به رهی دیدم برگ خزان - بانو مرضیه
Amir parsa Moghadam
به رهی دیدم برگ خزان، پژمرده ز بیداد زمان، کز شاخه جدا بود
چو زگلشن روکرده نهان، در رهگذرش باد خزان، چون پیک بلا بود
ای برگ ستمدیده ی پاییزی
آخـر تـو ز گـلشن ز چـه بـگریـزی
روزی تو هــم آغــوش گـلی بــودی
دلداده و مدهوش گلی بودی
ای عـاشق شیدا، دلداده ی رسـوا، گـویمت چرا فـسرده ام
در گل نه صفایی، باشد نه وفایی، جز ستم، ز دل نبرده ام
آه خار غـمش در، دل بنشاندم، درره او من، جان بـفشاندم
تا شد نوگل گلشن و زیب چمن
رفت آن گل من از دست، با خار و خسی پیوست؛ من ماندم و صد بار ستم، این پیکر بی جان
ای تازه گـل گـلشن، پـژمرده شوی چـون مـن؛ هر بـرگ تو افتـد به رهـی، پـژمـرده و لرزان
به رهی دیدم برگ خزان پژمرده ز بیداد زمان
کز شاخه جدا بود
چو زگلشن روکرده نهان در رهگذرش باد خزان
چون پیک بلا بود
به رهی دیدم برگ خزان پژمرده ز بیداد زمان
کز شاخه جدا بود
چو زگلشن روکرده نهان در رهگذرش باد خزان
چون پیک بلا بود
Amir parsa Moghadam
سروی و بیدی، بر لب جویی، گرم سخن بودند
بی خبر از خود، هر چه تو گویی، چون دل من بودند
سرو خود آرا، مست و طرب زا، بر سر ناز آمد
بیـد كـهـن را، دیـد و بـگفـتا، كـز تـو چـه بـاز آمد
من كه تو بینی سركش و سبزم،
شاهد گـلشـن ایجـادم، مـسـت غـرورم و آزادم من
كـرده به قـامـت شـور قیامت،
پیكـر خـرم و آزادم، غرق سرورم و دل شـادم من
آسیب خزان هرگز، كی برگ و برم ریزد
گـر برف زمستان ها، یكجا به سـرم ریزد
چون پیری، كه دهد پندی، به سخن بید آمد
من آشفته سر ای جوان جهان دیده ام
ز من بشنو كه دلسردی خزان دیده ام
ز گشت زمان چه دانی
تـو را هرگز كسی سایه ای نبیند به بـر
كه بگذارد خسی یا گلی در آن سایه سر
چه حاصل ز سرگرانی
اگـر افـتاده حـالـم
وگـر بشكسته بالم
هـمـیـن بــس مرا
كـه هـركـس مرا
بخواند به سایبانی
سـروی و
بیـدی بـر لب جویی گـرم سـخـن بودند
بی خبر از خود هر چه تو گویی
چون دل من بودند
بانو مرضیه
حجم: 2.4 مگابایت دانلود
Amir parsa Moghadam
Ahmad Mokhtari Fard
حسین قوامی در سال 1327 هـ ش با اشرف السادت مرتضایی در منزل حشمت دفتر-که ویلن می نواخت -آشنا شد و وی را برای خوانندگی به مجید وفا دار و همچنین دستگاه رادیو تهران معرفی و توصیه کرد.
او با بازخوانی تصنیف های شیدا معروف شد و در سال 1335 هـ ش به برنامه گلها را یافت و نام هنری را که می خواست تداعی کننده ی خواننده ای همعصر شیدا باشد برگزید.
به گفته خودش حدود پنجاه ، شصت اثر از شیدا را باز خوانی کرده است.
تصنیف های « عقرب زلف کجت» « امشب به بر من است» ، « نرگس مستی » و... ازجمله کارهای شیداست که توسط او در صحنه و بعضی برتامه گلهای رادیو باز خوانی شده است.
اولین کنسرت اشرف السادات مرتضایی به دعوت ملک الشعرای بهار بود که ابولحسن صبا و حسین تهرانی در آن شرکت داشتند و در شهرستان های رشت ، گرگان هم کنسرت های انجام داد.
وی مدتی در ارکستر شماره ی سه رادیو تهران، خواننده بود. رهبران اولیه این ارکستر جواد و بزرگ لشکری و همایون خرم بوده اند.
از اهنگسازان پرویز یاحقی، حسین یاحقی، انوشیروان روحانی، علی تجویدی، همایون خرم و.... و از ترانه سرایان معینی کرمانشاهی، دکتر نیرسینا، بیژن ترقی، رهی معیری و.... با اشرف السادت مرتضایی همکاری کرده اند.
Hojjat Ghahramani
نمی دانم چرا ناخودآگاه یاد قطعه تصویریی افتادم که در مراسمی که استاد همایون خرم هم حضور داشتند، آقای مصطفی مداحی تار می نواخت و آهنگ بسیار بسیار زیبای "طاقتم ده" (ساغرم شکست ای ساقی) از بانو مرضیه به آهنگسازی استاد همایون خرم را می خواند و استاد خرم آرام آرام اشک می ریخت، بی شک اگر در آن زمان بانو مرضیه و شادروان استاد یاحقی و استاد همایون خرم ذره ای از حال و روز امروز موسیقی دستگاهی اطلاع داشتند هیچگاه چنین مجادله هایی رخ نمی داد
باز هم سپاس و درود
پاینده و پیروز باشید
From: Ahmad Mokhtari Fard <ahmad...@gmail.com>
To: moghad...@yahoo.co.uk; friends-of-...@googlegroups.com
Sent: Thu, August 19, 2010 9:10:40 AM
Subject: Re: سروی و بیدی، بر لب جویی - بانو مرضیه