kps gang news หยุดทำเวบรุ่น กพส.35 kpsclub

11 views
Skip to first unread message

นายบอน กาฬสินธุ์

unread,
Aug 27, 2009, 5:34:17 AM8/27/09
to kps...@googlegroups.com
..ต้องถือว่าเรื่องของ พรทวี ทำให้ได้สัมผัสคำว่า "เพื่อน"
ในหลายมุมจริงๆ ทั้งเพื่อนคณะเกษตร มข. ,เพื่อน กพส. ฯลฯ จากเดิม
เมื่อมีงานศะ แค่การไปร่วม

ใส่ซอง, ไปร่วมสวดศพ, เป็นเจ้าภาพสวดศพ..แต่กรณีของพรทวี
ทำให้ได้มองเห็นหัวใจของเพื่อนมากขึ้น ทั้งเรื่องการทำเสื้อที่ระลึก,
การเปิดบัญชีเพื่อช่ว

เหลือเพื่อน มาจนถึงการหยุดทำเวบรุ่น kpsclub แล้วเปิดเวบ
ที่ไม่ใช่เวบรุ่น แต่เป็นเวบของเพื่อนๆ เวบคนกันเอง kpsgang
..ก๊วนเดียวกัน


+++ Update คลิกอ่านในเวบใหม่ + +


-> Clip video ประหยัด อุ่นใจ พูดเรื่องทำเสื้อที่ระลึก 24 ส.ค.2552
http://kpsgang.blogspot.com/2009/08/test.html

-> เราสามคน สามหล่อ สามเข้ม
http://kpsgang.blogspot.com/2009/08/blog-post_26.html

-> 15 ภาพจากฟ้ารุ่ง from USA Olema's camp (3)
http://kpsgang.blogspot.com/2009/08/15-from-usa-olema-camp-3.html

-> KPS-gang memories #10 บันทึกของวันวาน ต.ค.- พ.ย.2534 กีฬาสี
http://kpsgang.blogspot.com/2009/08/kps-gang-memories-10-2534.html


พูดถึงเรื่องที่มาที่ไป เรื่องเสื้อที่ระลึก อุปสรรค ปัญหา
ความไม่เข้าใจต่างๆ
บรรยากาศการหารือระหว่างเพื่อนกับเพื่อนก่อนถึงเหตุการณ์ที่ทำให้ตัดสินใจต้อง

เลิกทำเวบรุ่น


-> ทำไมถึงต้องหยุดทำเวบรุ่น กพส.35
อ่านได้ในช่วงท้ายของเมล์นี้
( เป็นความคิดเห็นของนายบอนคนเดียวเท่านั้น ที่ไม่อยากให้เวบที่ทำ
ถูกตีความหมายผิดไปจากความตั้งใจจริงในการทำเวบให้เพื่อน)


-> เสาร์ที่ 29 สิงหาคม2552 นายบอนเข้า กทม. จะมีมิตติ้งพิเศษ
ก่อนงานวิวาห์ของ สุขสันต์ อุดรศรี ที่บินมาจากเวียดนามโดยตรง
มาแจกการ์ดงานแต่ง
นัดเจอกันที่บ้านของอ้าย ธัชพล แถวรามอินทรา เพื่อนๆที่อยู่ใกล้
และอยากมาเจอกัน ไม่ควรพลาด

เบอร์อ้าย ธัชพล คาดีวี โทร 085-9096333
.....6 ทุ่ม นายบอนจะขึ้นรถไฟเดินทางไปบุรีรัมย์


------เรื่องเสื้อที่ระลึก -----

จากการรับฟังคำแนะนำจากเพื่อนๆ ทำให้ประหยัด อุ่นใจ
มีแนวทางที่ชัดเจนในการทำเสื้อที่ระลึกมากขึ้น
โดยเสื้อจะออกมาในช่วงกลางเดือน กันยายน 2552

ขายในราคาตัวละ 300 บาท
ซึ่งได้รวมค่าเสื้อ และส่วนที่จะร่วมทำบุญช่วยงาน 100 วันของพรทวีไว้แล้ว


เพื่อนที่อยากร่วมแสดงน้ำใจ จากเพื่อนแท้ถึงเพื่อนผู้จากไป
สามารถแจ้งเบอร์เสื้อ..จำนวนตัวได้ที่
- ประหยัด อุ่นใจ 089-2790168
- องอาจ ห่อพาน 089-7407452
- นายบอน ทางอีเมล์นี้


และสามารถจ่ายเงินสดโดยตรงกับประหยัด หรือฝากทางองอาจ หรือนายบอนก็ได้
หรือจะรอโอนเงินผ่านทางหมายเลขบัญชี ซึ่งจะได้แจ้งในเมล์ต่อไป


เสื้อที่ระลึกเป็นเสื้อโปโลสีอ่อน ล่าสุด ประหยัดไปดูมาแล้ว เลือกเสื้อสีเทา
จะส่งเสื้อให้เพื่อนที่สั่งจอง ทางไปรษณีย์ฟรี
แต่สำหรับเพื่อนบางคนจะเอาเสื้อไปให้ด้วยตัวเอง

* * นี่คงเป็นครั้งแรก และครั้งเดียวที่มีการทำเพื่อเพื่อนที่จากไปในลักษณะนี้
ถ้ามีเพื่อนจากไป คงไม่มีการทำเช่นนี้อีกแล้ว
เพราะมีแนวทางที่จะเปิดบัญชีกลางของรุ่น
ให้เพื่อนโอนเงินเข้ามาเป็นกองกลาง
เมื่อมีเพื่อนจากไป จะมีตัวแทน เบิกเงินจากบัญชี ไปมอบให้ตามจำนวนที่เห็นว่าเหมาะสม

ไม่มีบรรยากาศการพูดคุย ไม่ได้เห็นเพื่อนหลายคน โผล่มาในคลิปวิดีโอ
มาร่วมคิด พูด ระดมสมอง และทำเพื่อเพื่อนผู้จากไปในแบบพรทวีอีกแล้ว


-มดแดง กนกพร = 1 ตัว ไซด์ S
-บักแข่ว-วุฒิชัย = 1 ตัว เบอร์ L
-ณัฐดนัย พันธุ์วาสนา= 1 ตัว เบอร์ M.
-ฟ้ารุ่ง = 1 ตัว size L

-ชัยรัตน์ คำภิรมย์ = 2 ตัว
-สุขสันต์ อุดรศรี = 2 ตัว
-อ้าย ธัชพล+อี๋ นัยยพัฒน์ = 3 ตัว
-มนตรี บุรีรัตน์ = 2 ตัว
-สมศักดิ์ โยธาศรี = 2 ตัว

-นกขุ่ม นุชนาถ = 1 ตัว
-สุวรรณา ชัยนาม = 4 ตัว
-ไข่ อรจิตร+โอ๋ ชัยวุฒิ = 2 ตัว
-นายบอน+อำนาจ แสงสุข =2 ตัว
-องอาจ = 2 ตัว
-แอน หทัยรัตน์ = 1 ตัว

+++

++++++++++++
"ทำไมถึงต้องหยุดทำเวบรุ่น กพส.35 kpsclub"
++++++++++++


อะไรก็เกิดขึ้นได้ทุกเวลา


การเปิดเวบ kpsclub
เพื่อเป็นสื่อกลางให้เพื่อนได้มาติดต่อสื่อสารกันอีกครั้ง
รำลึกความทรงจำวันวาน และให้ได้ใกล้ชิดกันยิ่งขึ้น
เริ่มต้นจากการทำเวบไว้ จนเป็นที่รู้จักกันมากขึ้น
เมื่อเพื่อนได้ติดต่อสื่อสารกัน เรื่องราวต่างๆก็เกิดขึ้นอีกหลายเรื่อง
เรื่องที่ไม่เคยรู้เคยเห็นมาก่อน ก็ได้ดู ได้เห็น ได้ยินเสียง
จากการเก็บภาพงานเลี้ยงรุ่นตอนสงกรานต์ จนเกิดการมิตติ้งที่ต่างๆ
การไปเยี่ยมบ้าน จนถึงการไปเก็บบรรยากาศงานแต่งงาน และงานศพ


เมื่อพบเจอกัน ก็มีเรื่องพูดคุยกัน เรื่องราว ข่าวคราว
ถูกนำมาบอกเล่าในเวบ ให้คนที่เปิดดูได้รู้ข่าว หลังจากที่ผ่านมา
ไม่เคยรู้


การที่มีโอกาสได้ไปเยี่ยมเพื่อน โดยเฉพาะการไปเยี่ยมบ้าน นั่งกินข้าว
กินเหล้าด้วยกัน ในเวลาที่มีจำกัด แต่ตั้งใจแบ่งเวลาเพื่อให้ได้เจอเพื่อน
เกิดความประทับใจมากมาย
และยังช่วยเติมความสุขที่เพื่อนได้มาเจอกันในช่วงเวลาสั้นๆอีกด้วย
นอกจากคนที่ได้มาเจอกันแล้ว คนที่เปิดดูเวบ ยังได้ยินเสียง เห็นภาพ
ใกล้ชิดยิ่งขึ้น


มีสุขก็ย่อมมีทุกข์คละกันไป นอกจากงานสังสรรค์เฮฮากันแล้ว
ยังมีงานศพที่ต้องไปร่วม ทั้งงานศพของคุณพ่อของสมแอ๋ง..สมศักดิ์ โยธาศรี
จนมาถึงพอลลี่ - พรทวี เทพาศิริ ที่คาดไม่ถึงว่า
เพื่อนจะจากไปอย่างคาดไม่ถึง

เมื่อเพื่อนของเราจากไป ก็เดินทางไปร่วมงานศพ และได้เห็นน้ำใจของ ประหยัด
อุ่นใจที่คอยดูแลเพื่อน อยู่กับเพื่อนมาตลอด
มีความคิดที่อยากจะช่วยเหลือเพื่อนทุกวิถีทาง ตั้งแต่ที่เพื่อนยังอยู่
จนถึงวันที่เพื่อนของเราจากไป ก็ยังมีความตั้งใจที่จะทำอะไรสักอย่าง
เพื่อสื่อถึงเพื่อน
และตกลงใจจะทำเสื้อที่ระลึกเพราะเรื่องเสื้อที่ระลึกนี่เอง
ทำให้ได้มองเห็นความจริงของคำว่า "เพื่อน" จากหลายๆคน

- หลายคนพร้อมที่จะช่วยเพื่อนทันที โดยไม่มีข้อแม้
- บางคนสงสัยว่า ช่วยเพื่ออะไร จะได้อะไร ทำไปทำไม
- บางคนสงสัยว่า ทำไมต้องทำ
- บางคนสงสัยว่า งานนี้เป็นงานของรุ่นหรือเปล่า จำเป็นที่จะต้องช่วยใช่หรือไม่

จากความตั้งใจของประหยัด หลังจากการไปเยี่ยมพรทวี ครั้งสุดท้าย
แล้วมานั่งหารือกันว่า น่าจะทำเสื้อที่ระลึก
เพื่อให้เพื่อนๆได้มีส่วนช่วยเพื่อน แต่เพื่อนก็จากเราไปเมื่อ 30
ก.ค.2552 เพื่อนๆที่ กทม. ที่คิดตรงกับประหยัด อยากจะมีส่วนช่วยเหลือ
จึงปรึกษาหารือ มีแนวคิด เปิดบัญชีธนาคาร อำนวยความสะดวกให้
และเรื่องเสื้อก็จะทำโดยมีเงื่อนไข และเป้าหมายที่ชัดเจน ....ทุกประเด็น
นำมาบอกเล่าผ่านเวบ kpsclub เพื่อให้เพื่อนๆคนอื่นรู้ว่า
เพื่อนๆที่มาคุยกัน
พูดเรื่องอะไร...เพราะต้องการให้เพื่อนที่อยู่ไกลได้ใกล้ชิด ได้เห็น
ได้ยิน เหมือนนั่งร่วมโต๊ะใกล้ๆกัน

เพราะอยากให้เพื่อน มีส่วนช่วยเหลือตามความสมัครใจ
เกิดการแลกเปลี่ยนความคิดเห็น เพื่อหาแนวทางที่เป็นไปได้
ภายในระยะเวลาที่กำหนด คือ วันทำบุญ 100 วันของพรทวี และเป็นกรณีแรก
เมื่อเพื่อนร่วมรุ่นของเราจากไป เราจะทำอย่างไรดี
รับฟังความคิดเห็นจากหลายคน ถ่ายทอดข้อความผ่าน kpsclub

เพราะเคยมีเพื่อนที่่จากเราไป แต่พวกเราไม่เคยมีโอกาสได้แสดงน้ำใจกับเพื่อนเลย
รู้ข่าวแล้ว ก็แล้วไป....

บรรยากาศดูเหมือนตึงเครียด แต่เพราะเป็นการสื่อสารผ่านเวบ
ถ้าเป็นการนั่งคุยกัน ชนแก้วกันไป คุยกันก็มีช่วงที่เครียดบ้าง
แต่ในที่สุดก็จะได้ข้อสรุปออกมา จะเร็วหรือช้าเท่านั้น


เรื่องการทำเสื้อที่ระลึกก็เช่นกัน หลายความคิดเห็น
นายบอนไปพูดคุยกับเพื่อนหลายคน ได้ฟังหลายคำแนะนำ ได้เลือกมาใช้ คิด
และบอกประหยัด จนได้แนวทางที่เริ่มชัดเจนขึ้น... หลายเสียงสนับสนุน
แต่มีหลายเสียงถามว่า จำเป็นต้องช่วยเหลือด้วยหรือ เป็นงานของรุ่นใช่ไหม
ต้องทำใช่ไหม

มีคนบอกว่า ให้ทำกลุ่มเล็กๆดีกว่า ขณะที่มีเพื่อนบางคนแนะนำว่า
น่าจะแจ้งประธานรุ่น เข้าที่ประชุมของรุ่นไปเลย แต่ฟังน้ำเสียง-
คำพูดแล้ว เหมือนเราไป รบกวนเพื่อนจริงๆ ทำให้ความเห็นส่วนตัวของนายบอน
ไม่อยากให้ไปยุ่งกับรุ่นมากนัก แต่ขึ้นอยู่กับประหยัด เจ้าของความคิดว่า
จะทำเล็กๆ หรือจะให้เป็น
เรื่องของรุ่นหรือไม่......


เรื่องเสื้อมีหลายประเด็นที่ยังไม่ลงตัว
และประหยัดไม่มีโอกาสได้หารือกับเพื่อนๆหลายคนมากนัก
มีแต่คุยทางโทรศัพท์สั้นๆ และเข้ามาเขียนข้อความในเวบทิ้งไว้
นายบอนพยายามช่วยเหลือ นัดเพื่อนที่คิดว่าพอจะช่วยประหยัดได้ ให้มาเจอกัน
เลือกเพื่อนที่เต็มใจช่วยเพื่อนอย่างเต็มที่ แต่เวลาว่างไม่ตรงกันสักที

วันจันทร์ที่ 24 สค ก็นัดได้ส่วนหนึ่ง ขนาดโทรนัดเพื่อนอีก 2 คน
ตอนใกล้เลิกงาน ก็ยังโทรมาบอกว่า ติดธุระด่วน ไปไม่ได้ เลยนัดได้แค่
องอาจ ไข่ อรจิตร โอ๋-ชัยวุฒิ (เจ้าของบ้าน) ให้เพื่อนๆได้มาฟังประหยัด
ช่วยให้คำแนะนำว่าจะทำอย่างไรดี เพื่อนก็แนะนำให้ลองไปคุยกับประธานรุ่นสิ
ประหยัดยอมรับ ว่า ไม่รู้
จริงๆ และไม่ได้นึกถึงประเด็นนี้เลย ก็เลยตัดสินใจไปพบประธานรุ่น

แต่ความคิดเห็นของประธานรุ่น
ก็เหมือนกับเพื่อนหลายคนที่ไม่เห็นด้วยกับวิธีการที่ประหยัดกำลังจะทำ
ทำไปเพื่ออะไร ทำไมต้องไปคุยกันที่อื่น ทำไมไม่มาปรึกษากันก่อน ทำไมๆๆๆๆๆ
หลังสอบถามได้หลายประเด็น แล้วรวบรวมประเด็นตามความเข้าใจ
แล้วก็หันมาต่อว่านายบอน

- ไปทุกงานทำไมไม่บอกเค้าล่ะ
- ทำไมไม่บอกว่า ต้องมาหาประธานรุ่น
- เมื่อวานก็มาหา ทำไมเมื่อวานไม่พูดให้ละเอียดกว่านี้
- ทำไม ๆๆๆๆ


ประหยัดยอมรับตามตรงว่า ไม่รู้จริงๆ นายบอนนั่งฟังเงียบ
ให้ประหยัดพูดชี้แจงไป อีกฝ่ายพูดด้วยน้ำเสียงเฉียบขาด
ชี้ประเด็นให้เห็นชัดเจนว่า ผิดตรงไหน ควรทำอย่างไร
และมีตรงไหนที่ผิดบ้าง!!!!


ถ้าว่ากันตามหลักการ หากทำในรูปแบบของรุ่น จะว่าไปแล้ว.....ก็ผิดจริงๆ
แต่การพูดกับเพื่อน.....ทำไมต้องพูดแดกดันขนาดนั้น


หลังจากพูดเสร็จ ระบายจนสะใจและเดินจากไปด้วยความหงุดหงิด
นายบอนและองอาจก็เดินออกมา ประหยัดชวนไปต่อที่ร้านของเป้ แถวทุ่งศรีเมือง
มีค้ำฟ้า ยนตจิตร และ พรรคพวกรินเหล้ารออยู่ที่นั่น และเป็นที่นั่นเอง
ที่ประหยัดได้แนวทางที่ชัดเจนว่า จะทำเสื้อที่ระลึกออกมาอย่างไรดี

นึกว่าจะได้ข้อสรุปจากการไปหาประธานรุ่น
......แต่สุดท้าย ได้ข้อสรุปจากเพื่อนแท้ที่เข้าใจเพื่อนนี่เอง


พอมานั่งคุยกัน เลยตัดสินใจว่า


ปิดเวบ kpsclub ดีกว่า!!!!!


คำหนึ่งที่ได้ยินมา คือ "สิ่งที่ลงในเวบรุ่น kpsclub
ก็ถือเป็นเรื่องของเพื่อนในรุ่นไปด้วย"

ได้ยินแล้ว อึ้ง


kpsclub ที่ตั้งใจทำ เพื่อให้เป็นสื่อกลางระหว่างเพื่อน
มีนายบอนเป็นคนสรรหาเรื่องต่างๆมาลง เมื่อพูดประเด็นนี้ขึ้นมา
จึงเข้าใจทันทีว่า ทำไมถึงโกรธนักหนา ที่ไปจับกลุ่มคุยกันที่ห้วยผึ้ง
เรื่องทำเสื้อ แล้วที่มีมิตติ้งที่กรุงเทพ ที่คุยกันนั่นน่ะ
ทำไมไม่มาคุยกันในรุ่น แค่บอกมาก็จะนัดเพื่อนๆให้มาคุยกันแล้ว
อย่างการเตรียมงานเลี้ยงรุ่น โทรบอกเพื่อนก็มากันพร้อมหน้า

แต่ความเป็นจริง งานวันเผาศพของพรทวี ไปกันกี่คนล่ะ (
4 คน)
บางคนไม่เข้าใจเจตนาการช่วยเหลือพรทวี ถ้าคุยกันในที่ประชุมรุ่น
คงจะเจอของจริง อย่างที่นายบอนเจอ คือ ทั้งด่า ทั้งตำหนิ ไม่เห็นด้วย


กินเหล้าได้พักใหญ่ องอาจชวนกลับบ้าน เพราะเขาปวดหัว นอนน้อย
กรีดยางแบบไม่ได้พักผ่อน รู้สึกผิดเหมือนกันที่ชวนองอาจมาช่วยประหยัด
หารือเรื่องทำ เสื้อ แต่องอาจบอกว่า "ต้องมา เพื่อเพื่อน
ไม่อยากให้เพื่อนทำอะไรพลาดพลั้งไป เพราะเป็นห่วงเพื่อน"
ส่วนประหยัดมาจากร้อยเอ็ด มารอเจอตามนัด เพราะ
ตั้งใจที่จะทำเสื้อตามที่ตั้งใจไว้


นายบอนรู้สึกแย่ที่เพื่อนโดนด่า ถูกแดกดัน กล่าวโทษอย่างไม่มีทางออกใดๆ
เรื่องทำเสื้อ ต่างคนต่างสละเวลาส่วนตัวเพื่อมาทำกันทั้งนั้น
นายบอนก็ต้องรีบกลับมาให้ทันเวลา ปวดหัวมาตั้งแต่บ่าย แต่รีบมา
เผื่อว่าจะได้ข้อสรุปที่ชัดเจน แต่ก็มาโดนด่า เสียความรู้สึกอย่างมาก
ทั้งๆที่ความจริง พูดให้ดีกว่านั้นก็ได้


นั่งฟังไป ปวดหัวก็ปวด นั่นก็ผิดๆๆๆๆๆๆ
กลับมาถึงบ้าน ถามตัวเองว่า ทำไปทำไมล่ะเวบรุ่น

