Je moet liegen als je wilt meedoen
Martin Borsje
Wielrennen Interview met Bernhard Kohl, kroongetuige in de Weense
dopingaffaire
Je moet liegen als je wilt meedoen
De Oostenrijkse renner Bernhard Kohl (27) gebruikte acht jaar doping.
Hij spreekt vrijuit over zijn ervaringen in het peloton. ‘Iedereen
voelt zich nog altijd veilig.’
Door Mark van Driel en Mark Misérus
MARK VAN DRIEL
MARK MISéRUS
Tweemaal in zijn leven heeft Bernhard Kohl op een kruispunt gestaan.
Acht jaar geleden, als 19-jarige wielerbelofte, kon hij kiezen tussen
stoppen of doping. Vorig jaar, na de derde plaats in de Tour de France
en een positieve dopingtest, had hij die keuze opnieuw.
De 27-jarige Oostenrijker geeft zijn overweging prijs, bedachtzaam, in
behoorlijk Nederlands: ‘Ik had na mijn schorsing kunnen terugkeren.
Twee jaar lang had ik perfect kunnen dopen, 20 liter bloed had ik
kunnen opslaan, en dan was ik terug geweest. Het had gemakkelijk
gekund. Ik had de keuze: liegen of niet.’
Kohl wil de waarheid spreken. Het is niet zijn bedoeling de wielersport
‘dood te maken’ met zijn biecht, benadrukt hij in Wenen, waar hij
justitie tot in detail heeft ingelicht over doping tijdens zijn jaren
bij Rabobank, T-Mobile en Gerolsteiner. Als lid van de opleidingsploeg
van Rabobank leerde hij Nederlands spreken.
De renner, die is opgeleid tot schoorsteenveger, hoopt de sport ‘een
beetje zuiverder’ te kunnen maken, vooral voor de jeugd. ‘Er is nooit
een wereldtopper geweest die precies heeft gezegd hoe het werkt in de
wielersport.’
De reacties vanuit het peloton kan hij raden. Hij zou ook boos hebben
gereageerd als een ander uit de school zou klappen. ‘Ze zullen zeggen:
die is niet goed bij zijn hoofd, hij is gek. Zo moet een renner
spreken. Hij heeft geen keus.’
Je begon als amateur met doping. Waarom?
‘In de jeugd en bij de junioren was geen sprake van doping. Bij de
beloften kwam ik in het Oostenrijkse sportleger. Je bent amateur, maar
je leeft als prof. De renners woonden samen.
‘Ik was 19, maar er waren ook oudere renners bij, van 22, 23 jaar. Zij
vertellen hoe het werkt. Het begint met vitamines spuiten en creatine.
Dan komt epo. De eerste keer was spuiten natuurlijk niet leuk. Het
zweet stond op mijn hoofd. Maar het went hè. Een spuit is een spuit. Of
er vitamines in zitten of epo, maakt niet veel uit.’
Je had toch kunnen weigeren?
‘Als je 19 bent en ziet dat amateurs doping gebruiken, dan is het een
kwestie van 1 en 1 optellen. Je weet dat bij de profs meer en
systematischer doping wordt gebruikt. Je staat op een kruispunt: wil je
kans maken als profwielrenner, dan moet je aan de doping. Anders moet
je stoppen. Als je vanaf je 13de niets anders hebt gewild dan
profrenner worden, dan kies je voor doping.
‘Dan begint het dubbelleven. In het begin is het niet zo moeilijk, dan
hoef je nog niet veel over doping te praten. Maar als je presteert,
word je interessant voor de media. Dan krijg je de vraag: gebruik je
doping? Natuurlijk zeg je dan: nee.’
Je hebt vorig jaar tijdens de Tour gezegd dat je geen doping gebruikte,
terwijl je na interviews op je kamer een bloedtransfusie onderging.
‘Dat zijn geen leuke momenten. Maar als je wilt meedoen, als je
dezelfde kansen wilt hebben als andere renners, moet je liegen. Liegen
hoort erbij, net als eten, slapen en drinken. Je moet je anders
voordoen dan je bent, als je prof wilt zijn.’
Je hebt in 2003 en 2004 bij de opleidingsploeg van Rabobank gereden.
Werd daar doping gebruikt?
‘Bij Rabobank zeiden ze dat we zonder doping moesten rijden. Bij mijn
eerste koers zijn ze zelfs boos geworden, omdat ik Red Bull had
meegenomen. Daar zit cafeïne in.
‘In een buitenlandse ploeg is het anders dan thuis. Je weet niet hoe
het werkt. In Oostenrijk was het vertrouwd, in Nederland kon ik niet
goed inschatten wat er gebeurde. Ik vertelde niet wat ik deed, ik wist
het niet van anderen. Maar ik kon doen wat ik wilde. Op zichzelf is het
geen probleem om in Nederland dope te gebruiken. De ploegleiding kan
nooit 24 uur per dag naast je zitten.
‘Het eerste jaar bij Rabobank gebruikte ik niet, want ik kwam bijna
niet in Oostenrijk. Ik was mijn contacten kwijt. Het tweede jaar heb ik
groeihormonen en epo genomen, maar niet veel. Ik verdiende bij Rabobank
veel minder dan in het Oostenrijkse sportleger.’
Controleerde Rabobank renners of ging de ploegleiding ervan uit de
renners verantwoordelijk waren voor hun prestaties, met of zonder
doping?
‘Dat is moeilijk te zeggen. Wielerploegen worden geleid door
oud-renners. Ze weten hoe het werkt. Ze moeten zeggen dat ze niets met
doping te maken willen hebben, omdat ze anders geen sponsors vinden.
Maar ze weten ook wanneer het begint en hoeveel het gebeurt.’
In 2005 maakte je de overstap van Rabobank naar T-Mobile. Bij die ploeg
was sprake van systematische doping, via een laboratorium in Freiburg.
‘Bij T-Mobile was ik een kleintje vergeleken bij renners als Ullrich,
Zabel en Vinokoerov. Ik zat niet in het systeem van de ploeg. Pas nadat
ik derde was geworden in de Dauphiné Libéré, kreeg ik een telefoontje
van de arts Lothar Heinrich: dat ik na de Tour eens moest komen praten
in Freiburg. Na die derde plaats dacht ik nog dat ik misschien kans
maakte op deelname aan de Tour. Dat was niet zo en ik snap nu waarom:
ik zat niet in het dopingsysteem van de ploeg.
‘Bij T-Mobile heb ik zelf het initiatief genomen. Ik dacht: ik ben nu
prof, er moet een beetje systeem in de doping komen. Ik heb wat in
Oostenrijk rondgevraagd en ben toen uitgekomen bij Stefan Matschiner.
Ik heb hem opgebeld en een week later hadden we een afspraak.
‘Matschiner heeft me gevraagd wat mijn doelen waren en wat ik al had
gebruikt. Hij vond dat ik met weinig doping veel had bereikt. Hij zag
potentie. Ik kreeg meteen een zakje groeihormonen en epo mee, voor
thuis.’
Via Matschiner begon je in 2005 met bloeddoping bij Humanplasma, de
zaak waarin je kroongetuige van justitie in Oostenrijk bent.
‘Van andere renners had ik gehoord over een bloedbank in Wenen. Ze
zeiden dat daar veel topsporters zaten, net als in Spanje bij dokter
Fuentes. Matschiner heeft me binnengebracht. Ik ben er drie keer
geweest: twee behandelingen van 2.000 euro en één van 2.500 euro. Maar
ik heb alleen bloed afgestaan, ik heb het nooit teruggekregen. In
februari 2006 barstte het dopingschandaal rond de Oostenrijke
langlaufers los bij de Winterspelen van Turijn. Toen is al het bloed
weggegooid.’
Klanten van Humanplasma kwamen op zondag bijeen bij McDonald’s,
tegenover het bedrijf. Was je niet bang herkend te worden?
‘Ik was nog niet zo bekend, maar ik zag wel sporters die ik kende. Uit
de wielersport, maar ook uit roeien, atletiek en zwemmen. Je kon eraan
zien hoe normaal het was. Er zaten echte toppers bij, dus ik had het
idee dat ik wel goed zat. Natuurlijk bleef ik daar niet rondhangen om
te zien wie er nog meer kwamen. Je maakte dat je wegkwam als je klaar
was. Maar er wordt gezegd dat er ongeveer honderd sporters kwamen, uit
zomer- en wintersporten. Namen noem ik niet, die heeft de politie. Daar
heb ik alles verteld.’
Na Humanplasma heb je met twee andere sporters een mobiele
bloedcentrifuge gekocht, zodat je kon doorgaan met bloeddoping.
Justitie verdenkt toenmalig Raborenner Michael Rasmussen ervan een van
die sporters te zijn.
‘Het was een idee van Matschiner. Dokter Fuentes was groot in het
nieuws, Humanplasma ook. Het was een goede optie voor mij. Hoe meer
mensen, hoe gevaarlijker. Dus als je met zijn drieën iets hebt, is de
kans dat het misgaat klein. Ik heb er met die andere twee nooit over
gesproken.’
Tijdens de Tour van 2008 kreeg je voor bergetappes driemaal bloed
toegediend dat eerder was afgenomen. Hoe ging dat?
