewodniczył doc. dr Romuald Bauer - przewodniczący Głównej Komisji
ds Polityki Transportowej SITK. (sk)
--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl