Bordeaux-Pariijs; 21 en 22 juni 2008
Gerrit Schotman
1405 deelnemers, 1124 gefinished. Ik ben als nr. 446 geëindigd.
Het zijn getallen, maar het zegt weinig tot niets.
Donderdag:
We vragen de organisatie of we op het terrein van de start de
caravan voor een nachtje kunnen stallen, zodat we geen moeite
hoeven te doen om op tijd (06.00 uur) aan de start te staan. Dat
moet volgens iedereen kunnen en vrijdagavond parkeren wij de
caravan op een paar parkeervakken. De wekker op 5 uur en
proberen te slapen.
Als dat eindelijk lukt, blijkt een wekker niet nodig om wakker
te worden. Al voor 5 uur staan er diverse mensen voor de caravan
te praten en blijkt de startlijn ter hoogte van de kop van de
caravan te liggen.
Zaterdag:
Om 6 uur vertrekt een groep van circa 700 man (en vrouw) om
binnen 35 uur de afstand van 623 km (officieel) te overbruggen.
De overige deelnemers zijn al een dag eerder gestart (ca 400)
voor een georganiseerde rit met overnachtingen en de rest (ca
200) doet het als cyclosportieve, start om 14 uur en heeft dan
27 uur de tijd. Volgens een paar Belgen die we de avond tevoren
spraken zou het warm worden, wel 30 plus. Het is ook zonnig en
dat zal lang zo blijven.
De eerste kilometers zijn redelijk vlak en het tempo ligt hoog.
Ik volg de eerste groep van circa 100 man, maar moet deze na een
km of 20 laten gaan. Op de kleine hoogteverschillen gaat de
groep voluit naar boven (30 a 35 per uur). Ik zak wat in tempo
terug en kan op de korte afdalingen niet voldoende aansluiten.
Oorzaak blijkt onder andere een aanlopende rem te zijn. Aan het
eind van de remkabel (bij het wiel) zit een eindbout en die
trilt uit zijn houder en blijft dan halverwege deze houder
steken. Een probleem dat ik ook al op vakantie een aantal keren
was tegengekomen. Het is vrij eenvoudig te herstellen door wat
met het kabeltje te rommelen, maar ik moet er wel voor stilstaan
en uit de fiets stappen. Het kost al met al een minuutje of iets
meer voor ik weer verder kan. De groep wacht echter niet.
De eerste controle is na 106 kilometer en ik kom na 3½ uur aan
(ruim 31 gem). Het is er erg druk en eigenlijk is men niet op
deze grote hoeveelheden mensen berekend. Ik moet zoeken om de
controletafel te vinden en ze zetten mijn eerste stempel op de
controlekaart. Eerste???? Ze zetten meteen maar een tweede
stempel. Ik ben in Bordeaux weggefietst zonder een startstempel
te halen. Nooit aan gedacht, het was ook zo makkelijk: fiets
klaar zetten en weg wezen. Zo krijg ik hier dus mijn officieuze
startstempel.
De rij voor de consumpties is lang en het enige toilet dat te
vinden is, is vies en inmiddels al zonder wc-papier. Ik heb
voldoende drinken bij me om de volgende controle te halen en kan
ook onderweg wel een kop koffie halen.
Na 5 minuten heb ik het wel gezien en vertrek weer. Het wordt
warm en de zon brandt. Geleidelijk aan komt er meer reliëf in
het landschap en de heuvels worden langer. Het is druk op de
weg, overal fietsers en daar tussendoor plaatselijk verkeer,
maar ook vele volgauto’s en campers. Zij begeleiden fietsers.
Iedereen haalt me op de hellingen in en op de afdalingen plak ik
achter de auto’s, zonder ze te kunnen inhalen. Dat drukt mijn
tempo behoorlijk.
De 2e controle is na 231 km. Een etappe van 125 kilometer.
Vanwege de warmte las ik een om de 40 km een korte pauze in. Het
is al ruim over de 30 graden. Om 15:40 ben ik op de controle
voor mijn volgende stempel. Deze etappe is door het vele
klimwerk aanzienlijk langzamer gegaan dan de eerste. Het
gemiddelde is gezakt naar 25.5.
Ik neem een koffie en vertrek na 15 minuten voor nog een etappe
met klimwerk.
Om een uur of 5 ga ik even van de route af om in een supermarkt
wat in te slaan voor de avond en nacht. Door de warmte drink ik
meer dan normaal en een paar bananen extra kan ook geen kwaad.
De hitte neemt wat af als de avond begint, maar de warmte blijft
lang hangen. Ik bereik controle 3 tegen 8 uur in de avond. Het
gemiddelde is gezakt tot 24.8.
Het terras en het café zijn vol en het duurt een tijd voor ik
mijn consumptie kan bestellen. Na 20 minuten vertrek ik weer.
Nu volgt een spannende etappe. Minder heuvels, dat wel, maar met
name de voetbal wordt nu belangrijk. Om kwart voor 9 begint
Nederland-Rusland in de kwartfinales van het EK dat in
Zwitserland/Oostenrijk wordt gehouden. Ik heb een
radio-wereldontvanger meegenomen en zet de radio op de korte
golf. Veel geruis, maar als ik de radio erg hard zet is het net
te volgen. Tenminste als ik niet te snel fiets. De Russen zijn
beter en komen voor. Nederland maakt kort voor tijd gelijk, maar
delven het onderspit in de verlenging. Exit op het EK.
De etappe gaat geruisloos voorbij en als de wedstrijd afgelopen
is, is het maar een paar kilometer meer naar controle 4. Ik ben
nu over de helft (384 km) en het gemiddelde stabiliseert op
24.8. De controle is op een groot sportcomplex en ik krijg er
brood en drinken. Weer ruim 20 minuten pauze voor ik vertrek om
half 12 in de nacht.