‘Ik gaf een hotel op. Matschiner stapte met het bloed in het vliegtuig
en huurde een kamer in hetzelfde hotel. Ergens tussen het eten, de
massage en de interviews door trok ik me een half uur terug op de
kamer. Dan gebeurde het. Niemand zag het. De volgende ochtend was
Matschiner weer weg. Het was wel een beetje spannend, maar er kon
weinig gebeuren. Je kunt niet positief testen op je eigen bloed. En een
inval komt niet vaak voor.’
Ben je nooit bang geweest om betrapt te worden op doping?
‘In het begin een beetje, maar je wordt niet betrapt. Ik ben ongeveer
tweehonderd keer getest. Ik had zeker honderdmaal positief moeten zijn,
maar ik was het maar één keer. Die andere honderd keer was ik zuiver,
want ik gebruikte niet het hele jaar door.
‘In het begin gebruikte ik normale epo. Dan nam je een kleine dosis ’s
avonds om acht uur. Je deed het licht uit, de telefoon uit, en de deur
op slot. Als er ’s ochtends controleurs stonden, was je alweer zuiver.
‘Je kunt eigenlijk altijd doping nemen, want je gebruikt spullen die
controleurs niet kunnen vinden. Er was veel te koop dat ze niet konden
vinden, zoals epovarianten als nesp, aranesp en cera. Nu is er weer
nieuw spul. Ik voelde me veilig. Iedereen voelt zich nog altijd
veilig.’
Nog steeds?
‘Natuurlijk, Kijk naar de Giro. Mentsjov won met een gemiddelde
snelheid van 40,6 kilometer per uur. Een paar jaar geleden zat iedereen
tot zijn nek in de doping en toen reden ze langzamer. En nu zou
iedereen wel zuiver zijn? Dat is onmogelijk. Ik ga niet zeggen dat
Mentsjov heeft gebruikt. Maar het systeem werkt zeker niet.’
Ken je renners die geen doping gebruiken?
‘Ik ken ze wel, maar dat zijn geen profs. Voor zover ik heb gezien is
het niet mogelijk in de top te fietsen zonder doping.’
Ook voor Raborenners die vooraan meerijden?
‘Zo is het.’
Hoe kun je dat zo zeker weten?
‘Renners praten met elkaar. Je praat niet met iedereen. Je praat met
twee of drie anderen, gewoon op de fiets of bij de start. Die hebben
weer twee of drie andere vriendjes. Zo gaat het verder.’
Waarom gebruikte je naast bloeddoping ook cera?
‘Als je je bloed terugkrijgt, maakt je lichaam minder rode
bloedlichaampjes aan. Daarom moet je er een beetje epo bij gebruiken.
‘Je moet ook zorgen dat je bloedwaarden niet sterk schommelen, vanwege
het bloedpaspoort. Je moet de Tour niet beginnen met een
hematocrietwaarde van 41 en eindigen met 49, dat valt op. Je kunt ook
overdrijven en je bloedwaarde op 50 zetten. Dan win je misschien de
Tour, maar loop je ook risico.
‘Mijn bloedwaarde was 45, terwijl ik cera deed. Omdat mijn bloedwaarde
volgens mijn bloedpaspoort zo constant was, kreeg ik na de Tour een
geweldig contract bij Silence-Lotto. Ik zou een miljoen euro per jaar
gaan verdienen. Ze hebben gedacht: pfoe, derde worden met een
bloedwaarde van 45, dat is goed.’
Dat contract is verscheurd nadat je bent betrapt. Je bent gestopt. Was
doping de moeite waard?
‘Ik ben blij dat ik mijn doel heb bereikt. Ik ben derde geworden in de
Tour, dat was een jongensdroom. Ik weet dat ik kan meekomen als ik met
doping op hetzelfde niveau zit als de rest van de top. Ik voel me niet
schuldig tegenover renners.
‘Ik ben er niet rijk van geworden. Bij T-Mobile verdiende ik per jaar
ongeveer 20.000 schoon. Daarvan ging bijna de helft op aan doping. In
totaal heeft doping me al die jaren ongeveer 70.000 euro gekost.’
Zal je biecht helpen? Of ben jij de zondebok?
‘Dat is het systeem. Soms wordt er een renner uitgepikt, de rest gaat
gewoon door. De ploegleiders weten misschien niet precies wat er
gebeurt, maar ze zitten al lang in de sport. Misschien willen ze
veranderen, maar ze kunnen het niet veranderen. Het biologisch
paspoort? Bij mij waren alle waarden goed. Interne controle, zoals bij
Rabobank? Als je professioneel aan doping doet, test je goed.’
Had je nog gefietst en gebruikt als je niet was betrapt?
‘Natuurlijk. Net als die andere renners, op televisie.’