งานเลี้ยงรุ่น ก็เต็มที่กับการถ่ายรูป จากช่วงเย็นยันตี 1 เดินๆนั่งๆ
ไปถ่ายมุมนั้นมุมนี้ ตี 1 ต้องกลับบ้าน เพราะหิวข้าว
อยู่ในงานกินอะไรนิดหน่อย อยู่จนมือสั่นหิวจนทนไม่ไหว
ต้องกลับไปหาอะไรกินที่บ้านในคืนวันเลี้ยงรุ่น
แล้วมาเปิดคอมพิวเตอร์เอารูปลงเวบ เพราะมีเพื่อนที่อยู่ไกลๆรอดูรูป
นั่งมือสั่นตัวสั่นด้วยความง่วงแต่ต้องรีบทำ เพราะวันใหม่จะไปเที่ยว
ไปทำอย่างอื่น


เรื่องที่ทำเวบรุ่น ก็ทำเอง ไม่เคยปรึกษา ขออนุญาติใคร ทำด้วยหัวใจ
แต่การที่มีใครสักคนมาดูหมิ่นน้ำใจ แถมยังมาด่าๆๆ
ชี้ว่าคนนั้นผิดอย่างงั้นอย่างงี้

แถมไอ้ข้อสงสัยต่างๆ มีหลักฐานในเวบทั้งนั้น อัดเป็นคลิปวิดีโอไว้
บางเรื่องก็เป็นตัวหนังสือที่เขียนไว้
25-26 สค ก็เอาคำถาม ข้อสงสัยที่เค้าตั้งคำถามนั่นแหละ
เล่าให้เพื่อนอีก 2 คนฟัง เค้าก็คิด วิจารณ์แบบนั้น

งั้นเปิดดูคลิปวิดีโอซิ บอกที่เก็บคลิปวิดีโอให้ไป


หลายประเด็นข้อสงสัย เจอคำตอบที่ชัดเจน ประหยัดพูดไว้แล้ว แต่พูดสั้นๆ
แสดงว่า เค้าไม่ได้ดูเวบ kpsclub ด้วยซ้ำ อาจจะดูผ่านๆ ไม่มีเวลาดูอย่างละเอียด...

... เอ หรือ เป็นความผิดของนายบอนเอง ที่ไม่ได้ถอดคำพูดจากคลิปวิดีโอ
ออกมาพิมพ์เป็นตัวอักษรให้อ่านได้ง่ายๆ

"แต่ที่ kps bangkok ก็เขียนไว้นี่ ยาวเลย ละเอียดดี บอกเหตุผลชัดเจนว่า
เรื่องเปิดบัญชี เค้าคิดยังไง มีเหตุผลข้อจำกัดอย่างไร
ทำไมถึงทำอย่างนั้น"
http://kpsgang.blogspot.com/2009/08/blog-post_19.html

ทำเวบเกือบตาย วันก่อนบอกว่าจะคอยดูข่าวในเวบ
ที่แท้ก็แทบจะไม่ได้ดูด้วยซ้ำ ดูแค่ผ่านๆ

เลยตัดสินใจเลิกทำเวบ kpsclub ไปเลย

.... หยุดการทำเวบรุ่น เพราะทำไป ใครคนนั้นก็ไม่มีเวลาดู
โดนด่าวันนั้น ไม่อยากไปแตะ อะไรที่เป็น รุ่น 35 อีกแล้ว


เป้าหมายที่ทำเวบ เป็นสื่อกลางเท่านั้น ไม่ใช่มติที่เป็นทางการของรุ่น
เพราะเรื่องทำนองนั้นต้องมาเข้าที่ประชุมกัน

ส่วนเรื่องที่เพื่อนๆคุยกัน แล้วเอามาใส่ในเวบให้ดู เพื่ออยากให้รู้ว่า
เพื่อนที่อยู่ไกล เค้ามีความคิดอะไร ถ้าดี เข้าท่า
จะได้มาคุยกันในที่ประชุมรุ่น ไอเดียดีๆ เกิดขึ้นได้เสมอ

