तिरुप्पावै-----पाशुरम् -----२५---"ओरुत्ति मगनाय्"----(९-१-२०१२,दिनाङ्के)--------निवेद्यते।

[Iragavarapu Narasimhacharya]

तिरुप्पावै--------पाशुरम्-----२५---"ओरुत्ति मगनाय् पिरन्दु"--(९-१-२०१२ दिनाङ्के)--निवेद्यते।
तमिळम्--"ओरुत्तिमगनाय् प्पिरन्दोरिरविल् ओरित्तुमगना योळित्तुवळर,
         तरिक्किलानागित्तान् तीङ्गुनिनैन्द करुत्तैपिळैप्पित्तुक्कञ्जन् वयित्तिल्
         नेरुप्पेन्ननिन्र नेदुमाले,युन्नैयरुत्तित्तुवन्दोम् परैतरुदियागिल्
         तिरुत्तक्कशेल्वमुम् शेवगमुम् याम्बाडि वरुत्तमुन्तीर् न्दु मगिळ् न्देलोरेम्बावाय्॥
संस्कृतम्-(श्लो)"एकाऽ द्वितीयजननीतनयोऽवतीर्य भूत्वैकमातृशिशुतल्लज एकरात्रौ।
             संवर्धिते त्वयि निगूढमसोढवान् यः द्रुह्यन्मनो ननु विनाश्य च तस्य गर्भे॥
             कंसस्य बाडब,विमुग्धतमाऽऽगतास्स्मः,याच्नापरा दिशसि चेद्दयया ततं नः।
             अत्युज्ज्वलान् तव गुणाननुरूपसम्पच्चौर्यादिकान् वयमिमाननुकीर्तयन्त्यः॥
             क्लेशं विहाय मुदिता व्रतपूर्तिमेत्य संश्लाघयेम महितं चरितं त्वदीयम्।
             ध्येयः पलं च करणं च भवान् हि कृष्ण! वृत्तं निसर्गमधुरं व्रतमस्मदीयम्॥"
श्रीकृष्णः गोदादेवीप्रभृतिगोपकन्याजनं "किमपेक्ष्याऽत्रागतम्भवतीभि"रिति पृष्टवान्।
तत्प्रश्नस्य समाधानत्वेन "भगवत्प्राप्तौ स्थितानि प्रतिबन्धकानि कष्टानि निवर्त्य शाश्वतकैङ्कर्य
मनुगृह्णात्वि"ति कृष्णं प्रार्थयन्त्यस्मिन्पाशुरे।श्रीकृष्णस्य अवतारवैभवं च प्रशंसितवत्यः।"
मन्त्रद्वयमेव कृष्णस्य मातृद्वयम्।देवकी नारायणाष्टाक्षरीति, यशोदा द्वादशाक्षरीति।ओम्
नमो नारायणाये"ति नारायणाष्टाक्षरी,ओम् नमो भगवते वासुदेवाये"ति द्वादशाक्षरीति।नारायणाष्टा
क्षर्यां (देवक्यां) नारायणतत्त्वं स्पष्टं भाति।वासुदेवाष्टाक्षर्यां(यशोदायां) सर्वव्यापकत्वं निगूढं भासते। अत्र कंसो नाम "अहङ्कारः"।एषः आत्मनः परतया अन्यस्य परमात्मरूपेण अस्तित्वं न सहते।शरीरादपि आत्मा भिन्नोऽस्तीत्यपि नाङ्गीकरोति।अस्य देहात्माभिमान एव
अहङ्कारः।एतदहङ्कारं भगवानेव निवर्तयेत्।कंसस्य हृदि कृष्णः बडबाग्निरिव तिष्ठति।यदा "अहं"ध्वस्तो भवति तदा यः कोऽपि "दासोऽह"मिति वक्ति।तथा कारयितुमेव भगवानवतरतीति सत्य मेतत्सन्दर्भोऽस्मान्बोधयति।
अभिवाद्य,
ऐवियन्।