Susan Walker
> Met dank aan de Volkskrant 06-06-2009, pagina 25
>
> Wielrennen Interview met Bernhard Kohl, kroongetuige in de Weense
> dopingaffaire
> Je moet liegen als je wilt meedoen
Mooi stukkie. Ik zag het (nog?) niet op de website. Alleen toegankelijk
voor abonnees?
Martin Borsje
Overgetypt ;-)
Susan Walker
Oh, bedankt!
Dolfy
> >> Met dank aan de Volkskrant 06-06-2009, pagina 25
> >>
> >> Wielrennen Interview met Bernhard Kohl, kroongetuige in de Weense
> >> dopingaffaire
> >> Je moet liegen als je wilt meedoen
>
> > Mooi stukkie. Ik zag het (nog?) niet op de website. Alleen toegankelijk voor
> > abonnees?
>
> Overgetypt ;-)
Zeer grote dank daarvoor..
Het laat mooi zien hoe men een bepaalde gedachtestroom komt.. Natuurlijk
was aardig tot greootdele dat pakte in de jaren negentig en begin 2000.
Toch denk dat het aantal door renners zelf die in zo'n situatie komen
wat overschat worden. Als 30 tot 50 procent van het peloton pakt dan
lijkt het me correct vanuit de optiek voor nogal wat renners dat
iedereen of tot 90 procent pakt van het peloton.
Ook laat het Oostenrijkse wereldje goed zien en tercht merkt ie op dat
niet al te moeilijk is om doping te nemen, ook wil een ploeg dat niet,
nu zal bij nogal wta ploegen een stukje lastiger zijn natuurlijk...
--
Dolfy
- naaisgroep : alt.dolfy.forever
- Westfrieske zaitte :
- Z� drok as 'n k�p mit ien pul
Bert
"Martin Borsje" <nos...@invalid.nl> schreef in bericht
news:4a2a5ef7$0$6674$703f...@textnews.kpn.nl...
> Met dank aan de Volkskrant 06-06-2009, pagina 25
>
>
> Wielrennen Interview met Bernhard Kohl, kroongetuige in de Weense
> dopingaffaire
> Je moet liegen als je wilt meedoen
>
Waardevol stukje. Ze moeten dat doping gedoe maar eens stoppen en het
gebruik ervan vrijgeven. Dat scheelt een hoop gez**k en we kunnen het
tenminste weer gewoon over wielrennen hebben.
Rob
"Dolfy" <dolfyG...@hotpop.com> schreef in bericht
news:1j0yai8.1aia3snoptwdeN%dolfyG...@hotpop.com...
>
> Zeer grote dank daarvoor..
> Het laat mooi zien hoe men een bepaalde gedachtestroom komt.. Natuurlijk
> was aardig tot greootdele dat pakte in de jaren negentig en begin 2000.
> Toch denk dat het aantal door renners zelf die in zo'n situatie komen
> wat overschat worden. Als 30 tot 50 procent van het peloton pakt dan
> lijkt het me correct vanuit de optiek voor nogal wat renners dat
> iedereen of tot 90 procent pakt van het peloton.
>
> Ook laat het Oostenrijkse wereldje goed zien en tercht merkt ie op dat
> niet al te moeilijk is om doping te nemen, ook wil een ploeg dat niet,
> nu zal bij nogal wta ploegen een stukje lastiger zijn natuurlijk...
>
Ik heb je al eens eerder ervan beschuldigd dat jij je verslagen knipt en
plakt. Nu weet ik het zeker. Als ik je andere bericht lees van 17 minuten
eerder en de schrijfwijze daarvan vergelijk met bovenstaand, kan ik maar tot
��n conclusie komen namelijk dat ik wel degelijk gelijk had.
Rob
Dolfy
Remco Moedt
wrote:
Over wielrennen? Of over begrafenissen?
Cheers!
Remco
Bert
"Remco Moedt" <no@email> schreef in bericht
news:4a2bfe62...@news.xs4all.nl...
en heremetijd-verhalen (had ik het maar nooit gedaan). Nu doet iederen erg
hypocriet over zijn hematocriet.
groet
Bert
"Martin Borsje" <nos...@invalid.nl> schreef in bericht
news:4a2a5ef7$0$6674$703f...@textnews.kpn.nl...
>
> Had je nog gefietst en gebruikt als je niet was betrapt?
>
> ‘Natuurlijk. Net als die andere renners, op televisie.’
>
>
Met dank aan Bert Wagendorp van de VK op 08-06-2008, pagina 3.
Bert Wagendorp, columnist en wielrenner van de VK zet het verhaal van Kohl
vandaag nog even in een kader en plaats het in de juiste context.