เวลามางานเลี้ยงรุ่น เพื่อนๆก็ดีใจที่ได้เจอเพื่อน สังสรรค์ เฮฮากันหน่อย
มีเรื่องที่จะต้องคุยกันแบบส่วนตัวเยอะแยะ
ไอเดียดีๆก็ต้องเก็บจากหลายๆที่แบบนี้แหละ
จะได้เห็นความคิดที่ดีๆของเพื่อนๆบ้าง

...........ไม่ใช่เอาแต่พูดว่า "ไปแอบคุยกันที่นั่นไม่กี่คนทำไม
ทำไมไม่มาคุยกันในที่ประชุมของรุ่น....... ไอเดียมันเกิดขึ้นได้ทุกๆที่
แทนที่จะดีใจว่า เพื่อนมีความคิดที่ดีๆเกิดขึ้นมาแล้ว
แทนที่จะเอาไปช่วยคิดต่อว่าจะทำอย่างไงต่อ กลับไม่คิด"

ไปเจอเพื่อนหลายคน เพื่อนบางคนอาจจะพูดจาแรงๆ เสียงดัง
กระโชกโฮกฮากแต่ก็รู้ได้ ว่าจริงใจกับเพื่อนแค่ไหน


ไปเยี่ยมเพื่อนคนหนึ่ง
http://kpsgang.blogspot.com/2009/08/clip-video-67-13-2552.html
เปิดร้านซ่อมมอเตอร์ไซต์ นั่งคุยกันหน้าร้าน ริมทางเดิน
เพื่อนกำลังกินข้าว ซื้อข้าวเหนียว - ส้มตำ - แกงอ่อมใส่จานมานั่งกิน
กินไปก็รินเบียร์ให้ พูดจาเสียงดัง ฟังดูแรงๆ แต่เนื้อหา
และการเอาใจใส่ต้อนรับแบบลูกทุ่ง รู้สึกเหมือนเป็นบุคคลสำคัญจริงๆ
ทั้งๆที่นั่งเก้าอี้ ปั้นข้าวเหนียวกินส้มตำ
ริมถนนทุ่งศรีเมืองที่รถวิ่งผ่านไปมา แต่วันที่ 24 นี่สิ
เหมือนเป็นนักโทษ มีความผิดร้ายแรงมากๆ


เพื่อน ไม่ว่าจะเป็นใคร ทำงานอะไร ทุกคนล้วนมีความสำคัญทั้งนั้น...


เลิกทำเวบรุ่นที่ชื่อว่า kpsclub เพราะเสียความรู้สึก
หมดใจที่จะทำเวบรุ่นไปแล้วตั้งแต่ค่ำวันที่ 24 สค

แต่เพื่อนๆคนอื่นไม่ผิด เวบ ทำให้เพื่อนๆ รู้สึกดี ใกล้ชิดเพื่อน
ได้ติดต่อกับเพื่อน ได้เห็น ได้ยิน ใกล้ชิดกับเพื่อน
ได้ค้นพบอะไรหลายอย่างจากคำว่า "เพื่อน"


นายบอนเลยเปิด kpsgang เวบของเพื่อนๆ ก๊วนเดียวกัน ซึ่งเวบใหม่ ก็เป็นรูปแบบเดิมๆ


แต่อยากจะหนีคำว่า เวบรุ่น 2535 เพราะการถูกนำไปตีความว่า
ทุกสิ่งที่เผยแพร่เป็นเรื่องของเพื่อนในรุ่น
อย่างเรื่อง การทำเสื้อที่ระลึก นั้น ไม่ได้บังคับให้ทุกคนต้องซื้อ


แต่เป็นการแจ้งข่าวว่า เพื่อนคนไหนอยากมีส่วนช่วยเหลือช่องทางนี้
ติดต่อประหยัดได้เลย
ไม่เห็นด้วย ก็ไม่ได้ว่าอะไร เพราะไม่ใช่มติของรุ่น
แต่เป็นการแจ้งข่าวในเวบเท่านั้น

* สรุป งานเลี้ยงรุ่น 2553 นายบอนคงไม่ได้ไป
ตั้งใจจะไปเที่ยว

อยากให้เพื่อนๆไปงานเลี้ยงรุ่นบ้าง

งานเลี้ยงรุ่น 2553ไม่มีรูปบรรยากาศงานในเวบให้ดูนะครับ

* * ขออภัยที่มาเขียนระบายยาวๆ


kpsgang เวบของเพื่อนๆ ก๊วนเดียวกัน

Reply all
Reply to author
Forward
0 new messages